In Prison

κεφαλαιο 8

"Αναρωτιεμαι ποτε θα βγουμε απο εδω μεσα" αναφωνησα και κοιταξα τον Θανο που συνεχισε να σκαβει το πατωμα

"Θανο δεν μας οφειλει σε κατι δεν νομιζω να σκασεις ολο αυτο το χωμα και να καταφερουμε να φυγουμε απο εδω μεσα" ειπα εκνευρισμενη και γυρισε να με κοιταξει εκνευρισμενος

"Τουλαχιστον εγω κανω κατι ενταξει κατσε τον κωλο σου κατω και μην διαμαρτηρεσαι" φωναξε και μπορουσα να δω καποιες φλεβες απο τον λαιμο του να πεταγονται

"Συ-συγγνωμη" ψελλισα φοβισμενη και αμεσως αφησε οτι εκανε καθαριζοντας τα χερια του και πλησιαζοντας με

"Εγω συγγνωμη δεν επρεπε να σου φωναξω" ειπε και με εβαλε στην αγκαλια του τον αγκαλιασα σφικτα και δακρυα αρχισαν να φευγουν απο τα ματια μου

"Θανο μην εισαι ετσι μαζι μου με φοβιζεις εισαι ο μονος ανθρωπος που εχω" ψιθυρισα και φιλησε την κορυφη του κεφαλιου μου αμεσως βγηκα απο την αγκαλια του και καθισμενη κατω στο χωμα αρχιζοντας να σκαβω

"Οχι τι κανεις σταματα Στελλα πανω στα νευρα μου το ειπα μην λερωθεις εισαι και αρρωστη σηκω πανω" ειπε τραβωντας με απο την μεση πανω του και ξεφυσισα

"Θελω απλα να βοηθησω Θανο δεν θελω να ειμαι αχρηστη εδω" ειπα και χαμογελασε περνοντας μια τουφα απο τα μαλλια μου πισω απο το αυτι μου

"Ειδη το οτι εισαι εδω μαζι μου ειναι πολυ" ειπε και χαμογελασα

"Εισαι πραγματικα υπεροχος αλλα θα σε βοηθησω οχι απο λυπηση θελω και εγω να βγουμε απο εδω μεσα" ειπα και καθισα ξανα στο χωμα αρχιζοντας με τα χερια μου να σκαβω το χωμα που υπηρχε στο πατωμα

{***}

"Ειμαι εξαντλημενη και ακομα δεν σκαψαμε καν να φανει τρυπα" ειπα καθισμενη ακομα στο χωμα βαριεστηνενα και ο Θανος σκουπισε τον υδρωτα του

Οχι εχω δει τοσα πραγματα εδω μεσα που ο υδρωτας του Θανου δεν ειναι αηδιαστικος αλλα αντιθετα το βρισκω σεξι

Ωω θεε μου οχι δεν γινεται να μου αρεσει ο Θανος

"Παμε για υπνο μικρη μου" ειπε και εγνεψα καταφατικα τον ακολουθησα στο κρεβατι και με πηρε στην αγκαλια του

"Θανο ας μην κοιμηθουμε" ειπα ψιθυριστα και χαμογελασε

"Και τι να κανουμε" ειπε γελωντας

(Σεξ😈)

"Μιλα μου λιγο για την ζωη σου" ειπα και πηρε μια βαθια ανασα

"Μαλιστα ας αρχισουμε λοιπον ειχα την "τελεια" οικογενεια στο σπιτι μου μεχρι εννεα χρονων νομιζα πως ο μπαμπας μου και η μανα μου ηταν αγαπημενη αλλα εκανα λαθος ο πουστης δεν αγαπουσε την μανα μου εκανε γκομενες σκοτωνε επινε και ερχοταν σπιτι μεθυσμενος καποια μερα οταν ειμουν πλεον δεκαπεντε ηρθε σπιτι θυμωμενος ηταν ετοιμος να σκοτωσει την μανα μου αλλα τοτε τον μαχαιρωσα πηρα ενα χερι και ετσι απλα τον μαχαιρωσα ετσι "σκοτωσα" και την μανα μου ηξερα πως τον αγαπουσε επεσε σε καταθλιψη προσπαθησα να κανω τα παντα για να γινει καλα αλλα αυτη δεν μιλουσε δεν ετρωγε και μια μερα οταν μπηκα στο σπιτι πεθανε ετσι απλα" μπορουσα να δω οτι τον ειχε πληγωσει αρκετα να μιλαει για αυτο αλλα τα ματια του δεν βουρκωσαν προσπαθουσε να μην κλαψει θεε μου

"Ειναι ενταξει Θανο μπορεις να κλαψεις μπροστα μου το χρειαζεσαι" ειπα και χαμογελασε στραβα

"Δεν κλαιω Στελλα εχω υποσχεθει στον ευατο μου να μην το κανω και εδω μεσα δεν εχω κλαψει ουτε μια φορα ειμαι κακος ανθρωπος Στελλα δεν ηταν μονο αυτο εχω σκοτωσει πολλους ανθρωπους στην ζωη μου" ειπε και τον αγκαλιασα

"Ειναι ενταξει Θανο εχεις αλλαξει" ειπα και μου χαμογελασε

"Τελος παντων πες μου για σενα" ειπε χαιδευοντας το μαγουλο μου και χαμογελασα πικρα

"Ειχα χασει τους γονεις μου σε τροχαιο οταν ειμουν μονο τριων δεν τους θυμαμαι καθολου εμενα με την γιαγια μου για πολλα χρονια μεχρι που αρχισα δουλεια ειμουν καλη στο σχολειο αλλα δεν ειχαμε λεφτα ετσι δεν πηγα να σπουδασω δουλευα σε μια καφετερεια ως σερβιτορα και εκει γνωρισα τον Σηφη ειχα ενθουσιαστει μιλησαμε και γρηγορα αρχισαμε να βγαινουμε γιναμε κολλητη και συντομα κατι περισσοτερο" τελειωσα και εδειχνε να σφιγγεται

"Αυτος ο πουστης σε προδωσε και οταν βγουμε απο εδω μεσα δεν θα μεινει ζωντανος θα παει απο τα χερια μου" ειπε εκνευρισμενος και αμεσως κρατησα το χερι του

"Θανο ειπαμε οχι αλλους σκοτωμους" ειπα και ξεφυσισε

"Δεν θα τον σκοτωσω αλλα δεν θα τον αφησω ετσι"

Χευ τερατακια μου😈😁

Ελπιζω να μην ειναι βαρετο ως τωρα επειδη ειναι σε ενα μερος μονο αλλα ειναι μονο η αρχη και θελω να δειξω πως περνανε την ωρα τους τα παιδια

Να πω ενα ΜΕΓΑΛΟ ευχαριστω στην ElenaMpi για την ιδεα της με την περιοδο😈

Ερωτηση: πρωτη εντυπωση οταν ειδατε το κρας😈

Χμμ μου αρεσε😏

Μεχρι το επομενο

Ββ αγαπες μου😍😘

-Η μαμα τερας που ειπε στην μανα της για το κρας και τωρα το ξερει ολοι η οικογενεια😢😤 και εφυγε πιο γρηγορα απο το σχολειο επειδη πονάει το κοιλια της(περιοδος😢)