So I Married The Mafia Boss

Kabanata 30

Hailey's Pov

NAKAUPO lang ako ilang saglit pagkatapos magpaalam ng mga magulang ni Hunter. Naka-upo akong tila ba estatwa na hindi gumagalaw. Ang aking mga nalaman ay nagsi-sink-in parin sa aking utak na animo mga bombang bigla na lang sumasabog. Hanggang sa ilibot ng aking paningin ang paligid ng mansion. This house belongs to a Mafia Boss. Mafia Boss? Hanggang ngayon hindi parin ako makapaniwala na totoo pala ang mga Mafia. Ang buong akala ko kasi ay napapanuod lang ang mga iyon sa pelikula. At ang akala ko ay nauuso lang iyon sa Japan, China, Italy, at Rome na kung saan ang tawag nila sa Boss nila o sa pinaka-respetadong pinuno ay 'Don'. Mukhang minaliit ko ang Pilipinas, hindi ko akalain na may mga Mafia rin pala dito sa ating bansa.

Pinaniwala ko ang aking sarili na walang masamang mangyayari nang nagdesisyon akong magtungo sa kusina upang tumulong sa katulong na nakatoka sa paghuhugas ng mga pinagkainan. Pero kahit pa kumilos ako ng kumilos sa gawaing bahay ay nai-stress parin ako. After a long process of standing, thinking, imagining, analyzing ang evaluating I find myself in the entertainment room. Pasalampak akong nahiga sa sofa, kinuha ang remote control at walang sawang pinindot ko iyon upang lumipat ang mga channel. Kapag nagsawa kalilipat g channel ay tinataas ko naman o di kaya ay hihinaan ang volume ng TV.

I begin to act like nothing is bothering or scaring me but I just can't stop worrying. Ganoon ba kayaman si Trent kaya lagi itong nakakaligtas sa kamay ng batas?

Hunter's Pov

ISANG LINGGO ANG LUMIPAS...

WALA akong nagawa nang kumontra si Hailey sa ideya kong magdala ng mga tauhan. Maging ang ferrari ko ay agad din niyang tinutulan. Nakasimangot akong sumang-ayon sa ideya nitong sumakay ng bus patungong Santa Ignacia, ang probinsya nito.

Ibinigay ni Hailey sa akin ang isang botelya ng gatorade ng makarating kami sa terminal. "Okay lang ba yung gatorade o bibilhin na lang kita ng mineral water?"

Ngumuso ako ng kunin ko yung bote ng gatorade. "Kung sa ferrari ko tayo sasakay, mabilis tayong makakarating sa inyo."

Naiinis pa ako ng batukan niya ang ulo ko. Pasalamat siya nakaupo ako rito sa waiting area dahil ako ang pinagbantay niya ng bagahe namin dahil ito ang bumili ng maiinom namin. At pasalamat siya dahil mahal na mahal ko siya kaya hinahayaan ko siyang i-bully ako ng ganito.

"Huwag ka ngang maarte. Believe me, hindi natin talaga kailangan yung ferrari mo kapag nakarating na tayo sa amin.", aniya.

Tumabi siya sa akin matapos kong uminom ng gatorade. Tumingin ako rito dahil seryoso ang pagkakatitig niya sa akin. "Thank you nga pala dahil nalaman kong pinaoperahan mo na pala si Alyanna noon pa. Nakakahiya dahil---"

Nginitian ko siya. "It's just a money, Hailey. Ang importante sa akin ay ikaw. Ang pamilya mo ay pamilya ko narin. Pero sisingilin parin kita, wala ng libre sa panahon ngayon."

"A-Ano?"

Nanunudyo ang mga mata kong tinitigan siya. "Kiss."

Nawala agad ang ngiti niya nang hilahin niya ang ilong ko. "Konti na lang talaga babalatan ko na ng tuluyan yang labi mo sa sobrang katakawan mo sa halik. Halikan mo yang sarili mo."

Humalakhak ako saka inakbayan ang balikat niya. Tiningnan lang naman ni Hailey ang ticket naming dalawa patungong Sta. Ignacia.

"So sasakay tayo ng bus then diretso na tayo sa inyo?"

May kakaiba sa ngisi niya na nagpakaba sa akin. Para bang warning signal ang ngising iyon na nagbabadya sa akin na hindi ko magugustuhan. "Sasakay tayo ng tricycle pag punta natin sa bayan at---"