DALYA
Önümdeki son kağıdı da dosyaya koyduktan sonra derin bir nefes alıp arkama yaslandım. Sabahtan beri açık olan laptopun saati biri gösteriyordu. Handan'ın dediğine göre öğle yemeğine çıkma vakti.
Yerimden kalkıp masamı düzenledim. Tam kalemleri kalemliğe koyarken Yaman'ın kapısı açıldı ve nihayet havalı sevgilisi çıktı. Tam arkasından da o.
"Çok güzel bir yer açılmış. Biraz uzak ama yemekleri çok lezzetliymiş. Oraya gidebiliriz." Onları görmezden gelip işime devam ettim.
"Bakarız." Yanımdan geçtiklerinde arkalarından göz ucuyla baktım. Asansörü beklerken bir şeyler konuşuyorlar, sonra da Alara Hanım büyük bir keyifle gülüp sevgilisinin elini tutuyordu.
Bir an kendime gelip işime odaklandım. Çantamı omzuma asıp Handan'ın odasına indim. Onunla yemek için sözleşmiştik.
*****
Tostumdan aldığım büyük lokmayı yuttuktan sonra çayını içen Handan'a döndüm.
"Sana bir soru sorabilir miyim?" Başıyla onayladı.
"Bu şirketin ilk kurucusu kim? Yani Yaman Bey'in babası mı kurdu da o mu devam ettiriyor?" Bardağını masaya koyup bitmiş olan tostunun kağıdını tabağa koydu. Şirketten biraz uzakta, küçük bir kafeydi ama tostu çok güzeldi. Handan ağzının tadını biliyormuş.
"Açıkçası kimse bunu net bir şekilde bilmiyor. Yaman Bey'in geçmişi tam bir sır. Ama galiba babasının ve ortağının şirketiymiş. Sonra aralarında bir sorun olmuş ve Yaman Bey'in babası ortaklıktan o adamı çıkarmış. Ve bir sürü olaylar yaşanmış ama bunu kimse bilmiyor. Hatta benim bildiklerim bile doğru olmayabilir. Bunlar kulaktan kulağa yayılan söylentiler." Tek kaşımın ister istemez kalktığını hissettim.
"Herhalde sevgilisi biliyordur. Tek yakını o galiba." Sırıtıp arkasına yaslandı.
"Aslında tek yakını o değil hatta o yakını da değil. Alara sadece kendini öyle zannediyor ama aslında Yaman Bey'in gözünde bir şey olmadığını anlayacak. Onun şu ana kadar binlerce sevgilisi oldu. Aslında eğlencesi... Brezilyalı, Rus, İtalyan, Amerikan say say bitmez. Ama hepsi en fazla üç gün sürdü. Yaman Korhan zor bir adamdır. Alara onun için sadece eğlence. Hatta bazen ondan kaçmak için bir şeyler yaptığını fark etmemek için kör olmak gerek."
"Ondan başka bir yakını yok mu? Ailesinden biri?" Tostumun kağıdını buruşturup tabağa koydum. Sıcak çay bardağını elime alırken Handan düşündü.
" Ailesi yok. Yani babası uzun zaman önce öldü, annesi de komada. Geçmişte yaşanan olaylar yüzünden kadın kaç yıldır komadaymış. Bir tek kardeşi var. Hazan." Bunu duyunca şaşırdım.
"Kardeşi mi? Ama o herhalde Yaman Bey gibi değil. Yani çok tanınmıyor."
"Bir kere şirkete gelmişti. O zaman görmüştüm ben de. Çok güzel, tatlı, güleryüzlü bir kız. Şu an İngiltere'de okuyor. Ama Yaman Bey'in onunla konuştuğunu çok sık duyuyorum. Yani araları çok iyi. Kardeşi onun her şeyi." Çayımın son yudumunu da içip masaya geri bıraktım. Patronum hakkında öğrendiğim bilgilere şaşırdım. Meğer geçmişi ne kadar karanlıkmış. Onun da böyle olmasına şaşırmamak gerek. Yaşadıkları çok çok kötü.
"Kalkalım mı?" Hesap geldiğinde tam önüme çekecekken Handan eliyle elime dokundu.
"Lütfen Dalya. Bu benden olsun."
"Olur mu? Hem o kadar yardım ettin hem de beni yalnız bırakmadın. Lütfen içim rahat etmez."
"Benim de böyle rahat etmez. Israr ediyorum." Israrları sonucunda dayanamayıp elimi çektim. Ama nedense içim huzursuz oldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DalYa
Roman pour AdolescentsŞimdi düşünün bir kere; bir kız var dünyalar güzeli bir yüzü, altın gibi sarı saçları, okyanus gibi masmavi gözleri var. Bir yanda da bir bakışıyla insanları geri iten, yakışıklı, zeki ve hatalardan güç alan bir adam var. Sizce bu iki insan nasıl b...
