(The Agents) Operation: Protect the Mafia Boss' Daughter

Operation 6

Nakatingin siya sa buwan. Ramdam niya ang lamig na dulot ng hangin. Madilim sa bahagi na iyon ng hardin. But she chose to stay and watch how beautiful the moon is.

Ramdam niya ang pag-upo ng isang tao sa tabi niya. Humiga ito at inilagay ang braso sa mata. Ibinalik niya ang tingin sa buwan. Full moon. Mahabang katahimikan ang dumaan. But she dared not to make any conversation with the man sleeping beside her. Ayaw niyang masungitan ule. Tapos ay naalala niya ang pangalawang beses na makita ang lalaki.

"What are you doing here?"

Tanong 'ko sa lalaking pumasok sa mansyon. He only glanced at me as he continue to walk inside. I followed him. Is he a spy? Is he planning to kill my father? Her thoughts sent shivers down to her spine.

Sinundan 'ko siya papasok ng kusina. Kumuha siya ng tubig at uminom. I gulped down my own saliva as I watch how his adam's apple goes up and down. Tapos ay nagtungo ito sa taas. Hindi lalayo sa limang hakbang ang layo 'ko sa kanya.

Lumiko siya sa balcony at huminto roon. And so did I. Alam 'kong nakakahalata na siya sa'kin. Pero sinundan 'ko pa rin siya ng maglakad muli siya. He abruptly stop so I bumped into his back causing my butt to face the floor.

"Aww."

Angal 'ko ng madama ang sakit. Tinitigan niya lang ako at wala siyang balak na tulungan man lang ako. Wow. Thank you very much asshole.

"What are you? A dog?"

Her nose flared. First, he dared call her flat. And now, wow. What an insult. She stood up dusting her skirt off. She gave him a glare.

"I am just making sure you are not a spy. I won't risk my father's life, you know."

He smirked, a sexy one to be exact. She bit her lower lips. Which is her hobby when she feels uncomfortable.

"Stop following me. Flat chested isn't my type."

Napatanga siya sa lalaki. She gawked at him. Nahinto yata ang pagproseso ng utak niya. No, her mind fully understand what the guy means but she is refusing to believe it. She then gritted her teeth in annoyance. She turned her back and started to walk away. She swear, she's not going to talk to him again.

Napabuntong hininga na lamang siya. Hindi niya maintindihan ang tao na 'to. Nahiga rin siya at pinagmasdan ang mga bituin. She tried counting them but she felt stupid. Kailanman ay hindi mo mabibilang ang mga ito. Kaya napabuntong hininga na naman siya.

"Sighing is your hobby now?"

She jerked back in surprise. She glared at him. You swear not to talk to him Sandara. Binalik niya ang tingin sa buwan. Oh, how she loves the moon. She admires it more than the sun. Para sa kanya, ito ang isa sa mga pinakamagandang bagay na nilikha ng diyos. Kung meron ngang diyos.

"Alam mo ba ang pinagka-iba ng buwan at araw?"

She suddenly blurted out. Bahala na ang pangako. She really can't shut up. Hindi man ito sumagot ay nagpatuloy siya. Wala rin naman siyang magagawa kundi ang makinig.

"Ang araw, nagbibigay ng liwanag pero nakakabulag. Samantalang ang buwan. Bibigyan ka niya ng liwanag pero sapat lang para makakita ka."

Napangiti siya. Naalala niya ang ina. They love to watch the moon. Manunuod sila hanggang makatulog siya.

"Para itong pag-ibig. Nakakatakot magmahal ng isang tulad ng araw. Nakakatakot mabulag sa oras na makita mo ang liwanag. Pero kung ang buwan ang iibigin mo, makikita mo ang liwanag at gagabayan ka noon."