The story of Haymitch

PART 7 : The mysterious diary

Ik werd wakker door iets naars dat in mijn rug prikte. Het was alsof ik op een spijkerbed lag. Ik verdraaide me, maar dit hielp niets. Dus besloot ik maar op te staan en te kijken of er echt iets onder mijn matras lag. Ik tilde de matras op en zag dat er een klein bruin boekje onder lag. Op de voorkant van het boekje stond: Adkayn Growser. Die naam was me totaal onbekend, niemand van in district 12 noemt zo. Maar aangezien het in mijn kamer ligt moet het wel van een jongen uit district 12 zijn. Ik las de eerste bladzijde:

 

Dag 1:

Nooit had ik gedacht dat ik getrokken zou worden voor de 17e Hongerspelen. Niemand had dit gedacht. Toen ik mijn naam hoorde tijdens de boete stond de wereld even stil voor mij, dit kon niet waar zijn.

 Hoe zou het nu zijn met mijn familie??? We hadden al zo weinig eten en ik was de enigste die aan eten kon komen door te jagen. Dat was wel illegaal, maar geld om eten te kopen hadden we niet. Dus een andere keuze had ik niet.

Hoewel iedereen zeer vriendelijk tegen me is voel ik me hier nog altijd niet helemaal gerustgesteld. Tegen mijn medetribuut heb ik nog niets gezegd. Het is Haesel O’ Conner, het populairste en rijkste meisje van district 12. Het verwondert me eigenlijk niet dat ze niet tegen me praat, stel je voor dat zij, het populaire meisje van heel ons district, zou praten met mij, de holbewoner. Zo noemt ze me altijd als ik haar en haar vriendinnen voorbij loop. Ze roepen me voor te zeggen dat het eten klaar is, dus tot hier mijn eerste dag in het capitool, de dood tegemoet.

 

Na deze eerste bladzijde drong het tot me door dat hij deze woorden geschreven had een paar dagen voor hij de arena in moest, zijn dood tegemoet. Net zoals ik zal moeten doen over 4 dagen. Er werd op de deur geklopt. Ik besloot dit boekje maar geheim te houden voor iedereen. En stak het onder mijn hoofdkussen. Opeens realiseerde ik me dat het midden in de nacht was, dus wie zou dat kunnen zijn? Ik opende de deur en zag dat het Maysilee was. “Mag ik even binnenkomen, ik zou graag even met je praten, kan dat?” vroeg ze. “Tuurlijk kom binnen. Ga maar alvast gaan zitten op mijn bed, ik doe snel een T- shirt aan.” Ze ging gaan zitten op mijn bed. Door de spiegel kon ik haar zien zitten. Ze was prachtig. Snel trok ik een T-shirt aan.

Toen ik terug kwam zag ik dat ze in het boekje aan het bladeren was. “ Geef terug!” riep ik terwijl ik het uit haar handen greep. Ze keek me verontwaardigt aan “ Sorry hoor ik kon toch ook niet weten dat ik dat niet mocht bekijken. Maar vertel eens waar heb je het gevonden, want het boekje is duidelijk niet door jou geschreven, maar door één van onze voorgangers?”. “ Je hebt gelijk het is niet mijn dagboek. Ik vond het onder mijn matras, het is van een zekere Adkayn Growser. Ken je hem?” Ze liet haar hoofd droevig zakken en zei met een krakende stem: “Ja, hij zou mijn nonkel geweest zijn moest hij niet voor deze spelen getrokken zijn. Mijn moeder heeft nooit veel over hem willen vertellen. Wat zal je met het boekje doen? Zeg je het tegen James?” “ Ik zou het graag aan James vertellen nu jij er ook van weet, maar tegen de rest wil ik zwijgen. Jij ook?” Ze antwoordde oprecht “Tuurlijk. Ik kwam eigenlijk naar je toe voor een andere reden. Ik zat te denken: wat als wij de laatste 2 zijn die over blijven tijdens de hongerspelen? Zou je me dan doden?” 

Even bleef het stil maar dan vond ik de moed om op haar vraag in te gaan, eigenlijk omzeilde ik haar vraag maar dat maakte niet echt uit op dat moment “ Daar moet je niet aan denken, laten we nu gewoon plezier maken en afwachten? Kussen gevecht!!!!” riep ik. De veren van in de kussens vlogen in het rond. Nooit had ik me zo geamuseerd met een meisje. Al mijn vrienden zouden jaloers geweest zijn moesten ze weten dat ik bevriend ben geraakt mat Maysilee Donner en nu een kussengevecht met haar hou. Mijn vrienden en ik kijken namelijk al een hele tijd naar Maysilee. Eerst en vooral voor haar schoonheid, maar ook omdat er nog nooit iemand is ingeslaagt om echt  aandacht van haar te krijgen. Wanneer we alle 2 dood op waren besloten we om te gaan slapen. “Mag ik bij jou slapen?” vroeg ze. Tuurlijk mocht ze dat. Na nog een beetje met elkaar gepraat te hebben viel ze in mijn armen in slapen. Ik gaf haar nog een nachtzoen op haar wang en viel dan ook voor de 2e keer deze nacht in een diepe slaap.

_____________________________________________________________

Laat even weten of je het goed vind en een nieuw deel zou lezen als er één op kwam.