Beyaz & Siyah

Siyah & Beyaz (Final 2/2)

Meyrin ve Dean'in arasındaki gerginliği biran önce sonlandırmak için oldukça hızlı hareket ediyordum.

Dean, Meyrin'in kafasına dayadığı silahla, Shane'in defterini istiyordu.

Shane'in ruhu orağımdaydı ve ben Winchester Malikanesine geri dönmüştüm. Banyodaydım ve Shane'e ruhu teslim etmem gerekiyordu. Ama önce Meyrin'i kurtarmalıydım. "Tabiki de" hayatımda sürprizler bitmeyecekti ve beklediğimin aksi olmadı. Sebastian çok yakınımda bir yerlerdeydi. Kokusunu alabiliyordum. Muhtemelen şimdi bir yerlerden fırlayacak ve "yorom boroktoğomoz oşo hollotmonon vokto goldo" diyecekti. Düşündüğümden emin bir şekilde başımı arkamda duran banyo kapısına çevirdim, ve Sebastian tam olarak orada duruyordu. Ellerini göğsünde bağlamış, dim dik duruşuyla, keskin biçimde bana bakıyordu. Sağ kaşını kaldırarak, "bunun olacağını tahmin etmediğini söyleme" dercesine bana hitap etti;

- Yarım bıraktığımız işi halletmenin vakti geldi!

Elimle alnıma bir şaplak attım ve iç çekerek;

- Immhhh Sebastian. Biliyor musun? Sen giderken ben çoktan dönmüş, senin gidişini izliyordum.

- Hah, öyle mi!? Bak şimdi çok merak ettim, nereden dönmüştün?

- Gitmeye çalıştığın yerden!

- Sen olayı çok yanlış anlamışsın! Ben Araf'a gitmiyordum. Şikayet etmek için bir babacığa ihtiyacım yok!

- İkisini kıyaslasak, acaba anneni hamile bırakman bunun yanında daha masum kalır mıydı merak etmeye başladım...

- Buraya seninle kavga etmeye gelmedim.

- O zaman?

- Beni herkesin için de nasıl rezil ettiğini hatırlamıyor olman imkansız. Şimdi bunun sonucuna katlanacaksın.

- Öyle mi? Nasıl bir sinema çevireceksin çok merak ettim...

- Hazır çevrilmişi var ya zaten.

- Ne saçmalıyorsun?

- Bakalım Dean, geleceğe gittiğin zamanlarda kendine beden olarak kardeşi Sam'i seçmiş olmanı nasıl karşılayacak!

Gözlerim, iki ufak çizgi kadar küçülmüştü. Ne kadar sinir olduğumu gizleyemiyordum. Bu durumum karşısında ironiyle bezenmiş kocaman bir gülümseme takındı ve;

- Elbette bir bedeli olacaktı "canım kardeşim".