Nen kthetrrat e armikut.

265 27 2
                                    

Ate mengjes Krista ishte ngritur me nje dhimbje koke. Ajo ishte aq kokeforte edhe nuk e degjonte veten, kur i thoshte mos e tepro me pijen.

Krista Pov

U zgjova nga gjumi im letargjik, dhe zbrita shkallet duke shkuar tek guzhina. Mora mengjesin dhe kavanozin e nutellas. U ula tek kolltuku qe ndodhet ngjitur me guzhinen. Ne nje pjate te vendosur ne krahur e kolltukut, kisha buke te thekur te zhytur ne mjalt dhe te mbuluar me boronice, pasi eshte fruti im i preferuar. Dhe ne dore mbaja fort kavanozin e nutellas, me nje luge ne te. Ulur aty duke ngrene, bere pis deri tek veshet, pasi kisha marr nje overdoze embelsie, ajo dere e mallkuar troket, duke me prishur terezine.

Qohem se bashku me shokun tim te ngushte Z.nutella, per te hapur deren. Qetesohuni nuk eshte Jordani, fakt i cili edhe une quditem. Pasi kohet e fundit eshte bere si rrodhe. Ishte thjesht postieri qe kishte sjelle faturat, pasi beri buzen ne gaz, u largua.

Pasi barku im po pelciste, detyra po therriste. Bera nje dush me uje te ftofte dhe vesha outfit-in tim te zakonshem, nje fund te gjate e te zi gjer ne gju dhe nje kmishte te gjere vishnje. Zbrita shkallet ku perballe tyre ndodhet dera e hyrjes, ne njeren ane kam vendosur nje dollap gjigant kepucesh pasi korridori eshte teper i madh. Zgjodha nje pale taka, stil gladiator dhe dola porsi era. Marr makinen dhe nisem drejt kompanise pasi kisha nje mal me pune me qene se ishte fund muaj. Dhe duhej te merresha me llogaritjet e gjera te tilla.

Ndal para deres kryesore dhe hesh ne ere qelesat e makines dalit qe qendron para deres kryesore. Ai vetem parkon makinat. Pas mirmengjeseve te shumta arrij tek zyra ime.

Hap deren e madhe te drujte dhe hy brenda. Dikush kish guxuar te ulej ne karriken time, dhe rrinte e veshtronte nga dritarja. Nje gje ishte e sigurte ai do vuante cdo sekond te ndenjur aty. Ne karriken time..

-Mos don gje edhe ndonje kafe ti?- bertita me sa fuqi kisha.

-Me fal, mos te kam zene vendin?-u kthye z.Jordan qendonte i ulur per shtate pale qefe aty.

-Po more ari polar, me ke zene vendin. Tani te urdheroj te qohesh qe aty ne fraksion sekondash ne qofte se nuk don te vdesesh. Edhe ti e din shume mire qe nuk hezitoj te te vras.-inati po vlonte ne vena, dhe mezi po perbaja veten time perpara se ta mbysja ne shkelma. Kush eshte ai qe guxon te ulet ne karriken time?

-Ne qofte se e ke kaq problem mund te vish te ulesh ne prehrin tim, si thu?- ndryresira foli duke qeshur nen dhembe.

-Pse nuk merr mamin tend aty?-tashme po i afrohej kulmit.

-Qetesohu se bej shaka.-u qua dhe ne dore mbante nje tufe margaritash.-Keto jane per ty.

-Me fal mos jam gje gjyshja jote qe me dhuron margarita. Nuk gjete lule te tjera. E kisha shkulur ca bar ose mos ti kishe sjelle fare.-inati akoma nuk kish ikur, por serjozisht e kish ai, margarita?

-Ato jane aq delikate dhe mbajne arome shume te mire.-zoti zgjuarsia vazhdoi.

-Shume mire mos te dukem gje delikate qe po mi dhuron mua! Dhe c'dreqin don ktu qe ne pike te mengjesit?-me te vertete c'donte ai njeri. Nje njeri pa prokupacione si ai, pse dreqin nuk e shfrytezo kohen e tij te rendomte te fleje?

-Nuk eshte mengjes, eshte ora dy e drekes?-u kthye.

U ula ne karriken time, dhe mora nje sekond fryme. Ai njeri me kishte acaruar dhe lodhur pa u lodhur akoma. Ai u ul ne karriken perballe edhe me veshtronte.

