İkizler

-3"Eski dost"

Yeni karakterimiz var! İleri de göreceksiniz! Ve kötü olabilir pardon :)

Nefret ediyorum şu adamdan! Daha 2 dakika oldu! "Amy!" diyerek bağırdım. Merdivenlerden inerken babetlerinin sesi duyuluyordu. "Efendim Emy?" ağzımı araladım "Eve geri dönüyoruz babamlar eve gelmişler." dedim. Oflayarak puflayarak yanıma geldi ve diğerleri de geldi. Telefonumu çıkarıp yazmaya başladım.

+Baba biz okula gidiyoruz arkaşlarla.

-Tamam.

"Gidiyormuyuz" diye sordu Adrian. Amy 'evet' şeklin de kafa salladı. Kapıya yöneldik ve kapı kulpunu tutup bastırdım ve kapı açıldı. Yavaşça adım attım ve etrafa bakındım. Çok ıssız bir yer gibi araba sesi yok inşaat sesi yoktu. O alışık olduğum ses burada yoktu. Duyduğum ses ile kendime geldim. Bana bakıyorlar ve gülüyorlardı. Hemen kafamı aşağı eğdim, sonra gülmeler durmuştu. Birden kafamı kaldırdım ve önümüzde bulunan arabayı süzmeye başladım.

Arabaya yavaşça bindim ve kapıyı kapadım. Elimi çantanın içine sokup telefonumu ve kulaklığımı çıkarıp şarkıyı dinlemeye başladım.

Şarkı.....
Benim tek huzur kaynağımdı. Şarkısız dünya düşünemiyorum , kuşların sesi , o denizin sesi..... Hepsi huzur kaynağı.

I hate you ı love you

I hate that ı love you

Don't want to, but I can't put

Nobody else above you...

I hate you ı love you

I hate that ı love you

You want her, you need her

And I'll never be her...

Birden önümde sallanan el ile kendime geldim."İyi misin Emy 2. oldu? " Kafamı sağ sola salladım ve saçlarımın hepsi aşağı sarktı. "Evet de bilmiyorum" dedim gülerek. "Zırrr... Zırrr.. " Yakında telefonu kırarım.

Hemen açma tuşuna bastım ve aramayı kabul ettim..

+Alo? Kimsiniz?

-Emy? Amy? Hangisi?

+Ben Emy?

-Emy! Beni hatırladınmı!

+Ş-Şey. Andy?

-Evet!

Hemen bir çığlık patlattım. Herkez bana bakmaya başladı.
"Amy! Andy bu! " Amy de sevinçten çığlık attı. Hemen kulaklığın birini ona verdim.

+Andy!

-Amy!

+Nasılsın!

-İyiyim sen nasılsın.

+İyiyim bende okula gidiyoruz işte arkadaşlarla.

-Pekala size bir haberim var

Amy ile aynı anda.

+Ne!.

-Sizin okula geliyorum!

Yine bir çığlık patlattık ve Andy konuşmaya devam etti.

-Şuan okul kapısının önündeyim sizi bekliyorum. Kaydımıda yaptırdım!.

+Pekala pekala!

Diyerek söze giriştim.

+Kapa hadi görüşürüz

-Görüşürüz kızlar.

Adrian bize baktı ve "Kulağımın zarını patlattınız" dedi ve önüne döndü. Birden araba durdu ve çantaları kapıp arabadan indik.
O-ordaydı. A-Andy! Hemen koşarak ona sarıldım. "Andy! Seni çok özledim" Andy saçlarımı okşayarak "Bende prenses" dedi ve ona sıkıca sarıldım. Ardından Amy geldi ve sıkıca sarıldılar.

"Naber genç" dedi Amy gülerek. Andy birden "İyi çocuk sen " dedi ve bana baktı. Ona sinirlendiğimi anlamış ve beni kendinden itip kaçmaya başladı. "Andy! Buraya gel! " diyerek bağırmaya başladım. Arkasından koşmaya başladım ve birden zil çaldı ve içeri girmek zorunda kaldık.

"Sen görüceksin. Haberin olsun" dedim nefes nefese. Gülerek karşılık verdi. Gamzeleri belli oluyordu , ve onu daha yakışıklı gösteriyordu. Sınıfa çıktık ve Amy ile sıramıza oturduk ve bizim Adrian ve Jackson arkamıza oturdular. Andy ise Amy nin tarafına oturdu(sağ). Arkamdan biri dürttü ve döndüğümde bana kaşları çatılmış Jackson beklemiyorum. Ben korkudan dört köşe olmuş ve ayağa kalkıp sınıftan çıktım.

Kızlar tuvaletine doğru ilerliyorum ki bir el bileğimi tuttu , ve sert bir şekilde duvara yapıştırdı. "Ah! " diye inledim. Beni tutan kişiye baktım bu Jackson du! Napıyordu bu salak! "Ne istiyors-" "O çocuğun yanında dolaşmayacaksın! " diyerek kükredi. "Ben senin kölen değilim istediğimi yaparım!" diyerek karşılık verdim.
Birden duvara elini vurdu ve yerimde zıpladım ardından kafamı aşağıya eğdim. K-Korkuyormuydum. B-beni k-köle olarak kullanıyordu!. Gözlerim bulanıklaşmaya başlamıştı. Ağlamayamı başladım? Bu kadar duygusal olmasaydım ona karşı gelebilirdim
Ama yapamıyordum....

"Emy! Bana bak! " diye bağırdı bana doğru "BANA BAK DEDİM! Gözlerimden yaşlar süzülmeye başlamıştı bile. Eliyle çenemi tuttu ve kaldırdı ben hala ağlıyordum. K-keşke ona direnebilse idim. "Ağlıyor musun? " B-bide soruyor! 'hık hık' lamalarım başlamış. Onun gözünün önünde ağlıyordum.

Jackson odunun teki idi! Aptal egolu çocuk! "Jackson bırak onu" Düşüncelerimi ayıran bu ses ile çenemi bıraktı ve o sese doğru baktım. B-bu Andy! Jackson elimi yavşça bıraktı ve ellerinin birini cebine koydu. "Seni ilgilendirmez. Bu kız benim!" H-hayır! Onu sevmiyordum! Andy bize doğru yaklaştı ve bileğimi tutup kendine çekti. "Kendinin olmayanları sahiplenemezsin" dedi ve elimi tuttu sınıfa ilerledik.Andy elimi bıraktı "Amy! " diyerek bağırdı. Amy Adrian ile konuşuyordu ve gülen suratını bana çevirince düştü.

"Emy! " diyerek hızla masadan kalkıp yanımıza geldi. Hemen çenemi tuttu ve kaldırdı. "İyi misin?!" K-konuşamıyordum kitlenmiştim. Kıpırdayamıyordum , beynim buna izin vermiyordu. Gözlerim bulanıklaşmaya başlamıştı.

Soğuk....çok soğuk. Herkez bana bakmış gülüyordu.
Okulun eziği olamazdım. Okulun rezili olamazdım.
Bu kadar duygusuz olamazlardı.
Ama rezil edeceğim kişi..........

Jackson.......

Evet! Selamlar! Nasılsınız?! Bu bölüm biraz kötü olabilir yaratıcılığımı kullanmaya çalıştım. Beğendiyseniz altta ki "VOTE" tuşuna yollayabilir ve yeni bölüm gelmesini sağlayabilirsiniz!