My Neighbor Stole My Diary

10. Je handen zijn vies

'Ja en nu weet ik niet meer wat ik moet doen.' Ik kijk Emma hopeloos aan. 'Ik weet niet wat ik van Rowan vind...' ik kijk naar de mensen die allemaal door de gangen lopen. 'Ik vind hem leuk, nog steeds.' Emma glimlacht zorgzaam. 'Weet ik, maar houdt Rowan ook van jou?' Ik knik. 'Ja ik denk het wel, anders zou hij het wel uitmaken toch?' Ze haalt haar schouders op. 'Je weet het maar nooit met zulke jongens.' Ik kijk verward. 'Hoe bedoel je "zulke jongens"?' Ze lacht. 'Kom op, meestal willen populaire jongens meisjes gebruiken. Gewoon leuk voor even en dan dumpen.' Ik stop met praten. Meent ze dit serieus? Ik stop met praten en staar voor me uit. 'Sorry Jessica, zo bedoelde ik het niet.' Ik negeer haar opmerking. 'Ik.. ik..., sorry.' Ik loop snel voor Emma uit. Ik loop nog sneller en zie de deur van de bezemkast. Ik ga er snel in staan en sluit de deur. Ik laat een traan over mijn wang rollen. Ik leun tegen de muur aan en laat me naar beneden zakken.

De schoonmaker van onze school komt de bezemkast in lopen. 'Moet jij niet naar de les?' Ik schrik en veeg snel mijn tranen weg. 'Ja, sorry.' Ik sta snel op en verlaat de bezemkast. Ik loop eerst even langs de meiden wc om naar mijn rode huil ogen te kijken.

'En waarom ben jij zo laat?' Ik kijk de klas rond. 'S-sorry, ik voelde me niet heel lekker en haalde een aspirientje.' Ik kijk naar Emma die snel naar beneden kijkt. De leraar is even stil. 'Ga snel zitten.' Ik glimlach kleintjes en ga bij een lege tafel zitten zo ver mogelijk bij Emma vandaan. Ik zit naast een jongen waar ik nog nooit echt mee heb gepraat. 'Hoi.' Zeg ik en gooi mijn tas op tafel. Ik pak mijn boeken eruit en ga met mijn hoofd op mijn tas liggen. 'Sinds wanneer zit jij niet meer naast Emma?' Vraagt hij. Ik kijk op. 'Gaat jou niks aan.' Hij lacht. 'En waarom niet als ik vragen mag?' Ik zucht en ga weer liggen. 'Gewoon niet, laat me slapen.' Zeg ik boos en sluit mijn ogen. Ik hoor de jongen lachen. 'Wat is jouw naam eigelijk?' Hij lacht. 'Weet je mijn naam niet?' Ik denk diep na. 'Nee.' Hij zucht. 'Thomas, aangenaam.' Hij steekt zijn hand naar me uit. Ik bekijk zijn hand. Stel je voor dat hij zijn handen nooit wast nadat hij naar de wc is geweest. Ik trek een vies gezicht. Thomas lacht. 'Dan niet.' Ik kijk nog steeds vies. Die gedachte al. 'Je kijkt alsof je net een verrotte banaan hebt gehad.' Mijn vieze blik verdwijnt. 'Nee ik zag je hand.' Zeg ik gemeen. 'Waarom doe je zo gemeen?' Ik open mijn mond. Voor ik iets zeg kijk ik naar de leraar, hij is stil en kijkt boos onze richting op. Ik sluit mijn mond. Thomas wacht nog steeds tot ik iets ga zegen. Ik schuif langzaam dichter naar hem toe en open mijn mond weer. 'Je handen zijn vies.' Fluister ik luid in zijn oor. De hele klas kijkt om naar ons. Ook Austin. Leuk. De klas lacht. 'Jessica en Thomas, laatste waarschuwing.' Ik kijk naar Thomas die zijn lach probeert in te houden. Ik kijk hem gemeen aan. 'Het was geen grap.' Zeg ik. Thomas fronst zijn wenkbrauwen. 'Sorry Jessica.' Zegt Thomas. Ik negeer hem en ga weer op mijn tas liggen.

'Jessica en Thomas mogen vanmiddag een uurtje nakomen.' Ik kijk snel op. 'Wat?' Roep ik. 'Met Thomas?' De leraar knikt. Ik pak mijn tas van de tafel en loop met mijn handen over elkaar het lokaal uit. Thomas loopt erachter aan. 'Ben je nou boos?' Ik knik. 'Op jou.' We lopen de trappen af. 'Ik deed niks.' Zegt hij onschuldig. 'Door jou moet ik nablijven.' Thomas is stil. 'Je weet mijn naam nu in ieder geval wel.' Ik zucht en loop naar de conciërge voor een nablijf briefje. 'Glimlach je altijd zo?' Thomas knikt. 'Sorry.' Ik zucht. 'Ik zei niet dat het fout was.' Thomas kijkt weg. 'Zo keek je wel.' Ik zucht. 'Sorry.' Thomas kijkt verward. 'Waarvoor?' Ik haal mijn schouders op. 'Dat is zo stom doe.' Thomas lacht. 'Geeft niks. Ik mag je wel.' Ik glimlach. 'Iedereen mag mij.' Thomas lacht. 'Droom lekker verder.' Ik geef hem een duw.

'Heb jij niet met Rowan?' Ik knik. 'Jep.' Thomas kijkt me aan. 'Je kijkt niet heel blij.' Ik zucht. 'Ik weet niet wat ik van hem vind.. ik weet niet of hij mij nog wel leuk vind.' Thomas kijkt me begrijpend aan en legt zijn hand op mijn schouder. Ik glimlach. 'O en nog iets leuks, mijn beste vriendin, Emma, vind hem geen goeie jongen.' Thomas denkt na. 'Vandaar dus dat jullie niet naast elkaar zaten!'

We zitten aan een picknick tafel te wachten tot de les is afgelopen.

Zodra de bel gaat, stormen de leerlingen de lokalen uit. 'Jessica! Ik heb een opdracht!' Hoor ik Austin vanuit de verte roepen. Ik bijt op mijn lip en kijk naar Thomas die vragend kijkt. Austin komt bij de tafel staan en fluistert iets in m'n oor. Mijn mond valt open, er komen geen woorden uit mijn mond. Ik kijk naar Austin en dan naar Thomas. Austin glimlacht en Thomas kijkt vragend.

Ga ik het doen?