Andrew's
I have a two-week off! Yes! We're done taping PBBS and we're just waiting for the live shows (which is the final round). It's 5am. Naghahanda kami ni Aj. Si Mom? Ayun, kanina pa highblood dahil late na naman si Daddy. Si Dad naman... ewan ko. As usual, late na naman.
*beep beep
"Kuya Paolo, pabukas naman po ng gate. Si daddy na po siguro yan." – Andrew
"Kuya, yung plano natin? Magwowork ba talaga yun?" – Aj
"Oo naman, trust me. Everything's gonna be smooth." – Andrew
"Hi guys!" – Aga
There goes dad. I kissed his hair.
"Hi dad! You're late." – Aj chuckles
"Wala naman nang bago dun." – Andrew
"Well, where's your mom?" – Aga
"Kanina pa po naghihintay sa inyo. Highblood na! Hahaha!" – Andrew
"Kilala niyo naman po si Mommy di ba? Ayaw niya po ng late." – Aj
Dad went straight to Mom's room. We're currently here at the living room.
"Away na naman ito." – Aj
"Get used to it. Hahaha" – Andrew
We just wait for them here. Si Mommy na lang kasi ang wala pang idea kung saan kami pupunta. Actually, we're going to my Grandpa's private resort. Dad's the one who manages it. 9:15 am ang flight namin. 20 minutes na kaming naghihintay sa mga magulang namin. Bakit ba ang tagal nila?
"Kuya, tawagin mo na sila! Ang tagal naman kasi eh." – Aj
"Ikaw na lang." – Andrew
"Fine. Ako na lang tatawag." – Aj
Then she go upstairs. Bakit ba kasi ang tagal nila?
Aj's
So I went upstairs to check them. Ugh, bakit ba ang tagal nila? Nakita ko yung room nila Mom nakabukas ng slight lang. OH MY GOSH. Dad's going to kiss Mom?! Oh dude. They're kissing. Pwede bang magmura kahit ngayon lang? PUCHA!! HINDI BA NILA ALAM NA NANDITO PA KAMI AT BUKAS PA ANG PINTO NILA?? I composed myself then lumayo ng kaunti sa pinto para kunwari hindi ko alam.
"Mom! Dad! Bilisan niyo naman po! Kanina pa po kami naghihintay sa baba!" – Aj
Pumunta naman ako sa kwarto nila. Ugh, nagrereplay na naman sa utak ko yung nakita ko. My virgin eyes!
"Bakit po ba kasi ang tagal tagal niyo? If you're doing some mushy moments right now, can you please stop it? If you're right now, you better stop it because we are going on a vacation as a family for the first time. So please, kahit ngayon lang magbati naman po kayo. I'll wait for you guys downstairs, okay? I love you both." – Aj
Pumunta na ako sa baba. But still, that kissing thing. Ugh, nagrereplay pa rin talaga!! Jusko po naman. Ano ba status nila?
"Anong nangyari sa iyo? Bakit parang tulala ka ata jan?" – Andrew
"H-ha? Wala. Just spacing out." – Aj
"You sure? No problem?" – Andrew
"Yes po, Kuya. No problem." – Aj
"Finally, after 10 years bumaba na rin kayo! Let's go na po. Let me help you mom." – Andrew
So we put our things sa loob ng van. Si Kuya Jose ang maghahatid sa amin papunta sa airport. Excited na ako at the same time, kinakabahan din dahil hindi ko alam kung magwowork yung plano namin nina Kuya and Dad. Dad really want to win Mommy back. Sana nga magkabalikan na sila para hindi na makaporma si Ian Veneracion na yun. Well, anyway. Tahimik kaming lahat dito sa van. Si dad nasa harapan, ako, si Kuya and si Mom nasa likod. Katahimikan. Nababaliw na ako sa sobrang tahimik dito.
"Kuya, pwede pabukas naman po ng radyo. Nababaliw na po ako sa sobrang tahimik dito." – Aj whispers to Jose
So he did what I say. He turned on the radio since siya naman yung nasa harapan.
