κεφαλαιο 11

6.6K 857 479
                                    

"Στελλα Στελλα ξυπνα" ακουσα την φωνη του Θανου και μουγκρισα γυρνωντας πλευρο


"Δεν εχω και κατι καλυτερο να κανω απο το να κοιμαμαι" ομολογησα ανοιγοντας τα ματια μου και χαμογελασε



"Παμε στην 'σπηλια"' εγνεψα καταφατικα και αυτοματα κατεβηκα απο το κρεβατι



"Θελω μονο να παω σπιτι" ομολογησα κουρασμενη και με αγκαλιασε


"Το ξερω μικρη κανε λιγη υπομονη" ξεφυσισα και πριν προλαβει να πει λεξη πηδηξα στην τρυπα (χιχι)


"Τουλαχιστον εδω ο χωρος ειναι μεγαλυτερος εδω απο πανω" ειπα κοιτωντας γυρω γυρω και καθισα κατω ο Θανος ηρθε και καθισε διπλα μου πιανοντας μου το χερι


"Για πες ποτε εχεις γενεθλια" ρωτησε και γελασα αυτο ειναι οτι πιο ασχετο εχω ακουσει


"13 Ιουνιου και εσυ;" ρωτησα αλλα αμεσως μαλωσα τον ευατο μου σιγανα μα σιγουρα δεν ξερει ποτε εχει γενεθλια εδω μεσα



"Ειναι ενταξει θυμαμαι 18 Σεπτεμβριου εχω" ειπε γελωντας και αμεσως καταλαβα πως μουτζωνα τον ευατο μου φανερα ουπς




"Τι θες να κανεις οταν βγεις απο εδω" ρωτησε και ανασηκωσα τους ωμους μου


Νομιζω πως με εχει ξανα ρωτησει αλλα η αληθεια ειναι πως δεν εχω ζωη μετα απο εδω δεν εχω τι να κανω δεν εχω καθολου ζωη



"Ισως να αρχισω επιτελους μια δικη μου ζωη να διωξω ολους τους αρνητικους ανθρωπους που μου προκαλουν αγχος απο διπλα μου να αγορασω ενα μικρο διαμερισματακι και επιτελους να φτιαξω τον ευατο μου δεν ξερω ποτε θα γινει αυτο αλλα πιστευω πως αυτη την φορα το αξιζω αξιζω για μια φορα στην ζωη μου να ειμαι ευτυχισμενη να κανω μια νεα αρχη και να γραψω την Αλεξια και τον Σηφη θελω μια καινουργια αρχη με νεους φιλους νεους ανθρωπους και φυσικα εσυ θα εισαι μεσα" τελειωσα την πολυ λογια μου και με κοιταξε σοβαρος



"Στελλα δεν ειμαι σιγουρος εχω πει πως θελω να αλλαξω θελω να γινω αλλος ανθρωπος αλλα οταν βγω απο εδω κανενας δεν ξερει αν θα γυρισουν η εχθροι μου αν ξανα κυριαρχησει μεσα μου το μισος και αν γινει αυτο μπορει να ξανα πεσω να ξανα κανω ναρκωτικα ή ακομα και να σκοτωσω αν ποτε βγουμε απο εδω θελω να μεινεις μακρια μου" ειπε και τα ματια μου γουρλωσαν αφησα το χερι του αποτομα και σηκωθηκα πανω



"Δεν σε πιστευω ειπες πως θα κανεις μια καινουργια αρχη πως με θες μεσα εισαι ο μονος ανθρωπος που εχω εδω μεσα εγω....εγω σε εχω αναγκη" ειπα και πριν το καταλαβω αρχισα να κλαιω εφυγα αποτομα απο κοντα του και ανεβηκα γρηγορα πανω αφηνοντας τα δακρυα μου να κυλισουν ελευθερα


In Prison Where stories live. Discover now