(The Agents) Operation: Protect the Mafia Boss' Daughter

Operation 2

She's walking through the woods, holding a  bucket of acorn. She's walking for an hour now. Where could they be? She silently clutched her chest. She's worried for her friends. Nakarinig siya ng kaluskos sa 'di kalayuan. Thinking that it could be her friends. She walked towards where the noise is.

"Pwede natin 'tong ibenta. Bihira lang ang ganitong uri ng hayop sa Pilipinas."

She squinted her eyes, trying to adjust at the blinding light coming from the sun. Nasa isang bahagi sila ng kagubatan kung saan bibihira na lamang ang mga puno kaya matirik ang sikat ng araw.

"Doon nga ako nagtataka pare, kadalasan baboy ramo lang ang makikita mo rito. Paano nagkaroon ng ganyang hayop dito?"

She pursed her lips, trying to keep herself unnoticed by the hunters. She was warned that there were hunters roaming around the woods. Hindi niya akalaing may makakaengkwentro nga siya.

Their mansion is built in the middle of the forest. There's a baricade around it. Naalala niyang tinalon niya ito. Napalayo na yata talaga siya sa kanila. Her father will raise hell kapag nalaman niyang nakalayo siya ng ganito.

"Ano ka ba, hindi ka ba natutuwa na may maibebenta na tayo?"

Nakatalikod ang isa sa kinaroroonan niya, ang isa naman ay busy sa pag-aayos ng kung ano sa sako. Her heart starts beating so fast, could it be? Ang mga kaibigan niya ba ang nahuli ng mga ito?

Without thinking, she revealed herself.

"E-excuse me."

Two heads were swift towards her direction. She's biting her inner lips. Nervously. Hindi pa siya nakipag-usap sa kahit na sinong taong hindi kilala ang pagkatao niya.

"Anong ginagawa ng isang magandang babae dito?"

Tanong ng isa at tila kumislap ang kanyang mga mata. Isang bagay na lalong nagpakaba sa kanya.

"Alaga 'ko yata 'yung nahuli niyo."

She said in a whisper tone. She kept her distance, two meters away from the hunters. From what she'd heard. They were cruel. Tanging pera lamang ang nakakapag-patiklop sa mga ito.

"Ah? 'yung mga chipmunks ba?"

Tanong nito at sinulyapan ang sako. Bumalik sa kanya ang tingin nito at hinagod siya mula ulo hanggang paa. Tila nahihintakutang umatras siya ng ilan pang hakbang. Dahilan para tumawa ang dalawa.

"Pasensya na miss, pero amin na ang mga hayop na ito. Pero kung gusto mo, pwede namang ibigay ko ule sila sa'yo."

Her eyes twinkled in delight, she could have her friends back. Mababait naman pala ang mga hunters. Lalapit na sana siya sa mga ito ng marinig niya ang susunod na sasabihin nito.

"Pero siyempre, negosyante kami. Lahat may kapalit. Pwede ka na rin namang kapalit."

Her eyes widened in horror. Bumilis ang tibok ng puso niya. Hindi niya inaasahan na iyon ang hihingin na kapalit ng mga ito.

"I-I can give you money instead."

She tried to bargain. Her mind was in turmoil. She needs to leave but she can't just leave her friends. Kahit na mga hayop lamang ito, itinuring na niya itong mga kaibigan at tila pamilya na.

"Hindi namin kailangan ang pera mo missy, kung gusto mo. Umuwi ka na lang. Hindi rin kami mga rapist na pipilitin ka. Kagaya nga ng sinabi ko kanina, negosyante kami. Lahat para samin ay negosyo."

Tila nakita nito ang pag-aalinlangan sa kanyang mata. Hindi niya inaasahang tatanggi ito sa pera. Akala niya'y uhaw ang mga ito sa kayamanan. Tahimik siyang tumingin sa sako, gumagalaw galaw ito tanda na nahihirapan at gustong kumawala ng nasa loob.