Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Savaş bana sinirli gözlerle bakarken badenin gözleri yuvasından cıkacak gibiydi. Diyecek bir şey bulamayınca vampir hızında yanlarından geçip çıkışa yöneldim. Tabii çıktığımda karşımda badeyi görünce onun biraz önceki tepkisini ben aldım.
"Nasıl ya?"
"Ya kuzum çok korktu yeter bu kadar." Bade gülerek konuştuktan sonra elimi tuttu. Bense hemen elimi çektim. Arkamı döndüğümde ise mert aysu ve bora vardı. Bora harici hepsi gülüyodu.
"N-ne oluyor?" Dedim.
"Önce evinemi gitsek? Ben baya susadım !"
Badenin bu tavrından ben tek bir şey çıkarabiliyorum!
"Bade? Yoksa?"
"Evet bebeğim. Aynı durumdayız. Sana en başından söylemedik çünkü canımız azıcık oyun istedi. Özellikle ne yapacağını çok merak ettik."
"Peki, ben okulun en altına indiğimde...yanıma gelen kimdi?"
"Bilmiyorum. Bora sonradan indi."
"Sizden biri değilmiydi?"
"Değildi. Yani olsak söyleriz. Neyse ya, hadi sana gidelim. Avlanırız biraz."
********
Eve gelince ilk olarak avlandık. Susuzluğumuzu giderikten sonra eve girdik.
Mert, bora ve bade burdaydı. Peki ya aysuyla savaş?
"Aysu nerde?" Diye sorduğumda hepsi birbirine bakıp güldü.
"Savaşla birlikteler. İşleri varmış. Ne işiyse artık !" Dedi mert gülerek.
Bora daha çok evle ilgileniyodu
"Zevkliymişsin."
Deyince gülümsedim. Ama o hâlâ fazlasıyla soğuktu.
Evin içinde boranın ıslığı haricinde başka bir ses yoktu.
Herşeyi geçtimde, benim anlamadığım boranın bir vampire göre fazla sıcak olması.
"Bora?" Dedim gülümseyerek.
"Efendim?"
"Sen, vampirmisin?"
"Hayır."
"Peki...nesin?"
"Kurt."
Deyince ben bi kac adım geriledim. Ama o gülüp biraz daha yaklaştı.
"Korkma. Seninleyim, seninleyiz. Biz seni korumak için burdayız. Aynı zamandada arkadaşın olarak."
