İKİNCİ DEFA!

#İD# BÖLÜM 4 (KANLI MAVİ)

4. BÖLÜM
(KANLI MAVİ) _____

Gördüğü ilk kişiye doğru koşmaya başladı Clarissa.

Araz, gayet ciddi ama yüzünden açık açık belli olan endişesiyle Clarissa'ya doğru yürüdü. Birbirlerine yaklaştıklarında anlamıştı ki Araz, Clarissa ağlıyordu.

Kollarını Araz'ın boynuna doladı. Araz ise şaşırmayı bir sonra ki boş zamanına -sanki vardı ya!- ayırmayı planladı ve bir elini beline, bir elini ise saçlarına koyup okşadı. "Neredeydin?" diyen Clarissa, biraz uzaklaşmış direk gözlerinin içine bakıyordu.

Araz, "Sen çıktıktan hemen sonra bahçede bir ses duydum. Dışarıya çıktım. Etrafıma baktım kimse yoktu. Sonra kafamı çevirdiğimde -derin bir nefes ve duraksama- siyahlar içinde bir adamı koşarken gördüm. Bahçeden çıkıyordu. Onun peşine düştüm ve evden uzaklaştım. Zaten sonra kalabalığa karıştı. Onu yakalayamadım" diye yaşadıklarını anlattı Araz. Aklına gelen şeyle "Penny?" diye sordu Clarissa kafasını iki yana salladı.

Araba sesiyle o tarafa döndüler. Servis gelmiş ve üç kardeşi de bırakmıştı. "Kardeşlerin evde benimle kalacak Clarissa" dedi Araz dondurucu bir ses tonuyla.

"Ben " dedi Clarissa "Ben ne olacağım?" Araz Clarissa'ya bir bakış attı ve "Sen aynı olacaksın Clarissa. Okula gidip geleceksin." Clarissa inanamaz bir şekilde ona bakıyordu. "İstenilen sen değilsin! Eğer sen olsaydın bil ki evde tek kaldığın sürece, seni alırlardı. İnan bu hiç de zor olmazdı."

⏳⏳⏳ ⌛

Sofrada ölüm sessizliği vardı. Sadece üç küçük kardeş yemeğini yiyordu. Araz ise tabağına bakarak ne yapması gerektiğini düşünüyordu. Acaba bahçede bekçilik mi yapsa? Sahi, böyle daha güvende olurlardı. Ama onların girme ihtimali hâlâ düşmemiş, yüksekteydi. Onların odalarında bekçilik yaparsa, uykusu gelirdi. Ama kahve içerse uyku falan da kalmazdı. Pekala karar verildi. "Bundan sonra sizin odanızda kalacağım. Ve siz, hepiniz aynı odada kalacaksınız. İtirazı olan var mı? Yok. İyi o halde. Clarissa yemeğini ye yarın sınavın var ve ona çalış. Ve siz, Tino, Tito ve Ketty okula gitmeyeceksiniz. Anlaştık mı?"

Hepsinin kafasını sallamasını izledi Araz.

Tino, "Penny nerde?" diye sordu...

Hepsi sessiz kaldı.

⏳⏳⌛

Akşama doğru ilk defa bu kadar iyi hissediyordu kendini. Onca günün stresini atmış gibi... Ama tek sorun, bu gece biraz uykusuz kalacak olmasıydı. Gözlerini kahvesine dikti. Neyse ki o vardı. Yavaşça ayağa kalktı ve hepsinin üstünü örttü. Clarissa kendi odasında kalmak istediğimi belirtmiş ve odasına çekilmişti. Tekrardan yerine oturdu. Karşısındaki aynaya baktı. Oldukça yorgun olduğu açıkça belliydi. Ama bütün kardeşler en sonunda mutluluğa kavuşacaktı. Buna emindi. Zamanı yoktu zaten mutluluk için zaman gerekmezdi. Olacaktı. Herkes mutlu olacaktı. Herkes olması gereken yerde olacaktı. "Söz" diye geveledi Araz.

Bu da yeni bir söz...

Clarissa, yatmak üzere banyodan odasına doğru yürüdü. Yarın sınavı vardı ama çalışmamıştı. Bu ise onun hatasıydı. Odasından gelen tıkırtılara kulak verdi. Kesin Araz'dı. Peki, Araz onun odasında ne yapıyordu?
Kapıyı öfkeyle açtı. Ama... Beklediği bir kadın değildi. Dili tutulmuş konuşamıyordu bile. Kadının yüzü kanlar içerisindeydi. Çığlık atması gerekmez miydi? Eeee... Niye ağzını açamıyordu?

Bir çığlık koptu kadından. Bu acı bir çığlık değildi. Korkutucuydu. Kanların arkasındaki mavi gözlere baktı. Ve yavaşça ellerini kulaklarına götürüp bastırdı. Bu kadar yüksek sese yüzünü buruşturdu. Kadın yavaşça arkaya doğru ilerlerken, Clarissa onun pencereden düşeceğini biliyordu.