Benim adım Ülkü babam annem ben olarak çekirdek bir aileydik. Babam kalp cerrâhı annem'de hemşireydi. Küçüklüğümün geçtiği evden uzak başka bir'yere taşınmıştık, biraz moralim bozuktu, ne de olsa küçüklük anılarımın geçtiği bir yerden ayrılmıştım şimdi yeni bir mahallede oturuyordum sanırım taşınalı 1 sene olmuştur.
Ne diye bilirdim'ki eski anılarımı özlüyordum, ama sanırım alışmıştım artık yeni mahallemize. Lise zamanlarım'dı aşk, meşk peşlerin'de değilim tabi o zamanlar, annemle birlikte dayımın karısı eda yengemlere gitmeye karar vermiştik, eda yengem küçük bir iki yolun arasında sağ tarafında olan bir binada oturuyordu, yengemin bir kardeşi vardı berkay bazen eda yengemlere arkadaşlarını getirir'di. Gitarla müzik felan çalarlar'dı. "Tabi getirebilirdi sonuçta ablası."
Bende nerden bilebilirdim'ki o gün aşkı bulacağımı...
yine eda yengemlere gitmeye karar vermiştim bir cumartesi akşamı, oturuyorum oturma odasında eda yengemin evinin diğer odasında gitar sesleri geliyor, anladım, yine yengemin kardeşi olucak insan arkadaşlarını getirmiş sonra çok güzel bir ses işitmeye başladım. O odadan açaba kimin sesi olabilirdi' ki işte burada benim hikayem başlıyor...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Belki Güneş Bir Gün İkimiz İçin Doğar.
RomanceBirisini uzaktan sevmek sizce nasıl bir histi ? Sen hiç birinin gülüşünü uzaktan izledin mi? Sarılamadığın halde onu özledin mi ? İnsan sahip olamadığı şeyleri'de sevebilirmiş ben bunu ögrendim. 🍃🌄
