Adopted By Harry Potter and Ginny Wemel

Waar het allemaal begon.

POV Femke.

Vandaag komen er weer mensen kijken of ze iemand willen adopteren. Iedereen wilt geadopteerd worden maar ik weet al zeker dat ik voor de honderdste keer niemand mij wilt adopteren. Sinds ik hier woon slaap ik al onder de trap, in de bezemkast. Diederick gebruikt mij altijd als levende boksbal, en als in de vakanties zijn beste vriend Peter er weer is ben ik helemaal de dupe. Eén voordeel is dat ik snel kan rennen en Diederick en Peter niet. Diederick's zijn ouders zijn de baas hier en word dus altijd voor getrokken.

"Op staan!!!" roept mevr. Duffels en bonst heel hard op de deur. -"Ga thee zetten." Ik zucht en pak wat kleding die op de grond ligt en trek het aan. Als ik thee heb gezet schenk ik het in een thee pot en zet het op een dienblad met drie kopjes er naast, één voor meneer Duffels, één voor mevrouw Duffels en één voor Diederick. Ik zet de dienblad op tafel en schenk alle drie de kopjes in. "Je kunt nu wel weer gaan!" zegt Mevr. Duffels kortaf. Ik loop weer naar mijn kast en ga op bed liggen nog geen vijf minuten later roept Meneer Duffels "Verzamelen, nu!" Ik loop direct mijn kast uit richting de woonkamer en de andere komen er ook aan stormen en gaan naast mij op een rij staan. "Ik wil dat jullie je kamers schoon maken want we krijgen bezoek!" snauwt hij tegen ons - "Komt er nog wat van!" roept hij naar ons. Ik loop als eerst naar de keuken om 3 emmers met sop te maken 1 kleine voor mij en 2 grote voor de andere die met 10 personen op 2 kamers verdeelt zijn. Ik sjouw de grote emmers met sop één voor één naar bouwen. 

Ik gooi mijn kleren in een koffer die onder mijn bed ligt, daarna maak ik mijn kast schoon en gooi het water weg. Ik loop nog even naar boven om te kijken of ik nog kan helpen maar ze waren al bijna klaar. Ik pak één van de emmers en loop naar beneden om het water weg te gooien. Als de andere de andere emmer hebben geleegd lopen we weer naar meneer en mevrouw Duffels en zeggen we in koor "We zijn klaar meneer en mevrouw Duffels." "Mooi zo maak een boterham voor jullie zelf klaar en ga in jullie kamers wachten over een paar uur komen de gasten."

POV Harry.

Als de deur bel gaat loop ik naar de deur want Ron en Hermelien zijn er zoals verwacht. Ze passen zo namelijk op, op James en Albus. Voordat ik naar de deur loop denk ik nog even om ze misschien te laten schrikken. Ik loop naar Ginny toe en vraag of dat zij wilt open doen omdat ik hun dan nog even kan laten schrikken. Ik sprint naar boven om mijn onzichtbaarheid mantal te pakken, ondertussen doet Ginny de deur open en laat hun binnen. Ik sla de mantal om me heen en sluip de trap af en loop langzaam de woonkamer binnen. "Waar is Harry?" vraagt Ron. "Boven volgens mij? Hij komt zo." zegt Ginny. Ik loop naar Ron toe en ga naast hem staan. Ik leg mijn hand op zijn schouder en Ron schrikt en roept:"Bloody Hell wie is dat?" Ik doe mijn mantal af en zeg op zo'n nuchter mogelijke toon: "Ik." "Harry moest dat nou echt." zegt Ron en we moeten met zijn alle heel hard lachen. Ik geef Ron en Hermelien een knuffel en roep James en Albus. Als eerst Albus beneden rent hij meteen naar Hermelien toe en als James beneden is rent hij meteen naar Ron toe voor een knuffel. "Wij gaan nu weg we zien jullie straks weer?" zeg ik tegen de rest en pak Ginny's hand en loop naar buiten naar de auto.

POV Ginny.

Ik loop samen hand in hand met Harry naar de auto we zijn nu op weg om een kind te adopteren. "Daar gaan we." zegt Harry als we net rijden. "Ja, ik word nu wel een beetje zenuwachtig." zeg ik tegen Harry. "Snap ik. Ik word ook een beetje zenuwachtig. zegt Harry tegen mij en legt zijn hand op mijn been.

Na 45 minuten zijn we op de locatie van het adoptie tehuis. We parkeren de auto en lopen naar de huis waar het moet zijn. Als we voor het huis staan geef ik Harry een knuffel en bellen aan.

~~~~
Hey allemaal, dit is het eerste deel van deze boek ik hoop dat jullie het leuk vinden. Vergeet geen stem te
geven en een reactie achter te laten.

Ps klik even op de foto boven dit verhaal.