FEDA

İlk Adım

- Saygı değer görevli bir şey sorabilir miyim?

Adam meraklı bir yüz ifadesiyle

- Sor ...

- Bana böyle bir güç verildi sizin tarafınızdan yada daha yüce bir güç tarafından. Peki bunun karşılığı ne yani ne talep ediyorsunuz benden?

Adam şaşkındı . Bu çocuk neden böyle bir soru sordu ki? Hıımmmm ....İlginç.....

Adam şaşırmakta haklıydı. Böyle bir çıkar dünyasında birisi gelip sana bir çuval altın verse ve al bunu istediğin gibi kullan dese kim sorar ki bana niye bu kadar altını veriyorsun diye. Ki bu altın onun hayatını kurtaracak emellerine ulaşmasını sağlayacak. Akıllı bir kişi sorar tabi ki ortada bir bityeniği var mı diye ama bir yandan da tedbirli davranır ki adam altınları vermekten vazgeçmesin. Genelde insanlar bu sınava çocuk yaşta geldiklerinden bu soruyu soran olmamıştı zaten soranlarda vücutlarına döndüklerinde olanları unuttuklarından adamın olayı geçiştirmesi yeterliydi.

Belki de çocuk olduğundandır diye düşündü adam aklına getirmemişti bile çocuğun fazla zeki olabileceğini .

-HA HAHA HA HA.. Gür bir kahkaha attı.

- Şimdi git evlat bi daha ki görüşmemize kadar ölmemeye çalış.

Çocuğun saçını karıştırdı ve işaret parmağıyla kaşlarının ortasına hafif bir baskı uyguladı .

Karm ın göğüs kafesine doğru içini ısıtan bir sıcaklık ilerledi sonra kesildi. Bilinci kısa süreli bir karanlıkta kaldı. Başında ağrı ve üzerinde müthiş bir yorgunluk hissetti. Nihayet bedenine dönmüştü. Tonlarca ağırlıkta olan göz kapaklarını zorlayarak açtı.Etrafı bakışlarıyla bir taradı. Evindeydi her gün yattığı ot yatağında yatıyordu. İçini müthiş bir sevinç kapladı rahatladı. Rüyaydı bu yada kabus fark etmez, dudakları yukarı doğru kıvrıldı . Sevinç doluyordu içine mutluluk bu dur dedirten. Barakanın kapısı açıldı , görüş alanına yaşlı bir adam girdi. Kısa kır sakallı ,mavi gözlü yüzü sert ama gözlerinde samimiyet olan , orta boyluydu, sivrilen bir özelliği yoktu . Elbisesinde bazı yamalar vardı ama kalitesizde değildi.

Karm adamı görünce gerçekler ufaktan yüzünü göstermeye başlamıştı.

-İyi misin çocuk ?

-Öyle bakma bana çocuk maalesef hiçbiri rüya değil hepsi gerçek bacaklarının şuan olmaması dahil.

Kır saçlı adam söyleyince Karm bacaklarına bakmayı akıl etti. Gerçekler bir tsunami gibi vurdu yüzüne. Dışarıdan bakan biri onun bacaklarına baktığını görse çocuğun bu ifadeyle birazdan üzüntüden komaya gireceğini düşünebilirdi  bilinci kaybolacak gibiydi.

Yaşlı adam aslında yardım etmek istemiyordu altın aura hissettiği için buraya gelmiş ve bu çocuğu görmüştü. Burada durmak da istemiyordu araması bulması gereken biri vardı . Bir yandan vicdanı da izin vermiyordu bu yaşta bir çocuğu böyle bir durumda yalnız bırakmaya. Olay yerine geldiğinde bir bakışta anlamıştı meseleyi zaten ondan sebep yardım ediyordu ya .

Çocuktan simsiyah bir nefret yayılıyordu bakışları donmaya başlamıştı. Yaşlı adam hemen;

- Çocuk topla kendini duygularını anlıyorum ama dayanmalısın ...

Karm adama kafasını çevirmeden delici gözlerle baktı. İfadesi sıradan insanlar için korkutucuydu.

-Anlıyorum üzgünsün elinden bir şey gelmiyor. İntikam istiyorsun ama bırakma kendini çalış ve intikamını al.