Make It Right

✧Part-6✧

Genç adam kapıyı tıklattı ancak bir cevap beklemeden içeri girmişti. Angela, yaklaşık on dakika kadar önce bıraktığı şekilde, yorganın altındaydı. Dimitri, yorganı hafifçe çekip yüzünü açmak istedi ama karşısındaki yorganı sıkıca tutuyordu.

"Birkaç dakika önce kovmadım mı seni? Niye geldin." Yorganın altından, çıkarttığı boğuk bir sesle konuştu.

"Misafirimiz var. Seni görmek istiyor." Dimitri hala yorganı çekiştiriyordu.

"Misafir havamda olduğumu da nereden çıkarttın?" Angela yüzünü yastığa gömdü.

"Bebek gibi davranmayı bırakır mısın?"

Duyduğu sesle bir an için duraksadı. Kafasını döndürüp, yorganı yüzü görünecek kadar aşağı çekti. Saçları dağılmıştı. Yaptığı topuzunda sadece birkaç tutam kalmıştı. Işık yüzünden gözlerini kısıp yanında duran kıza baktı. Dimitri son koz olarak Wendy'i kullanıyordu belli ki. Gülerek kafasını salladı ve hafifçe doğruldu. Eliyle saçlarını yatıştırmayı denedi ama pek başarılı olamamıştı. Geçen akşam yaşananlardan sonra Angela, yataktan çıkmayı ret etmişti. Doğru düzgün bir şey yememiş kendini uykunun kollarına bırakmıştı. Önüne gelen birkaç tutamı da kulağının arkasına atıp boğazını temizledi.

"Ben bebek gibi davranmıyorum bir kere."

"Öyle davranıyorsun. Aynaya bakmalısın." Wendy kaşlarını çatıp Dimitri'ye döndü. "Yardımların için teşekkür ederim, gerisini ben hallederim." Eliyle kapıyı işaret edip göz kırptı.

Angela ve Dimitri birbirlerine bakıp gülüştüler. Wendy bazen yedi değil de o yedi gibi davranıyordu.

Dimitri asker selamı verip odadan çıktığında Wendy hızlı bir şekilde yatağa atladı ve saçının bir tutamını işaret parmağına dolayıp kapıya baktı.

"Çok yakışıklı. Büyüyünce Dimitri ile evleneceğim, ama şimdi bu yasal değilmiş. Dayım öyle demişti." Bir an duraksayıp ciddi bir şekilde kıza baktı. "Dayım demişken, benden bir şeyler saklıyor ve bunu bildiğini tahmin ediyorum. Korkma, seni sıkıştırıp zorla cevapları senden almayacağım. Ama son günlerde canı oldukça sıkkın ve sen onu neşelendiriyordun. Artık bize uğramıyorsun, küstünüz mü?"

Kız sözlerini bitirince Angela'nın ağzından küçük bir şaşkınlık ifadesi çıktı. Hangisine cevap vereceğini şaşırmıştı. "Ha?"

Wendy kafasını eğip gözlerini kırpıştırdı. Bir cevap beklediği açıktı.

"Mm, sadece yetiştirmem gereken bir ödevim vardı. Uğrayamadım."

"Yatağın içinde, uyumak mı?"

"Hayır? Bütün gece onunla uğraştığım için yorgunum sadece."

"Peki." Kafasını sallayıp kızın elini tuttu. "Hadi sana çekidüzen verelim, Arthur seni ve Dimitri'yi yemeğe bekliyor. Teyzemle eşi ve kızı da gelecekmiş. Ama yemekte ona yardım etmen gerekiyor. Hadi, sen hazırlanırken ben Dimitri ile otururum." Sevinçle ellerini çırptı ancak Angela hala öylece duruyordu. Yataktan inip ellerinden çekiştirmeye başladı.

Sonunda pes eden kız bıkkınlıkla kalkıp banyoya yöneldi. Wendy, merdivenleri çoktan yarılamıştı bile. Hafifçe kıkırdayıp suyu açtı. Üstünü çıkartırken Arthur'u düşündü. Aklınca ona kızıp, kendini uzak tutmuştu ancak şimdi çok daha büyük problemleri vardı. Tokayı çıkarttıktan sonra saçlarını sallayıp omuzlarına dökülmesine izin verdi. Ardından kendini sıcak suyun altına attı.

***

Salona girdiğinde Dimitri tekli koltukta hiç kıpırdamadan oturuyordu. Tek kaşı havadaydı. Angela'yı gördüğünde sessiz yardım çığlıkları attı. Angela ise kendini tutamayıp sessizce güldü. Wendy, yanındaki koltukta oturmuş Dimitri'ye eğilip bir şeyler anlatıyordu.