Mama Oumaima

Hoofdstuk 11 // (normaal) boodschappen doen

Met Nour in mijn hand plof ik op de bank, oeeeeh wat heb ik mijn poepie gemist. Ik speel een spelletje met haar en probeer haar alle aandacht te geven die ik nog moet inhalen. Ik kijk met volle trots naar haar. "Owh my habibiiii, mami love youu" zeg ik glimlachend. Ze is te druk met spelen dat ze me niet eens heeft gehoord. Ik zet de tv aan en kijk wat tv.

Het is inmiddels 5 uur. Hmm ik moet eigenlijk koken maar er is bijna niks thuis omdat we gister ochtend zijn aangekomen en ik de hele dag bij mijn ouders thuis was. "Nouurtje inou, gaaan wij lekker naar buiten boodschapjes doen". Toen ze het woord buiten hoorde rende ze gelijk naar de gang om haar schoentjes te pakken. Lachend keek ik haar aan. Ze stond in haar romper met haar schoenen in de lucht. Ik liep snel naar boven en pakte een zwarte legging met een licht roze truitje voor haar en trok het aan.

Na dat we beide aangekleed waren zette ik haar in haar autozitje. Ik reed richting het centrum en parkeerde de auto. Nour zetten ik in haar stokke kinderwagen. En deed mijn tas om. Ik begon bij de Etos waar ik make up doekjes haalde en een dag crème. Ik liep richting de kassa en wachtte in de rij. Oja pampers! Met Nour nog in de rij rende ik snel naar de pampers toe. De rij was lang maar ik was meer bang dat ze zou gaan huilen.

Rennend kwam ik weer bij de rij. Huh, er staat iemand bij Nour. Met m'n boze hoofd loop ik naar de kinderwagen. "Pardon" riep ik. Een typische Marokkaanse jongen man draaide zich om. "Owh semhey (sorry) ik kon het niet laten zoo een schattig meisje Masha Allah, excuses:" zei hij vriendelijk. Een kleine zucht verliet m'n mond. Ik en mijn reacties ook altijd. "Ja, ook excuses voor m'n reactie" zei ik verward en met een diepe zucht. Hij zei nog doei en liep weg. Ik rekende af en liep naar de jumbo.

Uff ik haat dit gedeelte zo erg. Ik liet Yassin altijd boodschappen doen bij de jumbo puur om die zwerm buitenlandse jongens met hun 0,30 cent energieblikje. Ik liep naar binnen en begon aan de boodschappen. We liepen langs de koekjes schappen en Nour kon t niet stil houden. "koeeeeeekjee" gilde ze. Zwaaiend met haar armpjes keek ze me boos aan. Deze vind nouurtje lekker zei ik terwijl ik prinsessen koekjes omhoog hield. "Neeee ". Schreeuwde ze zo hard dat inwoners uit zuid Zimbabwe het konden horen. "Sssst" probeerde ik haar te sussen en pakte de Bumba koekjes die ze uiteindelijk wou. Ik rekende af bij de kassa. Het was inmiddels al bijna 6 uur. Opschieten maar. Ik liep naar buiten maar voor ik überhaupt mijn beide benen al buiten had gezet, liep er een jongen van 19 op me af. Lijk ik dan zo jong? Ondertussen hoorde ik zijn vriendjes praten. "Wat doet die hmar ze heeft een fucking kind, waarschijnlijk is ze moeder". Terwijl de andere zei "nee man is sws haar zusje ze ziet er super jong uit". De jongen kwam voor me staan. Ik probeerde langs hem heen te rijden want voelde me totaal niet op m'n gemak. Een andere kwam ook nog toevoegen. Ik begon bijna gewoon in paniek te raken. Oke rustig oumaima rustig.

"Eh zwerver, eh mogol laat haar is met rust, heeft mama je niet geleerd respect te hebben voor meisjes. Zidd nu naar huis". Ik herkende die stem. Ik draaide voorzichtig om, om te kijken of het diegene is waarvan ik een vermoeden had. En ja hoor die jongen van Etos. Als ik nu denk, wat doet een jongen als hem in de Etos? Whatever ik keek naar Nour die ineens helemaal aan t lachen was. Ik volgde haar blik en zag die jongen ook helemaal lachen. Huh, normaal gesproken is ze bang voor onbekende. Ik bedankte hem kort en liep naar de auto. En reed snel naar huis.

De hele zak boodschappen legde ik op het kookeiland. Die zo maar even opruimen. Ik gooide 1 pizza in de oven. En laadde de boodschappen uit. Ondertussen deed ik de kaarsjes aan en de gordijnen dicht. Houd er zoo van. Ik dekte de tafel en zette Nour in haar stoeltje. Ik liep terug en haalde de pizza eruit. "Pitta pitta" hoorde ik Nour al roepen. Al lachend aten we ons eten op.

Wordt vervolgd ...