VOLG DIT BOEK'S PLAYLIST OP SPOTIFY: 'ON MY MIND' VAN 'Brent De Boeck'
Hey allemaal ik ben Milie!! Ik ben nu ondertussen al 21 jaar en dus al 3 jaar samen met mijn vriendje Austin waarmee ik naar New York ben verhuist. Austin heeft een carrière als...
"Wakker worden dromertje!" Schrik ik plots wakker door een galmende stem die naast m'n oren weerklinkt. "Lig je hier nou nog steeds op de grond?" Grinnikt hij als hij me met een ruk aan de stoel mee recht trekt.
"Als jij me op de grond duwt, kan ik daar niet veel aan veranderen hè.." kaats ik mompelend terug.
"Ik zal maar doen alsof ik dat niet gehoord heb want we moeten ons haasten.." vertelt hij me waardoor ik mijn wenkbrauwen frons, die schuren langs het stuk stof dat voor mijn ogen is geknoopt. "Er heeft iemand aangifte gaan doen bij de politie. Waarschijnlijk je vriendin, Olivia toch? Ze ziet er best lief uit en qua uiterlijk ook niet echt mis hè" probeert hij me op te fokken. "Met die opsporingsberichten die constant op tv zijn voel ik me hier niet meer zo veilig met jou, dus ik neem je ergens anders mee naartoe" legt hij me uit.
"Laat me toch gewoon gaan. Ik beloof je dat ik niet naar de politie ga" probeer ik op hem in te praten ook al weet ik dat dat niet veel zin heeft.
"Weet je.. Mathias. Vroeger zou ik meteen 'Oké' geantwoord hebben, maar in het verleden heb ik nog mensen vertrouwd en het bleek dat niemand ooit zijn beloftes houd. Dus vertel me eens, hoe zou ik jou nu als uitzondering wel kunnen vertrouwen?" Vraagt hij waarop het gewoon stil blijft. "Dat dacht ik al.." grinnikt hij. "Dus Mathias.. ik ga je nu even moeten losmaken, maar als je ook maar iets probeert te doen wat me niet aanstaat, is het gedaan. Begrepen?" Vertelt hij waarop ik eens stilletjes instemmend knik.
Ik voel de stijf gespannen touwen rond mijn handen voor de eerste keer in dagen losser worden, waarop ook de touwen rond mijn benen losgemaakt worden.
'Dit is je enige kans.. Grijp ze dan ook!'
Voor ik het maar al te goed besef loop ik zo snel als ik kan recht voor me uit zonder dat ik ook maar iets kan zien. Ik hoor een luide knal vanachter me komen en geen seconde later voel ik een brandend gevoel in mijn linker kuit, dat zich al snel over mijn hele lichaam verspreid. Ik geef alles wat ik in me heb om vooruit te geraken maar kan niet meer en laat me met een smak op de grond vallen...
*Olivia POV*
Ik voel de koude wind op mijn knieën en schouders als ik de lift uitstap en door de kille gang richting ons appartementje loop en bedenk me dat ik misschien iets warmers had moeten aantrekken.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
(Olivia's outfit)
Ik draai mijn sleutel in het sleutelgat maar nog voor ik de deur kan openen wordt hij al voor me geopend.
"Waar kom jij vandaan?" Vraagt Cody die nog in zijn boxer, met zijn haar helemaal in de war in de deuropening staat en waarschijnlijk dus nog niet lang wakker is.
"Van bij het politiebureau" vertel ik als ik hem wil passeren maar hij opzij stapt zodat ik niet door kan.
Ik kijk hem vragend aan waarop er een kleine grijns op zijn gezicht verschijnt. Hij tikt tegen de deur waardoor die achter me toevalt en doet nog een stap in mijn richting waardoor ik op mijn beurt ook een stap naar achteren zet en met mijn rug tegen de deur belandt.
"Wat doe je?" Vraag ik met een haperende stem waarop hij een vinger op mijn lippen laat rusten om me duidelijk te maken dat ik moet zwijgen.
Hij doet opnieuw een stap naar me toe waardoor zijn borstkas nu tegen de mijne aanduwt en het wel heel ongemakkelijk begint te worden. Hij begint met zijn hoofd naar me toe te leunen en blijft dichter komen tot onze neuzen elkaar raken...
