Akif:
-Evin bodrumunda bazı silah ve mermiler var onları alalım yanımıza lazım olur
Furkan:
-Sendemi geliyorsun
Akif:
-Sizi bu saatte tek başınıza yollayamam hem ailelerinizde endişelenmiştir hemde tek başıma yaşamaktan sıkıldım artık sizinle birlikteyim.
Demişti bu habere sevinmiştik çünkü akif zombiler hakkında hepimizden daha bilgiliydi herkezin gözü bana döndü galiba benden bi karar bekliyorlardı bende:
-Tamam Akif gelsin Akif e yardım edin eşyalarını toplamasında hızlı olmalıyız hava karardı bile.
Dediklerim doğruydu bu havada acaba nasıl gidicektik eve acaba varabilcekmiydik ailelerimizin yanına herkes çok özlüyordu ailelerini akif hemen toparlanıp yanımıza geldi.Elinde silahlar vardı.Akif:
-Elimdeki silahlar sizin için daha iyi olucaktır.Gece ses çıkarmamalıyız geceleri zombilerle uğraşmak daha zor buna emin olabilirsiniz.dedi.
Herkes birer silah seçmişti.Ben ecem musa buğra pala furkan susturuculu tabanca almıştı.Akif te hemen kendi palasını çıkardı.Artık hazırdık dışarıya çıkabilirdik.
Dışarıya çıktığımızda ortalık sessizdi.Akif:
-Fazla sessiz... dedi.Buğra:
-Belki yemek yemeye gitmişlerdir.
Akif:
-Bilemiyorum dikkatli olmakta fayda var şu tarafta kanalizasyon lar var oradan gidiceğiz karakol şehrin öteki tarafında şehri geçmeliyiz karakola ulaşmak için çok uzun yolumuz var.demişti.Herkes korkuyordu ama kendilerine güveniyorlardı.Bunu başarabilirlerdi.Akife dönüp:
-Tamam.Artık yola koyulalım dedim.
Akif:
-Tamam hadi gidelim dedi.
Yola koyulmuştuk kanalizasyona iner inmez Ecem:
-Burası çok kötü kokuyo
Buğra:
-Burası kanalizasyon kötü kokması doğal dedi.Ecem:
-Haha çok komik dedi ve herkes gülmemek için kendini zor tuttu.Kanalizasyonda ilerlemeye başladık.Gerçekten kötü kokuyordu ama ilerlemek zorundaydık biraz ilerledikten sonra bi alana geldik.Alan düzdü su falan yoktu Akif bize dönüp:
-Şimdi yukarıya çıkmak zorundayız.Bundan sonra yukarıdan devam ediceğiz. Dedi ve merdivenlerden çıkmaya başladı.Merdivenden çıktıktan sonra kanalizasyon kapağını açıp bize sessizce seslendi:
-Ortalık temiz hadi gelin.deyip yukarıya doğru çıktı.arkasından ben ve diğerleri tırmanmaya başladı.Yukarıya çıktığımızda bir sokağın ortasındaydık Akif sessizce:
-Bu taraftan diyip binayı gösterdi.Herkes sessizce binaya doğru koşmuştu.Tam binanın içine girmiştikki sokaktan bağırma sesleri gelmeye başlamıştı:
-İmdaat! yardım edin lütfen peşimdeler diye sesler gelmeye başlamıştı.ben hemen:
-yardım etmemiz lazım gidelim yardım edelim dedim.Akif:
-Tabi gidebiliriz ama tuzak olabilir aptal çocuk! diye bağırmıştı bana Musa:
-Bencede yardım etmeliyiz dedi.Ecem:
-Bencede Buğra:
-Bencede Furkan:
-Nee bana bakmayın herkes varsa varım dedi.Akif:
-İyi o zaman gidelim ama tuzaksa karışmam dedi.Bizde hep birlikte:
