Warriors: Heroine

Bölüm 4

İşte günün özet ve anlamı ( Medya ), neyse fazla uzatmadan ;

Saat 20.38. Meghan ile işlerimizi bitirmiş evlerimize dönmüştük. Şimdi ise öylece televizyon izliyordum ama içim bir türlü rahat edemiyordu. Aklımda yarın ile ilgili deli sorular dönüyordu, içimde kötü bir his vardı , tedirgindim hatta korkuyordum ama cesur olmam gerekiyordu tıpkı Finn amcamın dediği gibi. Daha çocukken ailem yurt dışı seyahatlerine çıktığı zaman beni ona emanet ederlerdi , birlikte güler eğlenirdik hatta bana ilk dövüşmeyi öğreten oydu. Bana hep cesur olmam gerektiğini, bu dünya korkaklara karşı acımasız olduğunu söylerdi. İstemsizce gözümden bir damla yaş geldi, Ah! Finn amcam, onu çok özlüyordum! Geçmişten kalma anılarımla boğuşurken aklıma en acı olanı belirdi; amcamın beni kurtarmak için canını feda ettiği o gece;

               - Flashback mod on -

"  ASTRİD!! NEREDESİN !! ... ASTRİD!!! "

Amcamın çaresiz bağırışlarını duyuyordum, beni aradığını da biliyordum ama konuşamıyordum, nefes dahi alamıyordum. Alevlerden çıkan duman ciğerlerimi istila etmiş beni yavaş yavaş öldürüyordu. Ben de evdeki diğer her şey gibi ölüme terk edilmiştim. Havada süzülen o zehirli dumanı solumaktan, mücadele etmekten yorulmuştum ve pes etmiştim. Gözlerim yavaş yavaş kapanırken son gördüğüm şey amcamın korku dolu bakışları ve ondan duyduğum son sözler;

" Astrid dayan ... ASTRİD !! "

...

Bilincim geri geldiği zaman her şey bitmişti. Gözlerimi hafif araladım ve bir süre bulanık olan görüşümü düzeltmeye çalıştım, daha sonra etrafı detaylı bir şekilde incelediğimde hastanede olduğumu anladım, o anda odanın dışında birinin ağladığını duydum, bu annemdi. Annem in ağladığına ilk defa şahit oluyordum, bu beni iyice meraklandırdı ve konuşmalarına kulak kabarttım;

" Onu kendi öz kardeşim gibi sevmiştim ama artık yok, Harald ben bu acıya dayanamam... "

Ağlama sesleri devam eder,

" Biliyorum o bizim için çok şey anlamına geliyordu özellikle Astrid için. "

O anda dünya başıma yıkılmıştı, konuşmanın kalanını dinlememe gerek yoktu, bunca zamandır beni canından çok seven amcamın beni kurtarmak için canını feda ettiğini anlamıştım. Ağlıyordum ama artık çok geçti o gitmişti...

   - Flashback mod off -

Eveeet, bir bölüm daha bitti,biraz kısa oldu biliyorum. Eğer beğendiyseniz vote ve yorum atmayı unutmayın.