Chapter 6: The Wedding
Lumipas yung araw na nawala na ang nararamdamang sakit dito sa aking dibdib. Dahil natanggap ko ang lahat-lahat sabi nga nila, Everything happen for a reason siguro nga may dahilan ang lahat. Masaya ako sa best friend ko na ikakasal ngayong araw. I'm happy for her dahil ikakasal na siya sa lalaking mahal na mahal siya.
Natapos ang kasalan dumiretso na kami sa reception. Nakaupo lang ako habang pinag mamasdan ang sumasayaw na bagong kasal, napapangiti nalang ako dahil ang saya ng aking best friend sa araw na ito This is the best day ever for her. Ito yung special na araw ng mga babaeng maikasal sa harap ng altar at mag palitan ng salitang 'I do'.
Bawat lilingon si Callie dito ngumingiti lang ako sa kanya. Napansin ko na naman kong sino ang photographer sila dwight at ang kasama niya parang troy ata ang pangalan. Pero hindi nila ako ngayon kinukuhanan subukan lang nila dahil masasapak ko talaga silang dalawa pag ginawa nila yun.
Ang saya saya ko talaga para sa best friend ko, hindi ko magawang sumimangot sa araw na ito.
"Bes, tara doon sa labas mag usap tayo"sabi ni Callie kaya tumayo nalang ako para pumunta sa isang garden na maraming bulaklak ang ganda din dito sa reception nila.
"Ano pag uusapan natin?"nginsing tanong ko sa kanya habang na katayo kami
"Galit ka pa ba?"ito na naman siya sa tanong niya na paulit-ulit
"Kung galit ako sa inyo edi sana wala ako dito. Tsaka ang kulit mo noh... hindi nga ako galit da iyo"natatawang sabi ko sa kanya"naka unli kaba ngayon?"dagadag ko pa
"Thank you talaga bes"niyakap niya ako at payak na rin siya na pinigilan ko
"Ohhh wag kang iiyak papangit ka loka!"iniharap ko siya sa akin"kakalat yang eyeliner mo gusto mo bang magtaka ang tao bakit sabog yan"pinunasan ko yung luha niyang patulo na"you are so beautiful today"
"Ngayon lang ba ako maganda para sa iyo"pag mamaktol niya lumalabas na naman ang pag ka childish niya"so hindi pala ako maganda araw-araw"nakasimangot na siya ang cute niya
"Hindi, sa ganun maganda ka araw-araw iba nga lang ngayon kasi special day mo ito because this is your Wedding right?"tumango siya sa sinabi ko
"Bes salamat sa wedding gown na ito ha... kahit may pag ka backless"pinakita pa niya sa akin kaunti lang naman hindi naman lahat ng nasa likod niya eh
"Ano kaba wala iyon, diba sabu ko sa iyo pag kinasal ka ako gagawa ng gown mo at libre.... kasi nabubuhay kalang sa libre eh hahaaa"tumatawa na ako sa sinabi ko pero naka kunoy na ang ulo niya sa akin kaya tumahimik na ako"Kidding"ngumiti ako sa kanya
"Lagi mo nalang akong niloloko eh ikaw talaga tara nga dito payakap ulit"niyakap niya ako nang mahigpit
"HIndi ako makahinga"nahihirapang sabi ko sa kanya na agad siyang kumalas sa pag kakayakap sa akin na tumatawa pa
"Paano ba yan may asawa kana so, ako nalang ang single sa atin"kibit balikat kong sabi" alam mo mad magandang wala na mo na akong maging boyfriend eh..."
"Ahhh bakit naman? Diba nga takot kang maging matandang dalaga"oo tama siya takot akong maging matandang dalaga
"Kasi sabi nila NO BOYFRIEND NO PROBLEM"
"Berat! Ikaw hindi ka mag hahanap malabo kilala kita Ms. Cameron Mendez"nag cross arms siya sa akin and she rolled her eyes
"Hahaha kilala mo talaga ako noh.."natatawang sabi ko sa kanya
BINABASA MO ANG
Deal For Love
RomanceDiba lahat tayo nag hahangad na maikasal sa lalaking mahal natin?. Pero ang kaso ng sa akin wala pa nga akong boyfriend, ultimo kiss wala pa rin. Ang saklap ng pag-ibig ko hangad ko lang naman na maikasal sa lalaking mahal ko. Bakit walang balak man...
