κεφαλαιο 1

15.9K 1.1K 758
                                    

Το πρωτο κεφαλαιο εχω ξανα ανεβασει ντοντ γουορι😢😂

Ετρεχα στους δρομους χωρις να εχω καποιο προορισμο με δακρυα στα ματια ενιωθα πληγωμενη ενιωθα ενα σκουπιδι και το μονο που ηθελα εκεινη την στιγμη ηταν να πεθανω

Ποτε στα δεκαοκτω μου χρονια δεν ειχα νιωσει χειροτερα απο τωρα και αυτο εξαιτιας του Σηφη της πρωτης μου αγαπης


Εγω και ο Σηφης ειμασταν κολλητοι απο τοτε που θυμαμαι τον ευατο μου και πριν ενα χρονο επιτελους του ειπα πως νιωθω ενιωθε το ιδιο θυμαμαι ηταν η καλυτερη μερα της ζωης μου οταν μου ειπε πως ενιωθε το ιδιο ο Σηφης ηταν η πρωτη μου αγαπη η πρωτη μου φορα ολα ηταν τελεια μεχρι σημερα

Ειχε τα γενεθλια του του ειχα πει ψεματα πως δεν θα τα καταφερω να παω του πηρα μια τουρτα και μπηκα κρυφα με τα δευτερα κλειδια μου στο σπιτι του μονο απο οτι φαινεται δεν του εκανα εγω την εκπληξη αλλα εκεινος τον επιασα στο κρεβατι με την κολλητη μου

"Ψεματα παντου ψεματα" ψιθυρισα κλαιγοντας και συνεχιζοντας να τρεχω δεν ξερω ακριβως τον λογο που ετρεχα υποθετω πως ηθελα να ξεφυγω απο την πραγματικοτητα να χαθω στους δρομους

Αδικη ζωη τοσο αδικη ποτε ποτε δεν υπηρξα ευτυχισμενη μονο οταν ειμουν με αυτον με αυτον και την κολλητη μου εγω εγω η ηλιθια εγω τους γνωρισα

Flashback

"Αλεξια απο εδω το αγορι μου" ειπα ενθουσιασμενη στην για τρεις μηνες κολλητη μου και εδωσε το χερι της στον Σηφη

"Χαιρομαι τοσο που σε γνωρισω απο κοντα Σηφη"

End of flashback

Τι ηλιθια που ειμαι που δεν καταλαβα τα περιεργα βλεμματα που χαριζαν ο ενας στον αλλο της τυχαιες φορες που ηθελαν και οι δυο τουαλετα οταν βγαιναμε που αργουσαν

Τωρα ηταν πλεον ολα ξεκαθαρα ολα εκεινα που ποτε δεν καταλαβαινα

Η γιαγια μου μου ελεγε παντα πως η αγαπαει ποναει πως το να εισαι ερωτευμενος ποναει αλλα δεν την πιστευα εγω ειμουν χαρουμενη με την "αγαπη" μου δεν ειχαμε σχεδον ποτε καυγαδες

Καθισα σε ενα παγκακι να ξεκουραστω αλλα τα δακρυα δεν φαινονται να ενιωθαν το ιδιο δεν ηθελαν διαλειμμα δεν ηθελαν να ξεκουραστουν συνεχισαν να τρεχουν για μια αγαπη και μια φιλια που καταστραφηκαν

Ενα ουρλιαχτο με φερε στην πραγματικοτητα και σηκωθηκα αυτοματα απο το παγκακι με γουρλωμενα ματια κοιταξα γυρω γυρω αλλα δεν υπηρχε τιποτα το ουρλιαχτο ξανα ακουστηκε και ειμουν σιγουρη πως ερχοταν απο το παρκο μεσα στα δεντρα πηρα μια βαθια ανασα σκουπιζοντας τα δακρυα μου και μπηκα μεσα στα δεντρα προσπαθωντας να δω απο που ερχοταν το ουρλιαχτο


In Prison Where stories live. Discover now