-Jordan Valentino, me cfare mund te te ndimoj?-ana ime formale e pa te nevojshme te dilte jashta.

-Me mori malli te shikoja ata sy, buzet e tua te kuqe, menyren se si ecen, floket e tu vezellites..-fjala e tij u nderpre nga e imja.

-Mos do me thuresh ndonje poezi?- pyes.

-Si ka mundesi qe mund te jesh kaq e ftofte, ndonje here me dukesh si ndonje cope akulli.-ai i nxorri ato fjale sikur te kishte pesuar ndonje zgjenjim te madh, i cili nuk me prekte aspak dhe perkunrazi me dukej qesharak.

-Mendon qe fjalet e tua me prekin ne tela? Jo zoteri, aspak.- jeta ime kishte qene aq dreqesisht e mallkuar sa kjo me dukej si buke e kos.

U ngrit ne kembe dhe erdhi perballe meje afroi karriken time afer vetes dhe per nje cast me veshtroi.

-Fjalet qe me burojne nga brenda jane shume te vogla, shume te shemtuara ne krahasim me ato qe ndodhen brenda. Dhe une edi qe edhe ti thelle brenda vetes ke ate ndiejne qe shume mire e fsheh. Mendoj qe veprat jane vlejne me shume se fjalet..- dhe serish fetyra e tij prej gorrille teper simpatik u afrua fetyres time me te njejtin qellim si gjithmon.

Ajo puthje e shume deshiruar edhe nga ana e ime u nderpre nga nje e shtene. Dreqi e mori sna lan nje here rehat. Gjasht gjiganda hormonesh te armatosur koke e kembe hyjne brenda. Zoti Jordan luan rolin e mbrojtesit ndersa une terheq nje arme te ngjitur poshte tavolines.

-Ben mire te dorezoheni ose kjo zogeza ktu do i bashkohet varrezave.-Nje kokeqyp kishte kapur nga floket sekretaren time. Dhe sigurisht nuk mund te behesha shkaktare per vrasjen e dikujt.

-Ne rregull lere te ike.-dhe vazhova te ul armen.

-Mos e bej moj kokeboshe, se gjithsesi do me vrasin.- sekretarja tha, ajo do e paguante per fjalen kokeboshe por isha e detyruar ta shpetoja.

-Merrni mua, lerini zonjat te rrine.-zoti romeo shroj.

-Te dy me ne ose koke kuqja vdiq.

Dhe te dy me duar siper u afruam atyre vagabondave. Tyta e ftofte e armes tashme ndodhej ne koken time dhe te atij dylit qe ndodhej anash meje. Gjersa zbrisnim te gjith rojat te cilat do ma paguajn dyfish qendronin si hunj gardhi duke mbajtur nje arme ne dore. Pasi zbritem te gjitha katet dolem jashte ku prisnin dy makina te zeza. Na rrasen brenda te dyve dhe dy nga ato trup hormonet ndodheshin anash neve. Dori e tij shtrengoj time dhe gjithcka u be e erret....

.... U zgjova mbi nje krevat, me pale pantallona te shkurta ngjyre ushtarake dhe nje kantotjere te bardhe. Jordan ndodhej ne fund te dhomes i lidhur dhe akoma mbante syte e mbyllur. Ne njeren ane qendronte nje burre rreth te njezet e pestave,i ngjeshur ne nje koshtum te zi.

Sapo shikimi mu be i qarte ngrita tja mbathja por e kote....

Kujtime te erreta Kristes i shfaqeshin si ndonje vegim, kur valle do mbaroroje dhimbja e atij shpirti te lenduar. Dhe athu valle do jete ajo mjaftushem e forte te perballoje tmerrin qe fati ka rrezervuar per te?

 Dhe athu valle do jete ajo mjaftushem e forte te perballoje tmerrin qe fati ka rrezervuar per te?

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.


A/N . PERSHENDETJE. Me behet qefi qe po lexoni kete histori dhe e vleresoj jashtzakonisht shume. Do tju lutesha te mi falnit gabimet gramatikore per arsye se shqipja ime nuk eshte mjaft e mire.

Nqs ju pelqen trillimi mos hezito te komentosh dhe te votosh. 

Ju kam xhan xoxox

KRISTA (shqip)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora