MAFYANIN SAĞ KOLU

M.S.K/5.BÖLÜM

Medyaya kopmalık bir şarkı koyduk kankslar. Evet artık bizim kankslarımızsınız. Neyse dinleyerek okuyabilirsiniz. Aslında bölüm o kadar kopmalık değil ama bananesi. İyi okumalar...

...Seda'dan...

"Ya bırakın bizi lan. Bakın şimdi size en sevmediğim kelimeyi söylüyorum. İmdattt..." Dedim.

Adını bilmediğim güzel sesli şahıs "Sus yoksa seni kırbaçla döverim." Dedi.

Göt korkusundan sustum. Bizi arabaya yerleştirdiklerinde nefesimi tuttum.

Yanıma Ezgi ve Gül'ü koyduklarında durmadan sövüyorlardı.

"Ezgi rahat dur yoksa köşeye çekip seni beceririm." Dedi bitane çıcık.

"Sen kimsin beni beceriyon bamya çüklü davar!" Dedi Ezgi sinirle.

Çocuk gülerek "Köşeye çekme konusunda ısrarcıyım."

"Senin ebeni sikerim." Dedi Ezgi çığırarak.

"Hem bamya gibimi bir bakarsın." Dedi çocuk ve kahkaha attı.

Ezgi sinirden köpürürken o güzel sesli olan "Gözlerini açalım mı Utku?" Dedi.

Utku denen sapık ses çıkartmazken diğer çocuk "Açarsak bizi gördüklerinde küçük dillerini yutarlar." dedi Hı pezevenk hı.

Gül sessizce "Eminim götüme kaş göz çizsem daha yakışıklı olur." Diyince Ezgi anırmaya başladı.

Utku ve güzel sesli çocukta gülerken diğeri "Aç şunların gözlerini Utku. Deniz sen de yardım et." Dedi. Demekki güzel sesli olanın adı Deniz.

Araba durdu. Bir el tenime deyince ürperdim. Gözlerimi açtığında yeşil gözlü esmer ve meteor birini görmeyi beklemiyordum.

Şaşkınlığımı hissetmiş olacakki yana dönüp kıkırdadı. Olum lan bu çok güzel gülüyo zalımın oğlu.

Sağ tarafımdaki Ezgi'ye baktım. Utku'da meteor ha. Kahverengi gözler ve kumral saçlar. Birde diğerine baktım. Aralarında konuşurlarken Batu ismini duymuştum. Sanırım bu da oydu. Mavi gözlü ve sarışındı.

Utku Ezgi'nin gözlerini açtığında Ezgi bir süre onu süzüp kafa attı.

"Hay ben senin-" Dedi Utku ve kafasını tuttu.

"Seni şerefsiz. Komşular yardım edin sapık vaaarrr!!! Vurmaa ahh bu bana vuruyor! İmdaatt!!" Utku onun ağzını tutunca susmak zorunda kaldı. Ama Ezgi dururmu çocuğun elini ısırdı.

Sonuç olarak ağzını bantladılar. Gül'de Batu ile atışırken ben melül melül etrafıma bakıyordum.

Deniz "Sanırım en sakin olan sensin." Dedi bana gülümseyerek.

Kısaca başımı salladım. O sırada Yiğit'i görür gibi oldum. Bizi gördü fakat hemen uzaklaşmaya başladı.

"Lan bakın pezevenk geçiyor." Dedi Gül.

Ayağa kalkmaya çalıstım "Ulan şerefsizin oğlu! Gel lan buraya! Seni mahvedicem!" Ağlamaya başlamıştım artık. Titriyordum. Sinir krizi başladı yine hayırlısı.

Deniz ne olduğunu anlamaya çalışarak bakışlarımı takip etti. Yiğit'i görünce çenesi kasıldı.

"Sakin ol."

Yiğit daha hızlı koşuyordu "Piç! Gavur tohumu! Hainsin lan sen!" Ağlamaktan konuşamıyordum. Bir anda Deniz bana sarılınca donup kaldım.

Kafamı omzuna gömüp sessizce ağlamaya devam ettim. En sonunda mükemmel kokusuyla uyuyakaldım.