Dün öğrendiğim şeylerden sonra neye uğradığımı şaşırdım. Beş yaşında vampir olduğumu öğrendim. Kendimi ilk o zaman keşfettim. Şimdide, onsekiz yaşımda peri, büyücü, cadı...kim ne demek isterse.
Şu an avdayız ama düşünmekten hiç bişeye konsantre olamıyorum.
Sessizce ormanın içinde yürürken arkamdan bi çıtırtı gelince hızla o tarafa döndüm. Kimse yoktu. Ama görünürde. Nefesini hissettiğim çok yakınımda olan biri vardı.
Hızlı bi şekilde etrafıma bakınırken kendimi bi anda yerde buldum. Arkamı döndüğümde bi kadının bana yaklaştığını gördüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elinde ki ateşi yavaş yavaş büyütüyodu.
"Afra, bu elimde ki...sana tanıdık geliyormu?"
"Sen kimsin? Beni nerden tanıyosun?"
"A-a! Yoksa hâlâ bi peri olduğunu öğrenmedinmi? Yazık ! Bende kendini savunabilceksin sanmıştım."
Bi yandan konuşurken bi yandanda ateşi büyütüyodu. Konuşması bittikten sonra gözlerimin içine bakarak güldü.
"Bu kadar kolay olucağını bilmiyodum." Deyip elindeki ateşi bana fırlattı.
Kollarımla yüzümü kapatıp bi süre bekledim. Hiç bişey olmadığını fark edince kollarımı indirip baktım.
Önümde savaş vardı. Kadınsa yerdeydi.
"Acaba sizmi gerizekalısınız? Ben mi zekiyim? Sence bu güçteki bi kız, koruma altında olmazmı? Ayrıca senin ateşin, benim ateşimi söndürebilir mi?"
"Savaş? Demek annene karşı geliyosun?"
"Sen benim annem değilsin."
"Hata yapıyosun ! Sen istesende istemesende ikinizinde güçlerini alıcam!"
