Masal

8- Tanıdık

8- Tanıdık

Ne olduğunu idrak edesiye Rüzgar beni tutup kenara atlamıştı ve üstüne düşmüştüm.

"Masal sakın kımıldama, lütfen"

Sesi çaresiz çıkıyordu

"Rüzgar çok korkuyorum"

"Tamam güzelim sakin ol"

Bu aralar öyle şeyler yaşıyordum ki hangi birine şaşıracağımı şaşırmıştım. En çok da Rüzgar'a. Şuan yanımda olduğuna inanamıyordum. Rüzgarı ilk gördüğüm an anlamıştım benim için herhangi biri olmayacağını, ama böyle olacağını hiç düşünmemiştim. Onu bunca yıl sonra bulmuşken onu sonsuza dek kaybedebilirdim. Dur ben bir şeyi atladım, o bana güzelim mi demişti. Şaşkınlıktan ne yapacağımı şaşırmış öylece kalmıştım.
_____

Tam 10 dakika boyunca öyle kalmıştık. Silah seslerinin bittiğine emin olduğum da yavaşça kalkmaya çalıştım ama Rüzgarın kolunun kanadığını farkettiğimde bağırmaya başlamıştım. Doruk, Almila ve Batu korkmuş olacaklar ki koşarak yanımıza geldiler.

"Masal iyimisiniz, noldu"

"Doruk, Rüzgarın kolu kanıyor, yardım edin"

"Doruk iyiyim abi bişeyim yok" dedi hala yerde yatan ve oldukça umursamaz olan Rüzgar. Sanki benim kolum kanıyor. Ondan daha fazla acı çekiyordum resmen

"Kolun kanıyor!! Hastahaneye gidelim olmaz böyle lütfen!! Batu hadi" diye bağırmaya başladım

Onun kolu kanıyordu, ama benim canım yanıyordu sanki. Benim içimden bişeyler kopuyordu. Nefes alamıyordum.

"Yok bişeyim Masal, iyiyim ben"

"Değilsin, hastahaneye gitmemiz gerekiyor, hadi kalk"...endişeli çıkmıştı sesim. Hoşuna gitmiş olacakki

"Benim için endişelendin mi sen" diye kulağıma fısıldadı

"Ne alaka ben sadece..biraz merak ettim"

Tamam. Ölümüne merak etmiştim ve onun yerine kendim orada yatmayı isteyecek kadar içim acımıştı, ama şimdi konumuz bu değil. O!

He masal he

"Tamam canım, anladım ben yorma kendini" diye ayağa kalkarak sırıtıyordu

"Neyi anladın ya, ne sırıtıyorsun"

Bu sırada bizimkiler sanki film dönüyormuş gibi bizi izliyorlardı. Burada çocuğun kolu kanıyor hala bakıyorlar
Yalnız aralarında Doruk yoktu.

"Ne bakıyorsunuz siz, az önce nolduğunun farkındasınız dimi?! Ölebilirdik!! Doruk nerede??"

Batu çok sakindi ve bu beni daha çok endişelendiriyordu "Geçti korkma artık, Doruk buradaydı bir az önce"

"Burada ne olduğunu anlatacakmısınız" diye arkamdan Almila çıkıştı, muhtemelen şokun etkisinde olacakki dakikalardır ağzından tek kelime çıkmamıştı.

"Bir şey olduğu yok, Rüzgarın babasının bi ihale davası yüzünden" diye geldi Doruk, nereden geliyorsa

"Ya nasıl bir şey yok, elim ayağım titriyor benim" diye Almila yine çıkışmıştı

"Buradan bir an önce çıkmamız gerekiyor, geri gelebilirler" dedi Rüzgar

"Aynen abi hadi"

"Rüzgar ve Batu haklı ne duruyorsunuz daha"

Doruğun dedikleri doğru olabilir yani Rüzgarın babasıyla ilgili olabilir, ama içimden bi' ses beni kaçıran adamlarla da ilgili olduğunu söylüyor ve bu beni daha da çok korkutuyordu