Epilogue

8.6K 298 70
                                    

Years later...

"Lubb!!!" Glaiza yelled up.

No response.

She switched off the stove and headed for the stairs. She easily bounded up them. Smiling at the top, she was pleased that all her recent hard work was paying off. Pagkatapos kasi niya manganak ay naging full time mom na muna si Glaiza habang si Rhian naman ay busy sa veterinary clinic na itinayo nito. Halinhinan sila ni Rhian sa pag-aalaga sa mga anak nila because they decided not to get a nanny. Meron silang stay-out maid to help around the house pero sa mga anak nila ay hands-on sila mag-asawa. Nawalan na tuloy siya ng time para mag work out, dahil as soon as her head hit the pillow, eh hilik agad ang maririnig mula sa kanya. Although naibalik na naman na niya ang dati niyang body because of diet, nanghina naman ang mga muscles at stamina niya. At ngayon lang ulit siya nagkaroon ng spare time to work out. She flexed her arms, pleased to see a small muscle in there. She also patted her now flat and hard tummy.

She opened the bedroom door and entered. Rhian was standing in her underwear in front of the mirror, gently rubbing her stomach. Glaiza's heart skipped a beat. She smiled and moved to stand behind Rhian. Putting her arms around her, she pulled her close.

"Breakfast is ready," paglalambing ni Glaiza sa asawa.

"Ayaw ko," iling na sagot ni Rhian at patuloy pa din ang paghimas sa tiyan niya.

"Anong ayaw mo?"

"Ayaw kong kumain."

Glaiza frowned. "Hindi pwede. Kakain ka. Nagluto ako ng favorite mong bacon at omelet."

"Ayaw ko nga," naiiritang sabi ni Rhian.

Napapikit si Glaiza. Eto na naman po, umiiral na naman ang katigasan ng ulo ng asawa niya. Kung di lang talaga buntis ito ay papatulan na niya. Glaiza breathed to calm herself.

"Bakit ba kasi ayaw mo kumain? Kala ko ba gutom ka na?"

"Because I can't find anything to wear because I'm massive!" Exaggerated na tugon ni Rhian.

Lovingly, Glaiza rubbed Rhian's stomach. "Don't you know you're beautiful," she said looking at her in the mirror. "You're only six months pregnant. You're far from massive."

"Wag mo nga akong niloloko."

"Hindi naman ha." She smiled and kissed the top of her wife's head. She still couldn't believe that their third child was growing inside her. Dahil ang ganda pa din ng asawa niya. At hindi naman ito tumaba, yes lumaki ang belly niya pero yun lang. Mas glowing pa nga si Rhian ngayon. She looks stunning. Pregnancy really suits her wife.

"Alam kong binobola mo lang ako. Dahil yan mismo mga sinasabi ko sayo nung pinagbubuntis mo si Glen, lagi kong sinasabi na ikaw pa din ang pinaka sexy."

Glaiza carried their first two child. The first one was like a dream. She felt amazing the whole time. She craved salads and veggies, and didn't gain weight that much. Rhian couldn't be happier as Glaiza seems more loving and craved her attention all the time. And then the the second pregnacy came, and it was a nightmare. Rhian couldn't wait for the little monster to get out of Glaiza's belly. Her wife ate everything, constantly sick, and exhausted all the time. Glaiza was also irritable and mean to Rhian. Madalas itong naha-high blood sa kanya at pinapalayas siya sa bahay. Ayaw nitong makita ni anino ni Rhian pero pag wala naman ay kung ano anong paranoia ang pumapasok sa isipan ni Glaiza. Kaya naman halos linggo linggo silang bumibili ng bagong plato dahil sa walang pakundangan niyang binabato ito kay Rhian dahil sa selos at irita. Kasama na ang mga malalaking kaldero at kawali. Hindi naman siya selosa at mahal na mahal naman niya ang asawa, pero ang ka- praningan niya nga na yun ang naging epekto ng pagbubuntis niya sa anak nilang lalaki, kaya naman paglabas nito ay di na sila nagtaka kung bakit male version ito ni Rhian.

Three Meters Above The SkyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon