Clair Darking ~Görünmez~

Lanet

   Bu kişi annesine inanılmaz şekilde benziyordu. Annesi ile arasındaki tek fark yüzündeki büyük lekeydi. Clair şaşkınlıktan ne yapacağını bilemedi ve öylece donakaldı. Bu kişi annesi Kraliçe Marie olabilir miydi?

   Clair biraz düşündü ve bu olasılığı es geçemeyeceğine karar verdi.İçeri girmek istiyor ancak endişelenmekten de alıkoyamıyordu kendini. Kapıyı açtı ve kadının yüzünü net bir şekilde gördü. Bu annesi Marie'ydi. Hiç yaşlanmamıştı sanki. O ela gözleri, o siyah saçları aynen duruyordu. Marie çok şaşırdı ve endişeye kapıldı.

     "Anne!!" Dedi Clair titreyen sesiyle. Kendine hakim olamadı ve ağlamaya başladı.

     Marie ne yapacağını ne diyeceğini şaşırmıştı ve onun da gözleri dolmuştu. "Kızım, Clair'im"dedi. Ağlıyordu ve sesi titriyordu.

     "Seni öldün sandım. Hep bu acıyla yaşadım. Sensiz öksüz kaldım, yalnız kaldım. Neden gittin anne? Neden?" Dedi Clair ağlamaklı bir sesle.

     Marie duraksadı. Diyecek çok şeyi var ama konuşamıyor gibiydi. "Seni bırakmayı ister miydim Clair'im,Ben seni hep uzaktan izledim. Olması gereken buydu. İnan bana haklı sebeplerim vardı. Yüzümdeki şu lekeyi görüyor musun? Mühürlendim ben. Sevdiklerimden uzak olmak zorundayım. Şuan burada olman bile seni tehlikeye atıyor. Git ne olur. Buraya gelme bir daha. " dedi Marie. Hıçkırarak ağlamaya başladı.

      Clair ne yapacağını şaşırmıştı. Annesini bulduğu günün çok daha farklı olacağını düşünmüştü. Ölmemişti annesi. Yaşıyordu.

      "Bir çözüm buluruz annecim. Bırakamam seni, gel nolur? "Dedi Clair ellerini küçük bir çocuğun annesine olan bağlılığı ile uzatarak.

      "Clair hemen buradan git." Dedi Marie ve hızla kapıdan çıktı. Arkasından kapı büyük bir gürültüyle kapandı ve kilitlendi.

      Clair hayal kırıklığı ve acı içinde yaklaşık bir saat kapıyı yumrukladı. Ancak Marie onu yine bırakıp gitmiş gibi görünüyordu. Clair olanlara hiçbir anlam vermeden ağlayarak yere oturdu. Annesini bulmuşken bir daha mı kaybetmişti? Bütün bu olanların bir kabus olmasını istiyordu. Peki tüm bunların sebebi neydi? Mühürlenmek falan neydi? Annesi neden bahsediyordu. Clair'in kafası gerçekten çok karışmıştı ve morali inanılmaz bozulmuştu.

Yaklaşık bir saat sonra kapının kilidinden açılma sesi geldi.Clair annesinin kapıyı açtığını düşünerek heyecanla kapıya koştu ancak dışarıda hiç kimse yoktu.Bir süre etrafına korkuyla bakındı ancak ortalıkta kimseler görünmüyordu. Burası ne korkutucu ve lanetli bir yer düşündü Clair.İyice endişelenmişti. Son zamanlarda adeta hayatı değişmiş ve esrarengiz olayların içinde bulmuştu kendini.

Clair kafası karışık ve korkmuş bir halde eve doğru ilerliyordu ki Stephan telaş içinde kendisine koştu. "Clair'im çok endişelendim. Neredesin?"

"Stephan, annem...O buradaydı." Dedi Clair yaşadığı şoku üzerinden atamayarak. "Ondan uzak olmalıymışım,bir daha onu asla göremeyeceğim." Diye ekledi Clair.Gözleri dolmuştu.

Stephan yaşadığı şaşkınlığı saklayamıyordu. "Clair biliyor musun, annem bana bir hikaye anlatırdı hep. Çok küçük olmama rağmen korktuğum için hatırlıyorum."

Clair merak etmişti. " Ne hikayesi?"

"Bu ada eskiden büyüyle uğraşanların hapsedildikleri bir yermiş. Bu kişilerin çoğu burada işkence görerek, idam edilmiş.Annem bu adanın ürkütücü olma sebebinin bu olduğunu, o büyücülerin hala bu adada olduklarını söylüyordu. Hatta yer altında yaşadıkları bile söyleniyordu.Adada ilginç olaylar ve ölümler gerçekleşiyordu. Taşkın olayını zaten biliyorsun." Dedi Stephan düşünceli bir halde.

"Anlamıyorum Stephan. Bu söylediklerin doğru bile olsa annemin ne ilgisi olabilir ?" Dedi Clair. Düşünceli bir şekilde eve ilerlediler ve kahvaltı yaptıktan sonra saraya doğru gitmek üzere sandala bindiler.Clair sandaldan geride kalan adanın esrarengiz görüntüsüne bakakalmıştı adeta. Acaba annesi hala orada mıydı? Clair artık ne yapacağını bilmiyordu.

Sarayın sahiline ulaştıklarında saat sabah 9'u geçmişti ve Clair'in içini bir endişe kaplamıştı. Lilian ve çok sevimli üvey kardeşler(!)in yokluğunu farketmemiş olduğunu umarak beyaz kamelyasına doğru ilerledi ve oturup düşünemeye devam etti.

O sırada....