Chapter 26

1.3K 34 1
                                    

C H A P T E R  T W E N T Y - S I X

Is he one of them? Or is he not a human? Paano niya nalaman ang saktong lokasyon ni Emerald, gayong isa lamang siyang tao sa paningin namin? Paningin nga lang. I guess this guy has a lot of secret that Emerald doesn't even know.

Nakakatakot magkaroon ng kaibigan at basta-basta na lang ito bigyan ng tiwala. That person may have an evil mind to destroy you.

We are now hiding to a big rock outside a gothic mansion. Malaki ang lugar na pinuntahan namin. The mansion is big but in pieces. Maraming sira-sira na gusali at mga bintana. Para itong inabanduna na ng may-ari. But what surprises me is that, even though it's abandoned, I can still sense magic energy coming for many creatures inside the mansion. Ano 'to, coincidence lang? I think not. Hindi biro ang nararamdaman kong magic energy.

"That guy's weird I tell 'ya," komento ni Georgina nang nakita naming papasok ang lalaki sa mansyon.

"Paano mo nasabi?" Ivern was the one who questioned Georgina.

Umirap na lamang ako sa kanila dahil nagmumukha silang mga chismosa, nagsisira ng isang tao sa likod nito. Oh, well, what can I even say? Wala. Wala akong masabi sa lalaking iyon.

What bothers me is how does he come here in this world at paano niya nakikila si Emerald? Emerald told us that her father erased the memories about her lingering in the human world. Ani niya, siya mismo ang pumutol sa koneksyon niya sa mga nagging kaibigan niya sa mundong ito. So, how come he still remembered Emerald?

"I just felt something from him that I don't even know. His presence is intriguing. Like I'm supposed to think that he is human but he's not. Gets mo?"

Ivern nodded. Tumingin ako kay Josephine na ngayon ay nakatuon ang mga mata sa lalaki. Josephine was like studying him from his head down to his deepest soul. Every move of his body, palagi iyon tinitignan ni Josephine na para bang may gusto siyang makuha sa kanya.

I sat next to her side and asked a question, "Something's bothering you lately?"

Napatingin siya sa tabi ko na parang hindi niya inaasahan iyon. "N-no... I-I'm just worried for Emerald. Mas lalong lumalakas ang lungkot na nararamdaman niya."

Her voice became low and I could see that anytime Josephine will burst out crying in front of us. Kinuyom ko ang aking kamao tsaka niyakap ang kapatid ko. Whatever that she is enduring, it must be stop. Dapat na talaga naming iligtas si Emerald dahil lumalakas na ang kalungkutan na nararamdaman niya. She doesn't deserve anything that happened to her.

"Ang sakit ate... sobrang sakit." Tears came running down from her eyes. Mas mahigpit ko siyang niyakap at dinama ang kanyang paghagulgol. Nababasa na iyong suot ko kaso mas initindi ko ang kanyang pag-iyak. The reason why Josephine cries because of Emerald's feelings. Her and Emerald'd are connected. Ibig sabihin nito grabe ang nararamdamang lungkot ni Emerald ngayon.

"She lost someone ate, someone she holds dear in her heart."

Biglang napatingin sa amin si Sebastian. And it's like he heard something that gave interest in his own ego. His face suddenly went blank and it looks like he knows something that I don't. Bigla siyang napatayo sa kanyang kinauupuan at lumayo mula sa aming grupo. The eyes never lie. Kahit anong tago siya ng kanyang nararamdaman mababasa ko pa rin ang nararamdaman niya. He's sad and hurt.

I really wanted to get in his mind but I tried to avoid that since I respect people's privacy. Hindi palagi ako nagbabasa ng mga isip ng iba. I would read if there's something wrong but reading because of my curiosity, doesn't fit my shoe. I don't want to invade people's privacy.

Mystique Academy: The First Prophecy [OLD VERSION]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon