Reux Palma (Completed)

Capitulo 1

Since the darkness takes out the light hanggang dumating ang pagpagtungtong ng kamay ng orasan at pagpatak ng alas deis ng gabi ay maingay pa rin ang bahay na tinitirhan ng isang babae at isang lalaki.

Nakakabulabog na sila ng kanilang mga kapitbahay. The others seems not minding them kung nagbabangayan man sila o ano sa sarili nilang bahay. The guy seems on the bad mood simula ng dumating ito sa kanilang bahay. Sya at ang kanyang fiancé is having a fight again and this is the fifth time na awayan nilang dalawa.

"Kanina pa mainit ang ulo mo so pwede bang kumalma ka na dyan please." pagsasamo ng babae dito sa kanya dahil galit na naman ito na umuwi dito sa binili nilang bahay.

"Talagang mapapatay ko yang mga kinikilala mong mga kaibigan!" palatak nito sa babae na sumisigaw while she was keeping herself at ease.

"Galing ako sa mga kaibigan ko kanina and they have bruises. They told me you did that! Bakit mo nagawa yun sa mga kaibigan ko?" tanong ng babae sa kanyang fiancé at nagsisimula na tuloy itong magalit naman sa kanya.

"Ginawa ko lang kung ano yung tama. And that's their punishment." the guy announces on her at pinipigilan na naman ang sarili nito na masigawan ang babae kahit umiigting na ang mga panga sa galit.

"Anong sinasabi mo dyan na punishment huh dahil di ko magets eh? Sabihin mo kasi sa akin kung may ginawa ba silang masama sa'yo? Because I don't know kung ano ba yang pinuputok ng butse mo so fucking tell me?!" sunod-sunod na tanong sa lalaki and she is shouting on him na rin dahil hindi na nito napigilan ang sarili na mag burst out sa kadahilanang paulit-ulit na lang syang nagtatanong dito kung ano ba talaga ang totoong dahilan kung bakit pinagbabawalan sya nitong makipagkita sa mga kaibigan nito.

They were her friends since high school days palang bago sya nalipat ng paaralan no'ng magkokolehiyo na sya sa kadahilanang naaksidente ang parents nya sa graduation day nya. And she don't know where to go dahil ni wala nga syang kamag-anak na makakatulong sa kanya.

She provided herself to go to college and do some part-time jobs to live and supports her financial matters dahil hindi kalakihan ang iniwang savings ng mga magulang bago ito nawala.

"I told you to stay away from them. Baka kung anong gawin nila sa'yo dahil di mo alam kung ano ang likaw ng mga bituka nila."

"Mahalaga sila sa akin. Pamilya na ang turing ko sa kanilang apat at Alam na alam mo na sila na lang ang pamilya ko." hayag nito sa lalaki na tila ba paulit-ulit na lang nyang pinapaalam nito kung ano ang estafo nito sa mga kaibigan.

"Mahal kita kaya ko ginagawa 'to. Stay away from them dahil ayaw kong mapahamak ka." hayag ng fiancé nito sa kanya.

"Mahal mo ako kaya nagawa mo silang saktan na di ko alam kung ano ba ang dahilan? Di mo nga masabi-sabi sa akin ang mga dahilan kung bakit pinapalayo mo sila sa akin kahit alam mo kung gaano sila kaimportante sa buhay ko." sabi nya dito habang pinapahiran ang luha sa kanyang magkabilang pisngi ng dalawa nyang kamay. "At yung hinihingi kong oras at panahon sa'yo eh di mo nga maibigay. Palagi mo na lang akong ginugulo. Nambubulabog ka lagi kada oras at alam mo bang nahihirapan na ako sa ginagawa mo. Nakakapagod na!" bulalas ng babae habang nahihirapang pigilan ang pagpatak ng mga luha nito.

"I need time to--." She cuts him off bago pa man nito maituloy ang kung ano na namang kasinungalingan na sasabihin nito sa kanya.

"Time huh? Really? Eat your fucking time!" sigaw nya dito at umalis ng bahay nila at nagmamadali syang tumungo sa kabilang bahay sa kalagitnaan ng gabi.

Two blocks away from their house ang itinakbo nya hanggang sa makarating sya sa isang two storey house. Umiiyak sya habang kumakatok sa pintuan ng bahay ng kapitbahay nya at panay ang lingon nya sa kanyang likuran na parang may sumusunod sa kanya. Isang babae na nasa mid-fifties ang nagbukas ng pinto sa kanya. Sya si Mrs. Zen Aldana at nag-iisa na ito sa buhay. May gulat at pagtataka ang nakarehistro sa mukha nito ng makitang hilam ng mga luha ang mukha ng babae. Pumasok sya agad loob at isinarado ng matanda ang pintuan at ito ang pinakamalapit na kapitbahay nya. Nagkatinginan sila sa isa't isa habang kinakalma ng babae ang sarili nya. Nalilito naman ang matanda sa kinikilos ng babae at bigla na lang itong yumakap sa matanda. Tahimik na naman itong umiyak sa balikat ng matanda.