Bölüm 8

715 60 62
                                    

         |Babanı özledin mi?|

Mira'nın Ağzından;

Kafeye gidip garsonun bize gösterdiği bir yere oturuyoruz önümüze gelen menüden hepimiz bir şeyler seçiyoruz.

Bir yandan siparişleri beklerken bir yandan da sohbet ediyoruz
Aslı'nın Mete konuşurken onu hayran hayran izlemesi o kadar tatlı geliyor ki gözüme ne kadar 'masum seviyordu onu' diye geçiriyorum içimden,
sonra Yankı'ya bakıyorum ona varım demem, ama hala ondan emin olmamam canımı fazlasıyla sıkıyor. Gözlerini bana çeviriyor bakışıyoruz uzun süre.. bakışmamızı bölen şeyse Mete'nin sahte öksürüğü oluyor

"Parazit bizi takip etmiş anlaşılan"diyor Mete

Etrafıma bakıyorum tam karşı masada oturan esmer bir oğlanla göz göze geliyoruz. Yankı'da onu görür görmez geriliyor

"Ne işi var lan bunun burada?"diyor Yankı sinirle

Yankı tavırlarıyla beni de germeyi başarıyor, bacağını sinirle sallarken aynı zamanda da ellerini yumruk yapmış ritmik bir şekilde masaya vuruyor

"Noluyor, Yankı iyi misin sen?"diye soruyorum

Bakışlarını bana çeviriyor kafa sallıyor, sonra birden yerinden kalkıyor. Mete 'de ayaklanıyor karşı taraftada da bir hareketlilik görüyorum, Aslı'yla birbirimize bakakalıyoruz

İki tarafta birbirine doğru yürüyor ortada buluşuyorlar. Telaşla ayağa fırlıyorum

"Kavga mı edecekler?"diyor Aslı

"Yok ya..yapmazlar öyle bir şey, yani umarım.."diyorum

"Hayırdır Yankı gördüğün her yerde sinyal veriyorsun bu kadar mı rahatsız ediyorum seni"

"Parazitlere karşı sinyal verdiğimiz doğru kıl kurdu!"

"Hadi ama Mete daha yaratıcı bir şey bulamadın mı?"

"Ben birazdan yüzünde çok yaratıcı eserler bırakacağım sen hiç merak etme.!"diyor Yankı

"Ya hadi görelim bakalım ne kadar yaratıcısın"diye meydan okuyor esmer çocuk

İyice korkmaya başlıyorum Yankı'nın yanına adımlıyorum telaşla, yanına ulaşınca kolunda tutuyorum

"Yankı hadi gel gidelim korkmaya başlıyorum"diyorum bir umut beni dinlemesini umuyorum

Esmer çocuk gülümseyerek bana doğru bakmaya başlıyor

"Demek senin Yankı bu güzellik, o değilde baya da güzelmiş yalnız fiziği on numara gene tam 12' den vurmuşsun" söylediği şeyler midemi bulandıyor, yüzümü ekşitiyorum

"Kes lan sesini!" diye bağıyor Yankı, kırmızı görmüş boğa gibi burnundan solurken

"Hadi ama Yankı bu kadar kaba olma bizi tanıştırmayacak mısın bu güzellikle?"diyor arsız bir tavırla

Yankı bana dönüyor,baş parmağıyla dudağının kenarını okşarken,değişik bir şekilde gülüyor

"Tanıştıracağım, tanıştıracağım" diyor

Arkasını dönüp esmer çocuğa sert bir yumruk atıyor bense çığlık atmakla yetiniyorum

                      ...........

Aslı'yla yaptığımız kahveleri alıp salona adımlıyoruz,sehpanın üzerine koyup Mete'ye buzları veriyorum, Yankı'nın yanına otuyorum.Aslı'da tekli koltuğa oturuyor, sehpanın üzerindeki kahveyi alıp Yankı'ya uzatıyorum

Mertoğlu KolejiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin