Legends Of The Drowned

Chapter 8

Umuwi ako sa condo ng sabog. Pagpakapasok ay naghubad agad ako ng sapatos at hinagis kung saan. Pakiramdam ko may parte sa akin ang nawala.

Nakakapanghina. Patamad kong kinuha ang macbook at nakitang lowbat na ito. I sighed. pinagsisihan ko bigla ang nangyaring pagkikita namin at ang isiping sya pa ang napili ko na icover sa lintek na project na ito.

If only i have any choice sana hindi sya ang ininterview ko. Edi sana hindi ako nanlulumo ngayon.

Pumasok ako ng kwarto. Hindi na ako nagabalang buksan pa ang ilaw at pabagsak na humiga sa kama.

Maraming pumapasok sa isipan ko ngayon. Tulad ng, kailangan kong magbar at magpakalasing para makalim0t. Pero sobrang bigat ng pakiramdam ko at mas gugustuhin ko pang matulog.  Ngunit lumipas pa ang bente minutos ngunit hindi na ako dinalaw ng antok.

Sa sobrang inis ko ay ibinato ko ang unan at padabog na tumayo. Binuksan ko ang ilaw at naghalungkat na naman sa bag ko.

 Mabuti pang gawin ko nalang itong project na ito nang matapos na.

Kinabukasan ay tinanghali na ako nagising. Expected ko nang magigising ako ng tanghali dahil mag-aalasdos na nang matapos ako sa pagfile ng project, pero nagulat ako nang alas sais palang ay gising na ako.

 "Are you okay?" tanong ni Trina. 

Nasa canteen kami ngayon. Kumakain siya, samantalang gumagawa naman ako ng assignment. Kailangang matapos ko na ang mga ito bago dumating ang bukas dahil baka magahol na naman ako sa oras at wala na naman akong maipasa. 

Tss.

Nag-angat ako ng tingin sa kanya at sinulyapan ang tray ng pagkain nyang puro carbs. 

Napangiwi ako, pero mukha masarap yung cheeseroll. Kinuha ko ang isang cheeseroll nya at isinubo. 

"Yup..Why?" tanong ko habang ngumunguya. 

She gave me a suspicious look. "What?" wala akong nakuhang sagot mula sa kanya na nagpaikot ng mata ko. 

"Really, Trina, i'm okay." giit ko. 

What the heck is wrong with her?

She gave me a bitchy laugh then make a serious look at the end. Uh..Weird. 

"You.." 

"Yes, me.? What about me?" naguguluhang tanong ko. 

"You're not serious about that, right?" shes talking about my paper works. 

"Your point?" i arched my brow to her. 

"C'mon, Lev! were talking about, you, doing assignments and shit! Man, You've got to be kidding me!"  

I frown. "I'm serious, alright? I just.. I just realize that maybe it's time to get serious." i shrugged my shoulders. 

Nitong mga nakaraang araw napansin ko na may nag-iba sa akin. Hindi ko alam kung ano pero meron talaga. 

May pilit pumapasok sa isip ko, but i keep on looking at the other side. Though I always found myself from doing things that so out of my likes. 

I beamed at her. Not exactly knowing what to say. 

"It's a long story. I'll tell you another time. But for now, can you pass me some of those fries? I'm starving." pag-iiba ko ng usapan.

."Uh-oh.." she mumbled, as she passed the fries down. I frown in confuse.

 I follow her gaze and my eyes automatically squint in annoyance. I jut out my lower lip as i look at Devo scanning the area with his friends.

 Nagsimula na ang mga komento sa paligid tungkol sa kanila. Puro mga papuri at paghanga ang mga sinasabi ng mga babaeng halos maghisterya sa kilig. Almost every girl in this room is checking him out.