"In another life
I would be your girl.
We keep all the promises.
Be us against the world.
In another life
I would make you stay.
So I don't have to say you were
The one that got away..."
Patay naman tayo nito oh! The One that Got Away pa! Nabasa ko ito sa notebook ni Mommy eh. Sinabi daw ito ni Daddy sa isang interview daw na si Mommy daw ang the one that got away but she never knew. Juicecolored naman. She never knew? Tae naman!
"Jose, palipat na lang po ng radyo." – Lea
Oops, mukhang may naiinis dito. Hahahaha!!!
"Bakit labis kitang mahal?
Yakap mo'y di ko malimutan.
Bakit labis kitang mahal?
Sumpa man, iniibig kita."
Naku po! Sa lahat ba naman ng kanta ito pa yung natapat! Si daddy naman palihim na ngumingiti. Sinisiko naman ako ni Kuya. Hahaha this is so fun!
"Kuya, pwede palipat po ulit ng kanta?" – Lea
Nilipat naman ni Kuya Jose.
Sana maulit muli
Ang mga oras nating nakaraan
Bakit nagkaganito
Naglaho na ba ang pag-ibig mo
Sana maulit muli
Sana bigyan ng pansin ang himig ko
Kahapon, bukas, ngayon
Tanging wala nang ibang mahal
Kung kaya kung iwanan ka
Di na sana aasa pa
Kung kaya kung umiwas na
Di na sana lalapit pa
Kung kaya ko sana
Nagkatinginan naman kami ni Kuya. Sana Maulit Muli. Nakita ko naman na sumasabay na kumanta si Dad. Patay.
"Jose, pakipatay na nga lang yang radyo na yan. Kayong dalawa, mag-earphones na lang kayo. Ikaw Aga, pwede ba? Stop singing. Baka umulan at bahain ang ibang lugar. Can't you see? I'm trying to catch some sleep here. So please be quiet. Thank you." – Lea
Patay. Beastmode si mudrakels. Natulog na lang kaming dalawa ni Kuya.
Lea's
Hindi ko alam kung nanandya ba yung tugtog sa radyo o sadyang coincidence lang. Una, The One That Got Away. Pangalawa, Bakit Labis Kitang Mahal. We all know that song right? And the last one is, Sana Maulit Muli which is really close to my heart. But Aga Muhlach is singing the song so that's why pinapatay ko yung radyo. Oh goodness we are here! Isa-isa nang binababa nina Jose, Andrew and Aga ang mga gamit namin. Until now, hindi ko pa rin alam kung saan kami pupunta. Ang alam ko lang nandito kami sa airport at magbabakasyon kami kung saan man.
"Aj, saan ba kasi tayo pupunta?" – Lea
"Mom, hindi ko din po alam. All I know is that we are going to have fun! Let's go, Mom! Let's just trust dad, okay po?" – Aj
We're here at the lounge. This lounge seems familiar to me. Wait, are we going to...
"Yes Lea. We're riding a private plane." – Aga
Is he a mind reader? Paano niya nalaman?
"Kilala kita Lei. Always remember that." – Aga winks at Lea
Oh God, I just died. Kidding aside. Nakapasok na kami sa eroplano. Agad-agad naman akong umupo. Grabe antok-antok na ako. Gusto ko nang matulog. Natulog naman ako kaagad.
I am left here all alone in a room.
"Lea! Lea!"
"I-ian? Ian! Nasaan ka?"
"Lea! Tulungan mo ako!"
"A-aga? Nasaan kayo?"
Patuloy nila akong tinatawag. Hinahanap ko sila. Tumatakbo ako pero parang hindi pa rin ako nakakaalis sa kinalalagyan ko.
"Lea, Lea. Kailangan mong mamili sa kanilang dalawa kung sino ang ililigtas mo. Kailangan mo nang mamili."
Agad-agad naman akong nagising. Phew, that was just a dream. I thought it was real. But my dream has a point. I have to choose between Aga and Ian sooner or later.
Chapter Eight is done. Keep on reading, voting, and supporting my story. Love you guys! 😘
