So the story has ended. I hope na may nakuha kayong lesson sa story na ito.
As I said before, this story is actually true and half of it are all just my imagination.
To be honest pinagdaraanan ko rin ito. I have lost the most amazing and gorgeous thing in the universe. My Mother. She died at a car crash when I was only seven years old.
So please sa nagbabasa nito mahalin niyo ang mga ilaw ng tahanan sa buhay niyo, because someday luluha ka na lang dahil na-realize mo kung ano ang sinayang mo. So please love your mothers.
And once again this is me the Author saying please read, vote, comment and be a fan of this story. You can follow me also. Thank you.
BINABASA MO ANG
A Daughter's Cry [COMPLETED]
Short StoryKailan ba ako maging masaya? Maging masaya ba ako kahit wala na siya? Maging masaya pa ba ako kahit wala na ang ilaw ng tahanan sa buhay ko? Masasabi ko pa ba na mahal na mahal ko siya? Maabutan niya pa ba ako hanggang sa paglaki ko at hanggang sa p...