Bu sabah kalmak ölüm gibiydi.Sınıfım değişmişti.Yeni arkadaşlar,yeni hocalar...Kötü oldu be.Enes'ten ayrılmak koyuyor.Ben bunları düşünürken hazırlanıyordum.Enes kahvaltı hazırlamıştı.Hiç konuşmadan yedik ve yürüyerek okula geldik.O 11-E'ye gireken bende üst kattaki 11-A'ya çıktım.Sınıfa girdiğimde herkes bana baktı.Erkekler ıslık çaldı.Yapmayın bunu ya.En arkayı boş görünce oraya gidip kuruldum.Tam kafamı sıraya koydum test çözerken biri yanıma geldi be yanımdaki sıraya oturdu.Bu koku.Bu o çarptığım salak çocuktu.Kafamı kaldırmadan o gelmemiş gibi soruyu çözüyordum ki ''Cevabı 2'' deyince şaştım kaldım.Ne yani eline kalemi bile almadan çözmüştü soruyu.Ben omuz silktim ama nasıl yapmıştı hala anlamış değilim.Hoca sınıfa girdi ve ''Yeni arkadaşımız kim?'' diye sordu bende ayağa kalkıp ''Ben Alara Balkım.Bu kadar bilgi yeter size.'' deyip yerime oturdum.Herkes şaşkın şaşkın bana bakarken yanımdaki yontulmamış kütük sırıtıyordu.Bende sırıtmaya başlayınca o sırıtmayı kesti.Ders bitince Enes yanıma geldi.Bahçeye çıkıcaktık ama engel vardı.Koca bir engel.''Geçebilir miyim?'' dediğimde ''Hayır'' dedi.Donup kaldım.''Ne demek hayır arkadaşımla bahçeye çıkacağım'' dedim o da ''Arkadaşını göremiyorum hani nerede?'' deyince Enes çocuğun yakasına yapıştı.''Eğer onun geçmesine izin vermessen...'' diyecekti ki sözünü kestim ''Tamam ben burdan atlarım'' deyip sıranın üstünden atladığımda ikiside güldü sonra birbirlerine kızgın kızgın baktılar.Gerizekalı çocuk''Alara Balkım.Derse geç kalma.'' dediğinde sorun çıkmasın diye Enes'in omzuna kolumu attım ve hemen bahçeye çıktık.Ben hemen atladım ''O çocuk tam bir gerizekalı.'' dedim o da '' sana katılıyorum deyince beraber güldük.Zil çalmıştı.Ama Enes'in omzunda uyuyordum.Uyanmak benim için çok zordu.Ben eğer uyuduysam kimse beni 2 saat içerisinde uyandıramazdı.Enes'in saçıma asıldığını hissettim ama kalkmadım sonra daha hızlı çektiğinde ''Napıyorsun sen bya uyuyorum burda görmüyormusun mall'' dedim o da gülerek''Okulu üstümüze kilitlicekler kalk eve gidelim orada uyursun'' dediğinde kafamı salladım.Sınıflara çıkıp çantalarımızı aldık ve eve geldik.Tam kapıyı açtı içeri girecektik ki telefonumu almadığımı fark ettim.''Allah kahretmesin ya '' dediğimde o da ''Artık o telefonu boynuna as bence sen.Her zaman da unutulmaz ki kızım ya '' dedi.'Ben gidip alayım okuldan'' dediğimde kafasını salladı ve kapıyı kapadı.Yavaş yavaş yürüyordum.Okula gitmek gelmiyordu içimden.Bugün o çocuğun çözdüğü soru aklıma gelmişti nasıl çözmüştü onu.Kesin bi hile vardır o gerizekalı mal o kadar akıllı değildir bence diye düşünüyordum ki birden arkamdan ses geldi "Alara Balkım''.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Başımın Belası #Wattys2015
Romanceİki ev arkadaşı ve onların aşkları.Okuyun ve görün.