Warriors: Heroine

Bölüm 7

Merhaba, hikayeye geçmeden önce ufak bir değişiklik yapmak istiyorum. Bu okulda üniforma olmayacak aynı zamanda Heather da öyle. Medyadaki Hıçkıdık ve Astrid Teşekkürler.

Öğretmen ona söz hakkı verdiğinde ayağa kalkıp konuşmaya başladı " Merhaba. Benim adım Meghan Di Martinez. Ailem ile birlikte Washington da yaşıyorum. On beş yaşındayım ve Missuem ( Misuim ) adında bir kedim var " dedi ve yerine tekrar oturdu. " Kendini tanıttığın ve hakkında fazladan bir iki kelime söylediğin için teşekkür ederiz Meghan. " dedi bay Collins gülümseyerek, " Bazıları bu nezakette bulunmasalar da." bu defa ciddi bir şekilde. Sınıftan fısıltı ve kıkırdama sesleri yükseldi. Pek belli etmesem de bay Collins'in mesajını almıştım. Bu öğretmen beni hayli bir uğraştıracak gibi görünüyordu. Bütün dikkatler tekrar derse verildiğinde öğretmene belli etmemeye çalışarak Meghan'a seslendim. Beni fark ettiğinde gülümsedi, ben de ona gülümsedim. El hareketlerimle ona teneffüste beni bekle mesajını vermeye çalıştım. Vermek istediğim mesajı anladığında tamam anlamında kafasını aşağı yukarı salladı. Tekrar öğretmene döndüğünde ben de dikkatimi derse verdim.

Ders bitiminde Meghan ile anlaştığımız üzere beni beklemişti. Birlikte dolaplarımıza kadar hem yürüyorduk hem tatilde yaptıklarımızdan bahsediyorduk. Birinin ismimi haykırması ile arkamı döndüm. " Ne oldu ? " dedi Meghan kafasının karıştığını belli eden bir ses tonuyla. " Biri sanki ismimi haykırdı gibime geldi. " dedim arkamızdaki öğrenci kalabalığına bakmayı sürdürerek. Ve sonra yine biri ismimi haykırdı. Çok geçmeden kalabalığın arasından geçmeye çalışan, nefes nefese kalmış Balıkayağı fark ettim. Kalabalığı yarıp bize ulaşmaya çalışıyordu. Balıkayak benim çocukluktan beri arkadaşımdı. Ve yakın bir zamana kadar tek arkadaşımdı da diyebilirim. Her zaman yana taranmış sarı saçları, elma büyüklüğünde yeşil gözleri, kahve rengi süveteri ve parlak zekasıyla tam bir inek öğrenci izlenimi bırakmıştı. Peki öyle biri midir ? Evet, evet öyle biridir. Ama sorun şu ki o da diğer inek öğrenciler gibi kabadayılardan zorbalık görmüştür. Aslında dışı ne kadar büyük olsa da içi bir gül yaprağı kadar narindir. Ve bunu bildiğim için onun her zaman yardımına koşmuşumdur. Tabi yardım edebildiğim kadar. Çünkü ben onun aksine fazlasıyla cılız ve ufağım. Asosyal ve baş belası statüsümü de göz önünde bulundurarak pek de mükemmel bir koruma değilim.

Sonunda kana susamış pirana sürüsünü aşıp yanımıza geldiğinde ( Öğrenci kalabalığından söz ediyorum ) yüzü kıp kırmızıydı ve sanki okulun havuzuna atlamış gibi ter içindeydi. Tahminen bizi bulana kadar koşmuştu. Kendine gelmesini beklerken Meghan ellerini kavuşturup sağ taraftaki mermer beyazı renkteki duvara yaslamıştı. Ondan yayılan kötü enerjiyi şimdiden hissedebiliyordum. Ona göz ucuyla baktığımda yüzü gerdin ve ifadesiz gözlerini büyük oğlana dikmişti. Bu gerginliğin sebebini biliyordum. Meghan ile Balıkayak ilk tanıştıkları andan beri birbirini sevmezlerdi. Nasıl desem, yıldızları uyuşmadı gibi bir şey. Eh! Tabi her konuya ciddiyetle yaklaşan ürkek ( Balıkayak ) ile hiper aktif bir manyağı( Meghan ) yan yana koyarsanız olacağı buydu. Ama sözlerim sizi yanıltması Meghan sadece arkadaş çevresinde böyledir.

" Hıçkıdık, İngrid ile seni her yerde aradık." dedi Balıkayak ciddiyetle," Kulüp için." ama ben ilk günden bununla uğraşmak istemiyordum " Bu işi erteleyemez miyiz ?"," İngrid dedi ki, eğer bugün öğlene kadar halletmezsek seneye kadar beklememiz gerekecekmiş. Hem zaten bu sabah geç kaldığın için sana yeteri kadar sinirli, daha da onu sinirlendirme istersen." haklıydı, geç kalıp bütün planı bozmuştum. İngridin siniri de çekilmez oluyor. Bu yüzden Meghan ile vedalaşıp Büyük oğlanın arkasından onu takip etmeye başladım. Ama yürürken dikkatimi çeken bir detay fark ettim. İlk günümüz olmasına rağmen Balıkayak bir kere bile yolunu şaşırıp kaybolmamıştı. Üst kata çıkan merdivenleri tırmanırken ona sormaya karar verdim " Balıkayak, nasıl oluyor da yolu bu kadar iyi biliyorsun." biraz yavaşladı ve bana baktı, " Şey... sabah seni beklerken okulu gezme fırsatı buldum. Ve nereleri keşfettim tahmin edemezsin bile." dedi hevesle," Seni dinliyorum." dedim ve onun söylediklerini dinlemeye başladım.