KRISTA (shqip)

Ajo

Ajo hyri brenda ne ate salle sikur do ta sundonte ate vend. Floket e saj geshtenje te erret, te cilat mbanin arome orkidje ajo i kish kapur lehte, duke leshuar dy kaqyrrella mbi fetyre. Fetyra e saj dukej porsi hena. Ata sy te cilet po ti shikoje per shume kohe mund te te murosnin ne magjine e dashurise. Ata sy esmerald, te medhej e te shendritshem porsi yje ne nje qjell te qete. Dhe buze te formuara e te plota, te kuqe flake, te cilat i lyente gjithmone ashtu. E veshur ne nje fustan te kuq e te gjate e sipas trupit gjer ne gju, qe i vinte ne pah linjat e saj te lakuara, qe me siguri ishte nje burim xhelozie. Ajo ishte e gjate dhe plot sharm. Menyra e te ecurit plot vetebesim, me koken lart si nje dame, te ben te dridhesh kur kalon.

Ajo ishe Krista, pronarja e kompanise me te madhe, me te sukseshme ne te gjithe vendin. E pathyeshme, e paprekshme edhe e ashtu quajtur e hekurt.

Ajo ju afrua skenes, duke pershndetur biznesmene edhe te pranishem. Ndonjehere jepte ndonje buzeqeshje te shtirur sa per miresjellje. Me pas hipi ne skene dhe mori vemendjen e te pranishmeve.

-Falemnderit qe jeni te pranishem, ne diten e inagurimit te projektit tone me te madh. Padyshim do jete nje nga sukseset e radhes te kompanise tone. Pas nje pune te lodhshme e te gjate ja dolem.....

Ajo mbaroj fjalimin e saj, mori nje gote me vere te kuqe dhe u ul ne nje tavoline boshe. Kembet i kishte te kryqezuara njera mbi tjetre, dhe ndonjehere kerciste lehte louboutin-sat e saj te zeza ne dysheme. Njeren dore e kishte mbeshtetur lehte ne cepin e karrikes ndera me tjetren mbante lehte goten e veres. Fetyra e saj nuk shprehte emocion, ishte e ftofte. Ate qendrim mbante gjithmone edhe me te gjithe. Ashtu rrinte e ulur. Ndonjehere levizde koken lehte sikur po ndiqte melodine e vjolones ne sfond. Ajo ishte thjeshte mahnitese, e bukur, dehese dhe e embel edhe pse e ftofte.

Ju afrova terhoqa karriken dhe u ula prane saj. Ajo mbante serrish te njejten mimike.

-Pyes veten se si nje femer si ju, po rri e vetme, vetem ne shoqerine e veres.- ju drejtova, me zerin tim flirtues.

-Mendoj qe do vazhdosh te pysesh veten!-tha, dhe piu me nje gellenjke veren qe kishte ne gote. U qua dhe iku duke uruar nje nate te mire.

Ajo femer ishte nje sfide......

Nje femer elegante gdhendet ne memorje,

ndersa nje femer elagante dhe e mistershme te zgjon deshiren gjahtare....

Kjo pjese i dedikohet JorDunDunDun2xD Vedita_Maxharri (zyshes time te letersise)