Weken gaan voorbij zonder enige verbetering. Hij wordt nu niet alleen meer buitengesloten, maar ook geslagen en uitgescholden. Als Maarten thuiskomt zit hij vaak onder de blauwe plekken en schrammen. Hij probeert die dan te verbergen voor zijn moeder. Maar op een dag kwam hij thuis met een betraand gezicht, een bloedneus en een blauw oog. Dit kon hij natuurlijk niet verbergen voor zijn moeder... "Ik stap naar de directeur!" Riep zijn moeder woedend. "Dit kan zo niet verder! Je hebt hulp nodig Maarten! Waarom liet je me dit niet eerder zien? Waarom vertel je me niet gewoon de waarheid?" Zijn moeder was kwaad en verdrietig tegelijk. Maarten had zijn blauwe plekken ook laten zien. "Ik was bang voor wraak mama.*snik* Ik durf niet meer naar school te gaan.*snik* ik ddurf niet meer alleen buiten te komen zonder jou erbij*snik* Elke dag neem ik een andere weg naar huis, bang dat ze me *snik* achtervolgen..."
"Maarten had mij dat dan gezegd!" Ik ga je proberen te helpen."
Maarten huilde nog even uit in de armen van zijn moeder en ging slapen.
JE LEEST
Apart (of toch niet?)
Teen FictionDit verhaal gaat over Maarten. Hij is een jongen van 13 jaar maar heeft heel veel last van zijn autisme. Zo kan hij bijvoorbeeld niet goed vrienden maken. Daardoor wordt hij ook gepest. Hij ontdekt later in het boek dat hij toch wel nog veel andere...
