7

319 20 7
                                    

Niall en Harry zijn net warme chocolademelk gaan drinken. Ik had niet echt zin om er als 3e wiel bij te gaan zitten, dus loop ik nu alleen door de straten van Londen. Ik zucht diep. Ik verveel me echt heel erg. Ik besluit terug te gaan naar de ijsbaan. Maar daar aangekomen wenste ik dat ik dat nooit gedaan had.

Niall en Harry. Zoenend. Vanbinnen knapt er iets en huilend ren ik weg.

Pov Harry

Louis kijkt me blij aan. "Ik ben echt blij dat ik je ontmoet heb, Lou." Zeg ik zacht. Hij glimlacht en bloost licht. "Ik ook Hazz." Ik kom langzaam dichterbij. Ik vind Louis echt heel leuk. Zacht druk ik mijn lippen op de zijne. Hij schrikt, maar gaat erin mee. Tot hij ineens terugtrekt. Ik zie nog net iemand wegrennen. Nick? "Oh fuck," mompelt Louis zacht. Ik kijk hem vragend aan.

"Hazz, zou jij misschien even met hem kunnen gaan praten? Ik denk niet dat hij mij wil spreken nu." Ik knik en loop snel achter Nick aan.

Pov Louis


Ik ren weg. Ik heb geen idee waar ik heen ga, maar alles is beter dan daar zijn. Het deed me zoveel pijn om Harry en Niall te zien kussen. Ik ga op een bankje zitten in het park. Ineens voel ik een warme hand op mijn arm. Ik kijk op. Fuck, het is Harry. Ik wil opstaan en weglopen, maar hij houdt me tegen.

"Nick? Is alles oké?" Ik reageer niet. Ik wil niet dat Harry de waarheid weet. Wat nou als hij me nooit meer wil zien of spreken?

Uiteindelijk reageer ik toch. Langzaam schud ik mijn hoofd. Harry komt naast me zitten en slaat zijn armen om me heen. "Vertel. Misschien lucht het op om erover te praten?" Ik schud mijn hoofd.

"Nick?" Steeds meer tranen beginnen te stromen. Ik haat die naam. Nick. Gewoon Niall's stomme, niet-bestaande neef. "Ik kan het niet meer Harry. Het spijt me zo erg." Niet begrijpend kijkt hij me aan. "Nick, rustig. Wat is er aan de hand?" Ik zucht diep.

"Ik ben niet wie je denkt dat ik ben," begin ik, "Niall trouwens ook niet." Harry onderbreekt me. "Wie is Niall?" Ik slik. "Degene waarmee je had afgesproken," zeg ik snel. Nu verandert zijn blik naar geïrriteerd. "Ik weet niet wat je probeert Nick, maar laat ons alsjeblieft met rust."

Hij wil weglopen maar ik hou hem tegen. "Ik ben Louis."

Meteen blijft hij staan. Hij draait zich langzaam om. "Wat?" Hij is duidelijk verbaasd en geschrokken. Ik pak mijn telefoon en laat ons gesprek zien. Ik zie dat Harry zich ongemakkelijk voelt. "Het spijt me zo erg Hazz. Ik had niet tegen je moeten lie-" Ik stop abrupt als Harry wegrent. Ik zie nog net hoe hij omkijkt voor hij de hoek om gaat. Hij kijkt geschrokken, boos en verrast. Maar vooral verdrietig en gekwetst.

***

"Nee Niall. Laat me met rust!" Roep ik. Het is nu 3 dagen nadat ik Harry vertelde wie ik echt ben. Sindsdien heeft hij me constant genegeerd. Ik heb mezelf opgesloten in mijn kamer, maar blijkbaar begrijpt Niall niet dat ik met niemand wil praten nu. Alleen met Harry.

Ik zucht diep als de deur toch opengaat. "Niall! Ga we-" Ik stop met schreeuwen als ik zie dat het Liam is met een jongen die ik niet ken. De jongen is knap. Zwart haar, bruine ogen. Een beetje een mysterieus uiterlijk.

"Lou? Dit is Zayn." Ik schrik. Wat doet Harry's beste vriend hier? Is Harry hier ook?

"Ik denk dat hij wel een uitleg verdient. Harry heeft de afgelopen paar dagen alleen maar in bed gelegen en voor zich uit gestaard. Hij wilde geen woord tegen Zayn zeggen over wat er gebeurd is."

Ik ga recht zitten en begin dan te vertellen

Hope you guys like it :) I love dramaa😂

I don't know him anymore •L.S•Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu