TORN

Chapter 11 - I think I like you too

"The truth is... is I, I lik-"

I didn't let her finished as I pulled her for a kiss.

I can feel Mia's body was startled and trembling. Even when my eyes closed I can feel that she was surprised.

I pulled away between our kisses. As I see her face, she's still in her shocked state.

"I think I like you too." And I let my heart talked for me.

Mitch's pov

The party still continues. Akala nila palpak ang plano ko. Well, matalino ata to. The plan just went perfect!

Alam kong dadarating at darating si Donny to be Mia's Knight in Shining Armor that would save her in my evil plan. At alam kong iaalis niya si Mia dito. Pagbibigyan ko silang magkasama ngayong gabi. So lubos lubusin na nila. Dahil bukas na bukas rin, I'll get Donny in my control. And I will not let the two of them get together.

"Hey," I was interrupted in my train of thoughts. I smirked. I knew who could this be.

Nilingon ko siya giving my seductive smile.

"Hey there, Doms."

He grabbed my waist as I startled a little.

"Ohh. You're in your aggressive pace." I seductively said. I wrapped my arms around his neck as his teeth sink in my lips.

Patay na patay pa rin siya sakin.

Mia's Pov

I still managed to hold my tears back but sobs are involuntarily letting out.

I let Donny drive. Hindi ko alam kung san niya ko dadalhin. Pero sigurado kong malayo sa lugar kung saan kami nanggaling kanina. Walang may nagsalita saming dalawa. Tanging tunog lang ng sasakyan ang naghahari saming mga tenga.

Mayamaya ay huminto kami sa isang bahay. Isang magandang bahay. Hindi ito kalakihan. Parang pang maliit na pamilya ang bahay na ito. At pansin ko malayo ito sa mga ibang bahay sa lugar.

Nakaramdam ako ng kaunting pagtataka dahil hindi ko alam kung saan ito. Pero sigurado ako, safe ako sa kanya.

Napahinto ako sa paglalayag ng aking isipan ng bumukas ang pinto. Inabot ni Donny ang kamay niya upang alalayan akong bumaba. I didn't hesitate to grab it.

Akala ko bibitawan niya na ako. Hanggang sa makapasok kami sa loob ng bahay, hawak hawak niya pa rin ang kamay ko.

Nang makarating kami sa harap ng sofa. Pinaupo ako nito. Umupo rin ito sa mesa na kaharap ko.

"Lapit ka." Nagulat ako sa sa sinabi niya, sa mga inaasal niya. Pero sinunod ko pa rin siya.

Dahan dahan niyang tinanggal ang maskara ko.

"I'm sorry, Mia." Lang ang narinig ko matapos niyang makita ang muka ko.

I smiled bitterly as tears finally let go, I wiped my the away.

"No, I'm sorry. If hindi lang ako lumapit lapit sayo hindi naman magkakaroon ng pictures eh. I'm sorry if nag away kayo ng girlfriend mo," ani ko. Kahit na may kurot sa puso ko sa katagang girlfriend.

"Please don't say that, she's not my girlfriend. She's just acting one." Nagulat ako sa narinig ko. Hindi niya girlfriend si Mitch?! Masyado pa bang maaga para magpapyesta ako?

"And please stop crying." I'll stop crying na Donny. Lalo na't alam ko na ngayon na hindi mo girlfriend si Mitch.

I managed to stop crying as I composed myself .

"Donny, there's something I want you to know." I started. Gusto ko ngayong gabi ay ilabas na ang totoo kong nararamdaman. Bahala na't may dumating man na mga consequences sakin kinabukasan.

Tinignan ko siya sa kanyang mga mata. Hindi ito umimik.

"The truth is... is I, I lik-" He cuts me off as he pulled me to a kiss.

I can't moved. I feel like I'm trapped between in my fantasy and reality. Hindi ko alam kung naghahallucinate lang ba ako. Pero pinakiramdaman ko si Donny, as our lips touches each other, I knew its real.

He pulled away as I memorize his taste.

Tamis ng unang halik.

He looked directly straight to my eyes.

"I think I like you too."

I can't absorb what he just said. Para akong nananaginip ng gising. At kung nananaginip man ako, sanay wag na akong gisingin pa.

Napamaang ako sa mga narinig ko. Alam kong totoo ang nangyayari. Gusto kong magdiwang pero parang naubusan ako ng lakas sa kanyang halik.

Ang lalaking gusto ko, hinalikan lang naman ako. Si Donny Pangilinan to eh.

Gustong kumuwala ng aking mga ngiti pero ito'y aking pinipigilan.

Oh little organ, wala palang impossible!

"I'm sorry if I kissed you." I snapped as I heared Donny. Nakababa na ito ng tingin. Nakalimutan kong kasama ko pala siya. Masyado akong masaya!

"I'm sorry too, but I'll make it fair." I cupped his chin and lean to him to press my lips to his.

Sorry Donny pero gusto kong makabawi kanina. Di ako nakarespond sa kiss mo eh.

Aba'y ang lande!

Hindi ko alam kung san ko nahugot ang kakapalan ng muka kong halikan si Donny. Siguro dahil sa sinabi niyang "I think I like you too" at sa ginawa niyang paghalik sakin kanina.

Hindi ako marunong humalik pero kakayanin kong magpaka expert ngayon. Charot!

Did I forget to say that he was my first kiss?

As our lips collided I feel the sensation rushing through my veins. Parang may party sa loob ng mga malalandi kong ugat. Mas nagulat ako ng hatakin ako sa likod ni Donny para mas mapalapit sa kanya. Nagsimula na siyang bumawi sa halik.

As we kissed he rub his free thumb against the skin of my cheeks. I wrapped my hands onto his nape to deepen the kiss.

After a long time, I feel wanted.

An: Yan lang muna. 10 votes for the next ud. Love you!