Annemi toprağın en derinlerine koyarlarken hiçbir şey diyememiştim.
Sesim bile çıkmamıştı.Babamın saklamaya çalıştığı göz yaşları bir anda saçlarımın diplerine vuruyordu.
Babam ağlarında benim gözyaşlarım toprakla buluştu.Annemi kaybedişimiz biraz daha geçiyordu ama açısı hiç dinmiyordu...
7 YIL SONRA..
Sonunda taksiden inip okulumuz önüne geldim.İner inmez okulu keşfetmeye başladım.Okulun koridorlarında müdürün odasını arıyordum.Büyük sınıf olduğunu düşündüğüm bir çocuğu çevirdim ve müdürün odasını sordum.Büyük sınıf değilmiş ama müdürün odasını biliyordu.
-Bak şuradan ilerideki merdivenlerden çık sağa dön oradaki oda.
Aman Allah ım aklım karışmıştı.
-Sanırım kafam karıştı gel ben getirmeyim seni.
Müdür ün odasına götürdü beni.Teşekkür edip kapıyı çalarak içeri girdim.
-Merhaba hocam ben sınıfımı öğrenmeye gelmiştim de.
-Tamam kızım ismin ne "Ceyda Su Çınar" Tamam kızım sınıfın iki koridor ilerideki 13-B sınıfı dedi.
Teşekkür ederek heyecanla sınıfına doğru ilerledim.Sınıfa girerken daha önce bana yardım eden o çocuğu gördüm.Çocuk beni görür görmez yere yığıldı.Çok şaşırdım ve korktum sonradan öğrendim astım hastası olduğunu.Hemen müdür yardımcısını bulup ona haber verdim.O çocuğun kaydını inceledi ve astım hastası olduğunu söyledi.Müdür yardımcısı ile sınıfa çıktık.Mudur yardımcısı Ömer hoca çocuğun çantasını karıştırıp ilacı bulduğu gibi verdi çocuğa.Dakikalar sonra çocuğun atıldığını görünce birden için ferahladı.Cocuk kendine gelip olanları öğrenince bana teşekkür etti...
😘😘😘ÖPÜLDÜNÜZ..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığın Sesi
Genç Kız EdebiyatıHayatımız çok güzel giderken birşeyler olur ve bütün mutluluklar harcanır.Bakalım bu kızın hayatındaki kötü gelişmeler iyiye dönecek mi?..
