Gelddief

Olivia

Ik draai me om in mijn bed, de gebeurtenis van gisteren nog in mijn achterhoofd naspelend.

Wat als Pim gelijk heeft, wat als Owen het echt heeft gedaan? Hij heeft er wel de vaardigheden voor en de motieven. Maar als hij het echt had gedaan, zou er dan niet iets zijn veranderd aan hem, of gewoon in het algemeen.

Maar dan herinner ik me iets, iets wat ik ver weg had gestopt, maar wat nu weer naar voren komt. Met die herinnering in mijn hoofd weet ik dat Owen het geld heeft gestolen. Mijn hersenen doen overuren om een plan te bedenken. Zodra ik een plan heb ga ik rechtop zitten, maar dan merk ik dat dit niet mijn kamer is. Ik kijk de kamer rond en zie dat deur dicht is. Alhoewel ik weet dat in alle horrorfilms het meisje wordt vermoord doordat ze de deur uitgaat, neemt mijn nieuwsgierigheid de overhand op mijn angst. Ik sla de dekens weg en loop op mijn tenen naar de deur. Geluidloos gaat de deur open. Ik haal diep adem en stap door de deur heen, op mijn hoede zet ik een stap verder. Totdat ik zeker ben dat niemand mij heeft gehoord.

Op mijn tenen sluip ik door het donkere huis heen. Op een gegeven moment kom ik langs een klok waar ik zie dat het drie uur in de ochtend is. Geen wonder dat het hier zo stil is.

Zachtjes loop ik verder, me een weg banend door het donkere huis. Het gaat goed totdat ik met mijn hoofd tegen een deur aan knal. Wrijvend over mijn hoofd,open ik zachtjes de deur.

Ik verbaas me hoe zachtjes de deur opengaat. De kamer waarin ik terecht kom is ruim met een groot bed. Ik zie een schaduw en sla mijn hand over mijn mond om geen geluid te maken. Mijn ogen vinden een boek die ik vastpak en ik loop langzaam (op mijn hoede) naar het bed toe. Als ik bij het bed aankom, sta ik klaar om iemand te slaan. Mijn handen trillen en ik heb moeite met ademhalen.

Ik sla een zucht van opluchting zodra ik zie dat Pim in het bed ligt, en besef me dat hij me waarschijnlijk naar zijn huis gebracht heeft en besef dat hij me waarschijnlijk bij zijn thuis heeft gebracht. Dan pas besef ik hoe moe ik ben en ik sleep mezelf door het huis heen. Alleen maar om te beseffen dat ik verdwaald ben. Ik slaak een zucht van irritatie en loop het huis door, op zoek naar de kamer waarin ik wakker werd.

Na een tijdje heb ik eindelijk de kamer teruggevonden. Ik leg mijn bril op het nachtkastje en duik het bed in. Zodra mijn hoofd het kussen raakt, val ik in een diepe, diepe slaap.

Die helaas na een paar uur zou worden verstoord.   

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nog een update van mij, gezellig.

Ik wilde hem sneller publiceren, alleen ben ik de afgelopen 5 dagen ziek geweest en heb ik eigenlijk niks gedaan(ik ben nog steeds ziek en doe eigenlijk nog steeds niks, maar tja).

Gelukkig is het bijna vakantie(in ieder geval bij mij).

Ik wens iedereen een fijne vakantie, en als je weer naar school toe moet, VEEL SUCCES

~Fiolura