The story of Haymitch

 PART  1 :  GOOD MORNING

Ik werd gewekt door mijn zusje Eleonora. Dat doet ze altijd wanneer het zaterdagochtend is. We moeten dan vroeg opstaan om te helpen in de bakkerij. Terwijl ze de lakens van me trok en de gordijnen open trok, schreeuwde ze: “ opstaan lui broertje van me, het is vandaag zaterdag en we moet over 30 minuten in de bakkerij zijn om mama te helpen en als we daar niet op tijd zijn zal ze boos zijn en …!” Zo zou ze nog wel een uur kunnen doorratelen. Ja dit is nu eenmaal mijn zusje, Eleonora. Ik stond op trok mijn kledij aan en ging naar de keuken. Daar lag mijn vader- zoals gewoonlijk- zijn roes uit te slapen op de sofa. Ik haalde verse melk van onze geit Miss Abernathy, zo had Eleonora haar genoemd omdat ze geen betere naam voor haar wist. Achteraf at ik nog een appel en dit was voor mij voldoende voor de rest van de voormiddag. Ik trok mijn jas aan en haastte me naar de fietsen waar Eleonora al vol ongeduld zat te wachten op me. Onderweg kwamen we een paar bekende gezichten tegen. Iedereen had een zwak voor Eleonora, waarom, dat weet ik ook niet, waarschijnlijk omdat ze zo ‘buitengewoon’ schattig is. Dat zeggen de mensen toch, maar ik weet niet wat er aan dat scharminkel nu zo schattig is.

De bakkerij was juist geopend toen we er aankwamen. De mensen stonden al in een lange rij aan te schuiven voor het brood van mijn moeder. Ze is namelijk één van de goedkoopste bakkers in ons district en haar brood is nog lekker ook. Dit is één van de vele redenen waarom we zo bekend zijn. Ik groette mijn moeder, ging achter de toonbank staan en nam mijn eerste bestelling voor vandaag op.” Twee witte pistolets en vijf bruine!” riep ik naar Eleonora.”Komt voor elkaar!” antwoordde ze zoals gewoonlijk. Zo gaat het de hele dag door. het is verschrikkelijk saai, dat kun je wel begrijpen. Dan kwam er opeens een meisje en haar klein broertje binnen, die twee had ik hier nog nooit gezien. Het was vast de eerste keer dat ze hier kwam. Toen ze wat dichter bij kwamen zag ik wie het was. Het was Maysilee en haar broertje Harvey. Maysilee zat naast me in de klas, maar veel meer dan gewoon hallo hadden we nog nooit tegen elkaar gezegd. Toen ze vlak voor me stond kon ik me weer herinneren hoe beeldschoon ze was. Mijn moeder had gezien dat ik van stapel aan het lopen was. “Haymitch, neem jij even mijn taak over? Ik zal de mensen wel bedienen.” zei ze. Ik lachte nog even naar Harvey en ging toen weg. De uren verstreken maar langzaam. Ik zat heel de tijd te denken aan Maysilee, haar helderblauwe ogen, die mooie rode lippen en haar blonde lokken haar.

Eindelijk, het was 18 uur, het was tijd om de bakkerij te sluiten en schoon te maken. Nadat we de bakkerij hebben gesloten is het de gewoonte om nog even binnen te springen bij oma. We nemen dan altijd een vers bruin brood mee, dat is haar lievelingsbrood. Ze stond al aan de voordeur te wachten op ons. “ Hallo oma!” riep ik haar toe. “Hallo mijn lieve kindjes, Hoe gaat het met jullie?” vroeg ze.”Met ons gaat alles goed oma. En met jou?” vroeg Eleonora. “Oh mijn meisje, over mij moet je je geen zorgen maken. Ik voel me nog altijd even goed als gisteren.” Zo ging het nog een tijdje door. We vertokken bij oma rond 19uur, mama wil namelijk altijd voor dat het donker is thuis zijn.

Thuis aangekomen had papa de tafel  al gedekt.Tijdens het eten was er niets bijzonders. Mama zat terug te roepen op papa dat ze de enigste verantwoordelijke hier in huis is en dat ze alles alleen moet doen. Dat is iedere avond al zo geweest en ik denk niet dat snel zal veranderen. Eleonora en ik zijn voor het slapen gaan nog even bij Miss Abernathy gaan kijken, gaven haar de restjes van vanochtend en vulden haar water bij. Daarna heb ik mijn kleren uitgedaan en ben in bed gaan liggen. Terwijl ik in mijn gedachten aan de beeldschone Maysilee dacht viel ik als een blok in slaap.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hallo iedereen,

Aangezien ik en het 2e jaar latijn zit heb ik het veel te druk tijdens de week. Daarom zet ik er telkens een nieuw hoofdstuk op de zondag ( dat zal ik toch proberen ). Sorry dat het telkens zo lang zal duren. Het volgende hoofdstuk komt erbij als ik 25 lezers heb.

Groetjes Daphne <3 <3 <3