Teenage life ✘ Deel 2

34.

Pov Jordan.

"Jordan, kom nou! Je moet opschieten!" Roept mam vanaf beneden.

"Mijn koffer is te zwaar!" Gil ik terug.

Vandaag gaan we naar Spanje. We gaan eerst naar het vliegveld en daarna gaan we naar Spanje. We blijven ongeveer drie weken daar, dus al die tijd ben ik dan zonder Thomas.

Pap loopt naar boven en pakt de koffer uit mijn kamer. "Ik zag Thomas al aankomen." Zegt hij voordat hij naar beneden loopt.

Ik slik en loop achter pap aan naar beneden. Ik zie Thomas staan en sla mijn armen om zijn nek en druk een kus op zijn mond.

"Hey." Zegt hij glimlachend.

Ik glimlach zwak en sla mijn armen rond zijn middel zodat ik in zijn armen kan kruipen.

"Ben je niet blij dat je naar Spanje gaat?" Vraagt hij.

"Jawel, maar ik wil niet zolang zonder jou zijn." Zeg ik zacht en leg mijn hoofd tegen zijn borstkas.

"We gaan skypen en bellen enzo, het komt wel goed." Zegt hij.

"Je vindt het dus niet erg om mij zolang niet te zien." Mompel ik.

"Tuurlijk wel. Dat zeg ik toch helemaal niet?" Vraagt hij.

Ik rol mijn ogen en zucht diep.

"Ik zeg het alleen maar om jou minder verdrietig te maken. Natuurlijk ga ik je missen. Wat denk jij dan." Zegt hij.

Ik kijk naar hem en glimlach kleintjes. "Sorry." Zeg ik zacht.

"Ach, laat het zitten. Geniet van de zon daar." Zegt hij glimlachend. Hij drukt een lange kus op mijn lippen.

"Ew." Mompelt Tyler.

Ik trek terug en steek mijn middelvinger op naar Tyler.

"Dat ze je durft te zoenen." Lacht Tyler. "Ze is op haar dertigste nog steeds maagd."

Ik voel mijn wangen rood kleuren en Thomas glimlacht ongemakkelijk. Ik ben al geen maagd meer, maar dat weet Tyler natuurlijk niet.

"Wacht, wat is er aan de hand?" Vraagt Tyler grijnzend.

"Niks." Zeg ik bot en ik trek Thomas mee naar buiten. "Ga je ook meerijden naar het vliegveld?" Vraag ik hem.

"Tuurlijk." Zegt hij en zijn hand ligt op mijn heup.

Ik kruip weer in zijn armen. Ik wil hem echt niet drie weken lang ofzo missen. Het is leuk om zolang op vakantie te zijn, maar niet als je een vriend of vriendin hebt.

🌸

Langzaam loop ik achter mijn ouders aan naar de incheckbalie. Ik knijp in Thomas' hand en zucht diep.

"Het komt wel goed, lieffie." Zegt hij zacht en hij laat mijn hand los en slaat zijn arm om me heen.

"Het zal allemaal wel." Mompel ik en geef mijn paspoort aan de vrouw achter de balie. Ik duw mijn rolkoffer naar voren.

"U bent ingecheckt en u koffer mag op de band." Zegt ze vrouw vriendelijk.

Pap legt mijn koffer op de band en neemt mijn paspoort aan van de vrouw.

Als we allemaal zijn ingecheckt gaan we naar de zit plekken, waar iedereen gaat zitten.

"Wil iemand koffie en nog wat lekkers erbij?" Vraagt mam, die als enige nog staat.

Ik knik en ga op Thomas' schoot zitten en leg mijn hoofd tegen zijn schouder.

"Ik loop wel mee." Zegt pap en ze lopen weg.

Thomas drukt zijn lippen op mijn voorhoofd en wiegt me zachtjes heen en weer. Hij weet dat ik daar rustig van word.

"Ik ben moe." Fluister ik en sluit mijn ogen zodra zijn vingers door mijn haren wrijven.

"Je kan in het vliegtuig slapen." Fluistert hij.

Ik haal mijn schouders op en zucht. "Dan kan ik niet slapen, want dan denk ik aan jou." Mompel ik en kijk naar zijn gezicht. Ik glimlach als hij op zijn lip bijt. "Don't do that."

"Wat?" Vraagt hij fronsend.

Ik laat mijn vinger langs zijn lip gaan en glimlach kleintjes. Ik ga recht zitten als pap en mam terug lopen en iedereen koffie geeft.

"Ik heb ook muffins mee genomen." Zegt mam en ze geeft iedereen een muffin.

"Dank je wel." Zegt Thomas glimlachend.

Ik haal het papiertje bij de muffin eraf en neem een grote hap.

"Lekker?" Vraagt hij.

Ik knik en giechel als hij een kus op mijn wang drukt. Ik eet de muffin op voordat ik mijn koffie opdrink.

"Heb je er wel een beetje zin in?" Vraagt mam aan me.

"Jawel." Zeg ik en knik.

"Maar je gaat je vriendje missen?" Vraagt ze en lacht even.

"Dat is niet grappig." Zeg ik boos en draai mijn rug naar haar toe. Ik leg mijn hoofd weer tegen Thomas' schouder en geniet nog even van zijn armen die om mij heen liggen. Zometeen kan het niet meer..

🌸

"Het is hier zó heet!" Zeurt Tyler zuchtend.

We lopen op het vliegveld in Spanje. De vliegreis duurde lang, veels te lang. We trekken onze rolkoffers achter ons aan en staan stil als we voor een weg staan met allemaal taxi's.

"Luke, hoe weet je dan welke je hebt gereserveerd?" Zucht mam.

Ik bind mijn haren in een hoge paardenstaart en rol mijn ogen.

Zo begint onze vakantie dus altijd, eerst gedoe en later wordt het leuk.

"Met het nummerbord." Zegt pap en hij kijkt op de nummerborden van de Taxi's. "Daar!" Zegt hij en wijst naar een Taxi.

"Lekker duidelijk pap, ik zie er zoveel." Mompelt Tyler.

"Tyler hou eens op!" Zegt mam chagrijnig.

"Waarom kan de vakantie nooit leuk beginnen? Altijd moeten jullie weer ruzie maken." Mompel ik en loop achter pap aan.

Even later zitten we met zijn allen opgepropt in de Taxi en we worden naar ons appartement gebracht. We hebben een huis - wat meer op een villa lijkt - gehuurd.