One Shot (EXO)

Melek

İdol: Park Chanyeol

Tür :Romantik,Komedi

"Sen bu dünya için fazla güzelsin meleğim."

**6 saat önce**

"Chan kalk nolur. Benim tuvalete gitmem gerek."

Gece uykundan uyanıp tuvalete gitme ihtiyacı duymuştun. Ama önündeki kocaman şey yüzünden son bir kaç haftadır hareket etmekte zorlanıyordun. Elinin tersiyle yanında uyuyan kocana bir kez daha vurdun.

"Chan uyan! Tuvalete gitmem gerek diyorum ya!"

Uyanmayan kocana bakıp söylendin.

"Sen bu uykuyla ne ara çocuk yaptın acaba?"

Kendi çabanla kalkıp tuvalete gittin. Çıktığında mutfağa gitmek istemiştin.
Dolapları kurcalayıp yiyecek birşeyler aradın. Elini bulduğun ilk çikolata kavanozuna atıp salondaki koltuklardan birine kendini attın. Zaten oturduğun yere gömülüyordun. Dakikalarca gecenin bir körü çikolata yeyip kızınla konuşuyordun. Çikolatayı bir kenara bıraktın. Kapının eşiğinde kocanın seni izlediğini biliyordun. Bu yüzden bilmiyor gibi yapıp ellerini karnına koydun.

"Kızım.. Canım kızım.. Az kaldı bize gelmene.. Baban da bende seni bekliyoruz. Biliyor musun ben babanı çok seviyorum. O olmasa ben olmazdım tabi sende olmazdın. Ona sahip olduğumuz için ikimizde çok şanslıyız. Ama şimdiden anlaşalım sen doğsan bile geceleri baban benim."

Aşkla anlattığın adamın ellerini boynunda hissedince sende onun ellerini tuttun.

"Hayatım.. Sen ne güzel bir anne olacaksın böyle."

"Sen yanımda olduğun için."

Koltuğun tepesinden atlayıp yanına kurulan kocan kulağını karnına dayadı. Sanki bir şeyler duyuyor gibi yaptı.

"Sanırım kızım benim de konuşmamı istiyor."

"Gerçekten mi?"

"Tabi ne sandın. Kızımla çok iyi anlaşıyoruz biz."

İçinde bulunduğun tablo karşısında mutluluğunu gizleyemiyordun.

"Hı hı... Biliyorum kızım... Aramızda kalsın bu anne bilmesin tamam mı? Bende seni çok seviyorum."

Kocanın kendi kendine bu şekilde konuşması içindeki o muhteşem ruh halini zirvelere taşımıştı. Şuan yer yüzünde en mutlu insan sendin belki de. Tabi sancıların olmasa bu durum daha uzun sürebilirdi.

"Ahh!"

Yeol kafasını karnından kaldırıp suratına baktı. Sen bu sürede bir çığlık daha atmıştın.

"Ahh! Chan!"

"Ne oluyor? Hayatım iyi misin?"

"İyi gibi mi görünüyorum?! Doğuracağım burada Yeol hastaneye götür beni!"

"Nefes al! Nefes ver! Sakin ol!"

Chanyeol panikle koltuktan fırlayıp senin yerine nefes almaya başlamıştı.

"Yeol! Ah!" Sen yarım akıllı mısın ya? Ben nefes alırım git çantayı falan getir!"

"Çanta? Çanta nerede? Biz çanta mı hazırladık?"

"Chan.. Dolapta kapaklı kısımda mor çanta var. Aşkım ne olur biraz acele et!"

"Ta..tam..tamam."

Sen salonda çığlık atarken kocan bildiği herşeyi unutmuştu. Dakikalar sonra elinde mor çantayla geri gelmişti yanına.

"Hadi gidelim. Getirdim çantayı."