TORN

Chapter 5 - Why her

Kabanata 5

Naubos ni Donny yung order ko sa kanya. Ang laki at ng tangke nya sa tiyan. Large na nga ang in-order ko naubos nya talaga ako nga di nakalahati ang nakain ko. Ayaw ko naman ioffer yung tira ko. Baka ano ba isipin niya. I asked him if gusto niya pa mag dagdag. Sabi nya okay na daw.

Pabalik na kami kung saan nya pinark yung sasakyan. Napangiti ako nung hiwakan nya ang braso ko nung tumatawid kami. Natakot na ata sya baka mangyari ulit yung kanina. Ang gwapong bata talaga ni Donny.

Yung puso ko, di ko na maexplain ang nararamdaman ko.

Little organ, relax

Binitawan nya naman to ng makatawid na kami. Nang makarating na kami sa kotse niya. Hindi na niya ako pinagbuksan. Umasa naman ako na pagbubuksan nya ako. Gaya kanina.

Para kang weather, pabago bago ng takbo.

He starts the engine. We travel the road silently.

Hanggang makarating kami sa harap ng bahay. He stopped the car.

"Uhm, thank you nga pala sa paghintay at paghatid. Sorry if I over reacted earlier."

"Its okay. I should be the one apologizing. I didnt mean to offend you."

"Okay lang. Kalimutan na natin yun." I smiled as I stare to his gaze

"So we're cool?" He asked showing his beautiful smile

"I guess" I giggled.

"So yeah goodnight. Thanks for the ride!" I added

I was about to get out of the car when he speaks

"Here take this." Lumingon ako aa kanya at Inabot nya yung jacket na suot niya. Bakit? Ako ba ipapalaba  ng jacket niya?

I accept it with a frown.

"Wear it whenever your on duty. Para di mahalata ang suot mo. It looks like your dress is very short and thin. Wear that to cover up your suit." Bigla namang init ang pisngi ko sa narinig ko. He wasnt looking at me. Nahihiya ba siya? Concern talaga siya sa akin!!

Bumalik ako sa upuan ko at hinarap siya ng lubusan.

"You told me earlier that Im not me when I wear something like this. Why's that?" I asked. Kanina ko pa to gustong tanungin.

"You're beautiful. But I like the lousy you better." He said as he stared to my eyes.

I was left dumbfounded by his words.

Be still, heart.
--

Its been a week since I met Hannah's family. Gusto nila akong bumalik dun para bumisita ulit at magbaked ng cupcake but I politely dissented. Masyado kasing busy sa school, malapit na kasi ang Intramural namin kaya mas dinagdagan yung oras mg practice namin. Shorten time na yung classes. Pero binawi naman ang time sa pagpapractice. Halos half day rin kaming nagpapractice everyday. Dagdag pa ang trabaho sa bahay. Pinalitan kasi ni mama yung kulay ng bahay. At hindi siya kumuha ng pintor. Gusto niyang siya mismo maglagay ng pintura. Hindi ko naman siya hinahayaang mag lagay ng pintura mag isa kay tinutulungan ko nalang siya. Hassle nga masyado.

Namimiss ko na si Hanna. Hindi na kasi kami nagkakasama masyado. Busy rin siya sa department nila. Siya rin kasi ang President ng Department nila kaya kargado nya halos lahat ng trabaho.

Kamusta na kaya si Tita at Tito? si Benj? Si Solanna? Makulit pa rin siguro yun. Si Donny kaya? Sigurado gwapo pa rin yun. Lagi pa ring nag flaflash back yung sinabi niya sakin.