(İsmi = afra)
(Okula giderken giydigi kıyafet)
Babamın zoruyla geldiğim okuluma baktım.Belkide haklıydı, bir insan gibi yaşamak benim için daha doğru olacaktı.
İnsan içine karışmak, onlarla konuşmak beni değiştirebilirdi.
En önemliside, peşimdekilerden kurtulabilirdim.
Bi süre bakındıktan sonra babamın koluma dokunmasıyla kendime geldim. Gülümseyip yürümem için işaret edince başımla onaylayıp okula doğru yürüdüm. Daha okulun bahçesine girer girmez tedirgin olmuştum. Çok fazla insan ve kan kokusu vardı. Kendimi kontrol edebiliyorum kolay kolay saldırmam ama yinede tehlikeliydi bu.
Babam benim tedirgin olduğumu anlamış olucak ki bileğimi ovaladı.
Bunu yapmasının sebebi ise tedirgin olduğumda, sinirlendiğimde, korktuğumda ya da canım yandığında ortaya çıkan dövmeye benzeyen bir işaret. Bu işaret sadece babam ovaladığında tekrar kayboluyor. Kaybolmazsa sanki içinde bir ışık varmış gibi parlıyor. İşin bir diğer kötü yanıda o işaret ordayken vücudum normalinden daha da soğuk oluyor.
Bileğimde ki işaretin geçtiğinden emin olunca tekrar yürümeye başladım. Tabii bu sırada yanıma koşarak gelen kızıda fark etmiştim.
"Afra?" Dedi gülümseyerek.
"Benim?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Doğ'A'teş
VampirDoğa ve ateş. Onların doğumuyla savaşları biter. Fakat bu seferde ortalığı karıştıran ise onların gücü olur.