Chapter Sixteen

256 9 1
                                    

I'm currently experiencing writer's block. At eto lang po ang nakayanan ng powers ko ngayon kaya sana magustuhan po ninyo ang ideya ko for this chapter. Wish me luck.

Aga and Lea have a photoshoot today at 11 am. Aga is still at Althea's condo. Aga misses her 'anak-anakan'. Even though she's not his real 'daughter', Aga loved her like she's his own daughter. Hindi pa alam nina Andrew, Aj and Lea about kay Althea. Humahanap lang si Aga ng tempo para masabi niya sa kanila ito.

"Hi, Pa! Good morning po. Bakit hindi pa po kayo umaalis?" - Althea

"Grabe ka naman. Pinapaalis mo kaagad ako." - Aga

"Pa naman, di ba po susunduin niyo pa po yung babes mo? Ayaw po nun ng late di ba? Anong oras na po oh! 9:50 am na po. Matraffic pa po sa pupuntahan ninyo." - Althea

"Opo, madame! Aalis na po. Eh ikaw? Saan naman ang lakad mo?" - Aga

"I have work pa po di ba? May meeting pa po ako. Ako po nag-mamanage nung isang company po ni Tita Airielle di ba po?" - Althea

"Oo na. Sige na. Baka mamaya malaman ko na lang na may date kayo ng anak ko ha."

"Pa naman! Ano ka ba? Wala kaming date ngayon. Busy siya. Busy din ako. Parehas lang kaming busy so... Pa please anong oras na oh. Malelate tayo parehas nito eh. Sige na. Bye pa! Labyu! Ingat kayo ng babes mo!" - Althea

At umalis na parehas si Aga at Althea. Si Aga naman ay papunta na sa bahay nina Lea.

Lea's

Kahit kailan talaga yang Aga na yan! Kung ano ang ikina-AGA ng pangalan, yun naman ang kabaligtaran ng ugali! Juicecolored naman! Aga nga ang pangalan, late naman palagi! Umiinit ang ulo ko dito sa lalakeng ito.

"Mom, Dad's here!" - Aj

Finally! After 40 years nandito na rin! Bumaba na ako at nakita ko siya sa sofa at kausap si Aj.

"Halika na Aga! Late na tayo!" - Lea

I heard Aj whispered "patay beastmode na ikaw kasi itay! Sundan mo na!"

"Ano? Tatayo ka na lang ba jan? Muhlach tara na!!" - Lea

I went outside and Aga just followed me and open the door for me.

Silence enveloped the place.

"Huy. Sorry na."

"Wala nang magagawa sorry mo."

"Meron."

"Ano?"

"I can take you out on a lunch or maybe dinner?"

"People will recognize us."

"Then I'll make a way so that people won't recognize us. Sorry na kasi."

"K."

"We're here."

I went outside then I guess this day will be a long and tiring day.

TadhanaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon