En çok çalışanımız bile bir an durup bir vakit düşünmeye muhtaçtır diyorum ve ekliyorum, "insan kendini neyle öldürür" diye bir soruyla.
Cevabı basit.
İnsan vaktiyle öldürür kendini...
Vaktiyle yaşar ve vaktiyle ölür.
Kimi yıllarca harcar da vaktini, ne hayatına birşey katar, ne de kendine. Hiçbirşey koyamadan ömür terazisine, en hafifinden bir kafayla öldürür. Boşa harcadığı vakit ne olur biliyor musunuz, tutamadığı el, sevemediği insan, hayatını paylaşamadığı bir çocuk, içemediği bir çay hatta, üşümediği bir gün. Okumadığı bir kitap, yaşamadığı onlarca hayal, havasını soluyamadığı bir orman, en kötüsüde eceli oldu.
Ne kadar parası olursa olsun, ne kadar güçlü olursa olsun ecelin vakti gelince evvele dönemedi.
Harcayamayacağın tek vakittir ecel.
Harcayamayacağın için hırs edip çabalayamayacağın tek şey belkide.
O an yapabileceğin tek şey ömür terazisinin iki kolunda neye vaktini harcadığını görmek ve hesabını vermek kardeşim,
Şimdi not et.
"Vakit sadece nakit değildir "