-tamam hadi gidelim dedik ve sokağa çıktık.Sokağa çıktığımızda sesi izlemeye başladık.En sonunda sesin nereden geldiğini bulduk.Ses bir evden geliyordu.Ev iki katlı normal bir evdi.İçeride mahsur kalmış bir kız vardı.Dışarıda çok zombi vardı.Zombiler artık evin kapısını kırmalarına az kalmıştı.Sayıları çok fazla olduğu için ne yapıcapımızı bilemedik acaba hepsini öldürebilirmiydik merak ediyordum ve korkuyordum.Ama başarabiliceğimize inanıyordum.Akif bize dönüp:
-Ben Furkan Musa Buğra zombileri oyalarken siz gidip kızı kurtarın kızın yaraları olabilir şu ilk yardım çantasını alın Ecem dikiş dikmeyi biliyormusun? Ecem:
-Annem hemşireydi bazen babamın yaralarını dikiyordu banada göstermişti bi kez azda olsa biliyorum dedi.Bu iyi bir haberdi.Akif:
-Tamamdır Kerem hazırmısın? dedi.Ben:
-Hazırım Akif:
-O zaman parti başlasın diye koşmaya başladı ve zombilere:
-Hey pislikler buradayım gelinde alın beni bitchesss hadi Furkan Musa Buğra yaptıklarımı yapın dedi ve hepsi Akif i taklit etmeye başladı.Ben ve Ecem eve doğru koşmaya başladık.Evin kapısını hemen açarak yukarı kata doğru çıktık.yukarı kata çıktığımızda elinde silahla yerde yaralı halde yatan kızı gördük.İlk önce yarasının zombi ısırığı olup olmadığını kontrol ettik.Yarası zombi tarafından değil bir kesik olduğunu farkettik ecem hemen ilk yardım çantasındaki gazlı bezi alıp kızın bacağına sarmaya başladı.Kızın bacağı hala kanıyordu.Kanamasını durdurmak zordundaydık.Gazlı bezi sardıktan 3 dakika sonra kanaması durmuştu.Akif birden içeriye girip:
-Dışarıdaki zombilerin hepsini öldürdük dedi.Ben:
-10 dakika damı? Akif:
-İnanmıyorsan dışarıya bir bak dedi.
Dışarıya doğru baktığımda akifin yalan söylemediğini anlamıştım cidden tüm zombileri öldürmüşlerdi.Bu konuda onları tebrik ettim sonra kıza dönüp:
-Adın ney?Ailen nerde? ve bu bacağındaki kesik nasıl oldu? dedim.Kız birden şaşırdı ve anlatmaya başladı:
-Adım Karya ailemle birlikte zombi saldırısına arabada yakalandık.Babam zombiler geldiğinde beni ve annemi arabadan indirip güvenli bir yere götürdü ve babam öldü.Bana 3 sene baktıktan sonra annemde öldü 2 senedir tek başımayım sokaklarda bacağımdaki kesik zombilerden kaçarken ayağım kapının girişindeki demirlere takılıp kesildi dedi.Bende Karya ya dönüp:
-Tanıştığımıza memnun olduk.Ben Kerem şu seni tedavi eden Ecem dışardaki zombileri parça pinçik eden arkadaşlar ise Akif Furkan Musa ve Buğra istersen bizimle beraber gelebilirsin hep birlikte şehrin diğer tarafındaki karakol a gidiyoruz orda ailelerimiz var sana orda iyi bakarız dedim Karya:
-Tamam zaten sıkılmıştım bu yerden dedi ve ayağıya kalktı.Artık yola koyulma vaktimiz gelmişti saat 1:00 olmuştu ve sabaha evde olmak zorundaydık diğerlerine dönüp dedimki:
-Bakalım bu gece daha ne kadar çılgın şeyler yaşıyıcaz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zombie World
Bilim KurguZombi dolu dünyada hayatta kalmaya çalışanlar ve yaşadıkları