Warriors: Heroine

Bölüm 3

Merhaba yine ben ve yine yeni bölüm, fazla uzatmadan ;

Buluşma yerine geldiğimde hayatımda karşılaştığım en sinir bozucu manzara ile karşılaştım " Südüklü "; o kim diye sorarsanız kendimi bildim bileli bana asılan kısa boylu, siyah düz saçlı, mavi gözlü, egosu tavan yapmış bir çocuk ve eskiden aynı sınıftaydık.

Onu gördüğüm gibi köşenin arkasına saklandım ve kendi kendime homurdanmaya başladım;

-Südüklünün burada ne işi var, beni mi takip ediyor yoksa, etse de şaşırmam. Off! Meghan nerede kaldın, hemen buraya gelmezsen elimden bir kaza çıkabilir.Off! Astrid sen de bir çocuktan çekiniyorsun, toparla kendini ve çık karşısına peşimi bırak de ama ne zaman dinledi ki, Off! Off!

Ben kendi kendime konuşurken arkamdan biri kulağıma çığılık attı o anda korkudan ben de çığılığı ( yazamadım galiba ) bastırdım, kim olduğuna baktığımda ise hiç şaşırmadım çünkü bu Meghan'dı;

A: Meghan söyle bana hangi tabiri caizse gerizekalı arkadaşına bu şekilde yaklaşır!

Bana sen ciddi misin bakışı attıktan sonra sabahki konuşmamız aklıma geldi ve anlıma bir tane geçirdim çünkü ben de o tabiri caizse gerizekalılardanım.

M: Hala ne bekliyoruz hadi gidelim ,

Adım atacakken onu elim ile durdurdum . O anda bana anlamamış bakışlar atıyordu ki ben sözlerimle kafasındaki soruları aydınlattım;

A: Südüklü orada gidemeyiz.

Ve evet o da Südüklüyü tanıyordu.

O anda kahka atmaya başladı, ben ise ona ters ters bakıyordum ( medya )

M: Sana inanamıyorum, hahaha, sen, haha, cesur Astrid Hoferson bacağım kadar bir çocuktan mı korkuyorsun.

A: Korktuğum falan yok sadece oraya gidersem elimden bir kaza çıkacak !

Şimdi ise sadece sırıtıyor, sanırım bu işin peşini birakmayacak anlamına geliyor;

M: Korkuyorsun :D

A: Hayır korkmıyorum-_-

Bana korkak demesi beni gaza getirdi;

M: Ozaman kanıtla:D

Dedi ve hala sırıtıyordu;

A: Tamam gidiyorum ama bir sorun çıkasa adliye'de suçu senin üzerine atarım!!

M: Peki şampiyon :D

birbirimize ters, ters baktıktan sonra gülmeye başladık ;

A: Hadi gidelim yapılacak daha çok iş var :D

M: Önden buyrun :D

Dedikten sonra kırtasiyeye girdik, girdiğimiz gibi gözüme kitap regyonu takıldı, okumalık güzel bir şeyler bulmak umuduyla o tarafa gittim giderken Meghan da peşimden geliyordu,

M: Duydun mu ?

A: Bana böyle belirsiz sorular sorma. Neyi duydum mu ?

M: Eski okulumuzdan birkaç kişi yeni lisemize kayıt olmuş.

A: Gerçekten mi! Kimler?

M: İşte Balıkayak, İkizler, Heather, Ralph, Alex, Arien, Merida ...

Ben rafları incelerken o saymaya devam ediyordu,

M: ... Rebecca, Südüklü..

-O anda resmen şok geçirdim. Şimdi diyceksiniz bu kız neden böyle abartılı tepkiler veriyor cevabı çok basit; bahsettiğim gibi eski okulumda bu çocuk bana sürekli asılıyordu, bir gün ben dayanamadım ve çocuğu dövdüm ve sonradan da yakalanıp disiplin cezası aldım, annem ve babam buna çok kızdı çünkü onlar benden hep mükemmeliet bekliyorlar ve uzunca bir süre kendimi affetrirmeye çalıştım, yani ben bunları tekrar yaşamamak için ondan uzak durmay çalışıyorum yaksa elimden bir kaza çıkacak;

Ne yani ben bu çocuktan kurtulamayacakmıyım!! O anın etkisiyle ufak bir çığılık attım;

A: Nee!!!

Ve işte korktuğum şey başıma geldi;

S: Naber Astrid, benden bahsediyordun dimi, biliyorum...

A: Acaba sen neyi biliyorsun Südüklü !!

S: Bu sözlerinden sonra artık eminim bana aşık sın, zaten kim benim gibi bir yakışıklıyı semez ki.( Ego -_- )

O anda göz devirdim, şu an onu karşıdaki duvara çivileyebilirdim ama kendimi tutmak zorundaydım. ( Ve yine medyadaki favorim olan bakışı atar :D )

A: Ihhh!!!

M: Hayır Südüklü senden bahsetmiyorduk!

S: Aaa, Meghan sen de mi buradaydın, neyse benim yapmam gereken işlerim var ama senin için her zaman müsaitim ( -_- )

Bana göz kırptı ve gitti,

A: İkinci kez Ihhhh!!!!!

M: Neyse aldırma, ben ne diyordum, haaaa evet birde Hıçkıdık.

A: Hıçkıdık mı ? Ne diye şaşırıyorsam okul babasının değilmiydi.

Hıçkıdık mı ? Boyu neredeyse benimki kadar olan, kumral saçlı, yeşil gözlü, sıska bir çocuk. Onunla pek konuşmayız çünkü o genelde asosyal takılan tiplerden dir ve fazlasıyla yaramaz bir çocuk, sürekli işten kaytardığından bahsetmiyorum bile. Ama yine de onu kinse okuldan attıramıyordu çünkü evet o okul da babasının dı. ( Babasının ne de çok okulu varmış :D )

Evet bir bölümün daha sonuna geldik. Yazar olmak ne de zor muş oysaki okurken çok basit geliyordu. Neyse arkadaşlar bölümü sevdiniz mi, doğrusu benim pek içime sinmedi ama siz beğendiyseniz vote ve yorum atabilirsiniz.